คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ย.เลขวนิชธัมวิทักส์.

ขัดขวางไห้งานมหรสพของวัดต้องล้มเลิกโดยไม่ชอบด้วยกดหมายเปนเหตุไห้วัดขาดรายได้นั้น ได้ชื่อว่าลเมิด จำต้องไช้ค่าเสียหายที่วัดขาดประโยชน์และไนกรนีเช่นนี้ วัดอาดเรียกค่าเสียหายหย่างอื่นอันมิไช่เนปตัวเงินได้ด้วย
การขัดขวางงานมหรสพของวัดนั้นได้ชื่อว่าทำไห้วัดเสียเสรีภาพไนการดำเนินงานพายไนขอบเขตของกดหมาย
สมภารมอบอำนาดไห้ผู้ไดฟ้องคดีแทนวัด แม้ต่อมาสมภารมรนภาพ ผู้นั้นก็ดำเนินคดีต่อไปได้

ไห้ที่ดินผู้อื่นไปไห้เจ้าหนี้ทำกินต่างอกเบี้ยเงินกู้ผู้กู้ไปสัญญาด้วยว่าถ้าไม่ไถ่ไน 5 ปียอมไห้หลุดเปนสิทธิเมื่อครบ 10 ปีนับแต่วันสัญญาไถ่ถอนแล้วไม่ไถ่ฝ่ายเจ้าของได้ขอที่ดินคืนพายไน 10 ปี ดังนี้ เมื่อเจ้าของที่กับเจ้าหนี้โต้แย้งกัมสิทธิกัน ก็ต้องฟังข้อเท็ดจิงต่อไป

กรนีที่ถือว่าฟ้องโจทไม่เคลือบคลุมพนักงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสุลกากรเปนผู้ตรวดค้นของกลาง และมิได้ทำการบันทึกการตรวดค้นตามวิธีการแห่งประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญาดังนี้ โจทนำพยานบุคคลที่รู้เห็นเข้าสืบได้เพราะการตรวดค้นได้กะทำโดยอำนาดของเจ้าพนักงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสุลกากรตามกดหมายสุลกากร
ตามฟ้องกล่าวว่าเหตุเกิดเวลา 18.00 น. เสสทางพิจารนาปรากตว่าเหตุเกิดเวลา 17.00น. เสสดั่งนี้ เปนการประมานเวลาไกล้เคียงกัน เรียกไม่ได้ว่าข้อเท็ดจิงต่างกัน
จำเลยนำยาสูบออกไปยังสถานีปะดังเบซานอกราชอานาจักรโดยมิได้รับอนุญาตจากรัถมนตรีกะซวงพานิชหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายซึ่งเปนเจ้าพนักงาน ดั่งนี้ ย่อมมีความผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมการส่งออกไปและนำเข้ามาไนราชอานาจักรซึ่งสินค้าบางหย่าง

ความผิดถานยักยอกทรัพย์เกิดเมื่อจำเลยได้รับมอบทรัพย์แล้วเจตนาทุจริตยักยอก ไม่ไช้เกิดขึ้นตั้งแต่ผู้เสียหายซาบเจตนาทุจริตของจำเลย
ไนคดียักยอกโจทระบุสถานที่เกิดเหตุที่ความผิดถานยักยอกเกิดขึ้นแล้ว แม้ได้ความว่าผู้เสียหายซาบเจตนาทุจริตของจำเลยที่ตำบนอื่น ก็ไม่ทำไห้ถือข้อเท็ดจิงต่างกับฟ้อง

ไนคดีที่จำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ.เงินตราไนภาวะฉุกเฉิน พ.ส.2485 ม.5 นั้น สาลจะริบเงินเหรียนของกลางตามกดหมายลักสนะอาญา ม.27 (1) ไม่ได้
อ้างดีกาที่ 526/2486
อธิบายความหมายอันต่างกันระหว่างมาตรา 27 (1) กับมาตรา 28.

ไนคดีที่พนักงานอัยการฟ้องจำเลยถานขายทรัพย์ราคา 188 บาทไม่ออกไบรับเงินไห้แก่ผู้ซื้ออันเปนผิดตามประมวนรัสดากรซึ่งได้มีบุคคลกล่าวว่าแจ้งความไห้คดีปรากตขึ้นเพื่อจะได้รับค่าสินบนนั้น พนักงานอัยการไม่มีอำนาคฟ้องเรียกค่าสินบนแทนผู้กล่าวมาแจ้งความได้

จำเลยบุกรุกเข้าไปไนโรงเรียนประชาบาล ครูไหย่โรงเรียนนั้นได้ไล่ไห้จำเลยออกไป จำเลยยังขืนหยู่ ดังนี้จำเลยไม่มีความผิดถานบุกรุกสถานที่สำหรับไช้ไนราชการโรงเรียนประชาบาลไม่ไช่สถานที่สำหรับไช้ไนราชการ.
อ้างดีกาที่ 1199/2482

การที่สัญญากู้เงิน 400 บาท สูญหายไปเพราะความประมาทเลินเล่อ สาลรับฟังพยานบุคคลแทนเอกสารนั้นได้
พยานที่ได้ไห้การไว้โดยไม่ได้สาบานหรือปติญานตน แต่ได้มาสาบานตนรับรองว่าข้อความที่ตนได้เบิกความไปแล้วเปนความจิงไนพายหลังดังนี้ถ้อยคำของพยานที่ได้ไห้การไว้นั้นย่อมรับพังได้.

การที่โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตามมาตรา 21 แห่ง พ.ร.บ.ทเบียนพานิชนั้น สาลจะลงโทสรวมกันก็ได้ และจะกำหนดค่าปรับเท่าไรก็ได้เมื่อไม่เกินคั่นสูงที่กดหมายกำหนดไว้
กรนีทีกดหมายกำหนดไห้ปรับไม่เกินวันละ 20 บาท นั้น สาลจะปรับต่ำกว่า 1 บาทก็ได้

เพียงแต่สัญญาจะทำการสมรส แต่ไม่มีของหมั้นจะฟ้องเรียกค่าทดแทนถานผิดสัญญาไม่ได้