คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: จำรูญ โปษยานนท์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 864/2487

ศาลปรับใช้กฎหมายได้เองจากข้อเท็จจริง และจำกัดขอบเขตการยกอายุความเฉพาะตามที่จำเลยอ้าง

ในคดีแพ่งคู่ความไม่จำเป็นต้องยกตัวบทกฎหมายขึ้นอ้างเพียงแต่กล่าวถึงข้อเท็จจริงให้ชัดเจนศาลก็หาตัวบทกฎหมายขึ้นปรับคดีเองได้ เมื่อจำเลยยกอายุความเฉพาะในเรื่องตั๋วเงินขึ้นต่อสู้ศาลจะไปยกอายุความเรื่องอื่นขึ้นมาปรับคดีไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 864/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

อายุความเฉพาะเรื่องตั๋วเงิน: ศาลต้องยกอายุความตามที่จำเลยต่อสู้เท่านั้น แม้คดีแพ่งไม่จำต้องอ้างตัวบท

ไนคดีแพ่งคู่ความไม่จำเปนต้องยกตัวบทกดหมายขึ้นอ้าง เพียงแต่กล่าวถึงข้อเท็ดจิ่งไห้ชัดเจน สาลกหาตัวบทกดหมายขึ้นปรับคดีเองได้
เมื่อจำเลยยออายุความฉเพาะไนเรื่องตั๋วเงินขึ้นต่อสู้ สาลจะไปยกอายุความเรื่องอื่นมาปรับคดีไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 851/2487

การกล่าวคำหมิ่นประมาทไม่ได้รับยกเว้นโทษ แม้กล่าวในกระบวนการเปรียบเทียบความแพ่ง

กล่าวคำว่า เขาว่ากำนันเกเร กำนันเกะกะ กำนันเป็นผู้ร้ายดังนี้เป็นการหมิ่นประมาทเขาตาม มาตรา 282 กล่าวคำหมิ่นประมาทเขาในเวลาที่นายอำเภอเปรียบเทียบความแพ่งนั้น ไม่ได้รับยกเว้นโทษตามมาตรา 283 และ 285 เพราะอำเภอไม่ใช่ศาลและนายอำเภอไม่ใช่ผู้พิพากษา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 851/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การหมิ่นประมาทในสถานที่ราชการและข้อยกเว้นตามกฎหมายอาญา มาตรา 283 และ 285

กล่าวคำว่า เขาว่ากำนันเกเร กำนันเกะกะ กำนันเปนผู้ร้ายดังนั้น เปนการหมิ่นประมาทเขาตามมาตรา 282.
กล่าวคำหมิ่นประมาทเขาไนเวลาที่นายอำเพอเปรียบเทียบความแพ่งนั้น ไม่ได้รับยกเว้นโทสตาม ม283, และ 285 เพราะอำเพอไม่ไช่สาลและนายอำเพอไม่ไช่ผู้พิพากสา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 844/2487

การรับสารภาพที่ไม่สมบูรณ์ต่อเจ้าพนักงาน ไม่เพียงพอต่อการลงโทษ

โจทก์มีพยานเพียงแต่ว่าจำเลยรับต่อเจ้าพนักงานผู้ไปจับจำเลยเท่านั้นไม่พอรับฟังเพื่อลงโทษจำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 844/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การรับฟังพยานหลักฐาน: คำให้การที่ไม่ได้แจ้งสิทธิผู้ต้องหา

โจทมีพยานเพียงแต่ว่าจำเลย+ต่อเจ้าพนักงานผู้ไปจับจำเลยเท่านั้น ไม่พอรับฟังเพื่อลงโทสจำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 843/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ที่ธรณีสงฆ์: การได้มาไม่จำกัดเฉพาะการถวาย วัดมีสิทธิเหนือที่ดินโดยสมบูรณ์ การครอบครองปรปักษ์ใช้ไม่ได้

ที่ธรนีสงค์หมายถึงที่ซึ่งเปนสมบัติของวัด แต่ไม่จำกัดว่าจะต้องเปนที่มีผู้ยกไห้ อาดได้มาโดยทางอื่น เช่นโดยทางซื้อก็ได้
ไครจะอ้างการครอบครองโดยปรปักส์แก่ที่ของวัดไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 843/2487

ที่ธรณีสงฆ์คือทรัพย์สินวัด ได้มาหลายทาง ครอบครองปรปักษ์ไม่ได้

ที่ธรณีสงฆ์หมายถึงที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด แต่ไม่จำกัดว่าจะต้องเป็นที่มีผู้ยกให้ อาจได้มาโดยทางอื่น เช่นโดยทางซื้อก็ได้ ใครจะอ้างการครอบครองโดยปรปักษ์แก่ที่ของวัดไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 842/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สิทธิของผู้มีส่วนได้เสียในการคัดค้านคำสั่งสาบสูญย์ แม้มีทายาทลำดับต้น

ภรรยาร้องขอไห้สาลสั่งไห้สาสมีเปนคนสาบสูนย์แม้สามีนั้นมีบุตร์ซึ่งยังมีชีวิตหยู่ ก็ถือว่าพี่ชายของสามีเปนผู้มีส่วนได้เสีย มีสิทธิร้องคัดค้านได้
คดีไม่มีข้อพิพาทนั้น ผู้ที่จะร้องสอดได้จะต้องเปนผู้มีส่วนได้เสีย.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 842/2487

สิทธิการคัดค้านคำสั่งสาปสูญของผู้มีส่วนได้เสีย

ภรรยาร้องขอให้ศาลสั่งให้สามีเป็นคนสาปสูญ แม้สามีนั้นมีบุตรซึ่งยังมีชีวิตอยู่ ก็ถือว่าพี่ชายของสามีเป็นผู้มีส่วนได้เสีย มีสิทธิร้องคัดค้านได้ คดีไม่มีข้อพิพาทนั้น ผู้ที่จะร้องสอดได้จะต้องเป็นผู้มีส่วนได้เสีย(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 7/2487)

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา จำรูญ โปษยานนท์