คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 ม. 68

คำว่าพ้นโทษตามมาตรา 68 แห่งพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472 ก็คือพ้นโทษที่ได้รับจริงๆ ในคดีก่อน เมื่อในคดีก่อนจำเลยไม่ได้รับโทษจำคุกโดยศาลรอการลงโทษไว้มีกำหนด 1ปี จึงไม่มีวันพ้นโทษจำคุกที่จะถือเอาเป็นเกณฑ์ในการเพิ่มโทษจำเลยได้ และการที่ศาลรอการลงโทษจำคุกไว้ก็ไม่ใช่โทษซึ่งเมื่อครบ 1 ปีตามที่รอไว้แล้วจะได้เป็นการพ้นโทษไปได้ในตัว ทั้งมาตรา 58 วรรคสองแห่งประมวลกฎหมายอาญาก็บัญญัติไว้ด้วยว่า ถ้าภายในเวลาที่ศาลได้กำหนดตามมาตรา 56 ผู้นั้นมิได้กระทำความผิดดังกล่าวในวรรคแรกของ มาตรา 58 นั้น ก็ให้ผู้นั้นพ้นจากการที่จะถูกลงโทษในคดีนั้นซึ่งก็แสดงอยู่ชัดแจ้งว่าผู้นั้นหรือจำเลยไม่เคยถูกลงโทษมาก่อนนั่นเอง กรณีจึงถือไม่ได้ว่าจำเลยพ้นโทษแล้วยังไม่ครบ 3 ปี มากระทำความผิดต่อพระราชบัญญัติฝิ่นนี้อีก จึงเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 68 แห่งพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472 ไม่ได้

คำว่าพ้นโทษตามมาตรา 68 แห่งพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472ก็คือพ้นโทษที่ได้รับจริงๆในคดีก่อนเมื่อในคดีก่อนจำเลยไม่ได้รับโทษจำคุกโดยศาลรอการลงโทษไว้มีกำหนด 1ปีจึงไม่มีวันพ้นโทษจำคุกที่จะถือเอาเป็นเกณฑ์ในการเพิ่มโทษจำเลยได้และการที่ศาลรอการลงโทษจำคุกไว้ ก็ไม่ใช่โทษซึ่งเมื่อครบ 1 ปีตามที่รอไว้แล้วจะได้เป็นการพ้นโทษไปได้ในตัวทั้งมาตรา 58 วรรคสองแห่งประมวลกฎหมายอาญาก็บัญญัติไว้ด้วยว่าถ้าภายในเวลาที่ศาลได้กำหนดตามมาตรา 56 ผู้นั้นมิได้กระทำความผิดดังกล่าวในวรรคแรกของ มาตรา 58 นั้น ก็ให้ผู้นั้นพ้นจากการที่จะถูกลงโทษในคดีนั้นซึ่งก็แสดงอยู่ชัดแจ้งว่าผู้นั้นหรือจำเลยไม่เคยถูกลงโทษมาก่อนนั่นเองกรณีจึงถือไม่ได้ว่าจำเลยพ้นโทษแล้วยังไม่ครบ 3 ปี มากระทำความผิดต่อพระราชบัญญัติฝิ่นนี้อีกจึงเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 68 แห่งพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472 ไม่ได้

มาตรา 68 พระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ. 2472 เป็นบทเพิ่มโทษซึ่งกฎหมายได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะสำหรับผู้กระทำผิดพระราชบัญญัติฝิ่นซ้ำอีก หลังจากพ้นโทษในการกระทำผิดครั้งแรกไปยังไม่ครบสามปีแสดงว่าไม่เข็ดหลาบ จึงต้องเพิ่มโทษให้หนักกว่าโทษที่ลงในการกระทำความผิดครั้งแรก และเมื่อศาลได้เพิ่มโทษตามพระราชบัญญัติฝิ่นแล้ว จะเพิ่มโทษตามประมวลกฎหมายอาญาด้วยอันเป็นการเพิ่มโทษจำเลยถึงสองทางหาได้ไม่
การเพิ่มโทษตามมาตรา 68 พระราชบัญญัติฝิ่นพ.ศ. 2472แม้จะมิได้บัญญัติให้วางโทษสำหรับการกระทำผิดครั้งหลังที่มีโทษจำคุกและปรับไว้ ศาลก็ชอบที่จะวางโทษทั้งจำทั้งปรับจึงจะต้องด้วยเจตนารมณ์ของกฎหมาย

ตามบทบัญญัติในมาตรา 11 แห่งกฎหมายลักษณะอาญา ศาลจะยกมาตรา 23 แห่งกฎหมายนี้มาใช้ได้เฉพาะในกรณีที่กฎหมายนั้นๆ มิได้บัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น แต่ในกรณีเรื่องการกระทำผิดต่อพระราชบัญญัติฝิ่นนั้น มาตรา 68(1) แห่งพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472 บัญญัติถึงวิธีเพิ่มโทษผู้กระทำผิดต่อพระราชบัญญัติฝิ่นโดยเฉพาะเป็นพิเศษบังคับให้ศาลลงโทษทั้งปรับทั้งจำ จึงจะนำกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 23 มาใช้ในกรณีเช่นนี้ไม่ได้

ใบแดงแจ้งโทษซึ่งติดมากับฟ้อง เป็นส่วนหนึ่งของฟ้อง
ฟ้องว่าจำเลยพ้นโทษยังไม่เกิน 5 ปี จำเลยรับว่าพ้นโทษยังไม่เกิน 5 ปีจริงตามฟ้อง ดังนี้ จะฟังว่า จำเลยพ้นโทษยังไม่เกิน 3 ปีตามที่ปรากฏในใบแดงท้ายฟ้องด้วยไม่ได้

ใบแดงแจ้งโทษซึ่งติดมากับฟ้อง เป็นส่วนหนึ่งของฟ้อง
ฟ้องว่าจำเลยพ้นโทษยังไม่เกิน 5 ปี จำเลยรับพ้นโทษยังไม่เกิน 5 ปีจริงตามฟ้อง ดังนี้จะฟังว่าจำเลยพ้นโทษยังไม่เกิน 3 ปีตามที่ปรากฏในใบแดงท้ายฟ้องด้วยไม่ได้

การที่จำเลยกระทำผิดซ้ำครั้งเดียวต้องด้วยบทกฎหมายที่ให้เพิ่มโทษ 2 ทาง ศาลต้องเลือกเพิ่มตามกฎหมายที่เป็นโทษหนัก จะเพิ่ม 2 หนไม่ได้

การที่จำเลยกะทำผิดซ้ำครั้งเดียวต้องด้วยบทกดหมายที่ไห้เพิ่มโทส 2 ทาง สาลต้องเลือกเพิ่มตามกดหมายที่เปนโทสหนักจะเพิ่ม 2 ทนไม่ได้.

ในกรณีที่โจทก์อุทธรณ์ฉะเพาะข้อกฎหมายนั้น ศาลอุทธรณ์ไม่จำต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลชั้นต้น ถ้าหากว่าข้อเท็จจริงที่ฟังมานั้นปราศจากหลักฐานในสำนวนสนับสนุน
ในกรณีที่ไม่มีการสืบพะยานโจทก์และไม่ปรากฎว่าศาลสังงดนั้น ถ้าหากว่าข้อที่จะสืบนั้นจะเป็นผลร้ายแก่จำเลยแล้ว ศาลสูงไม่ควรย้อนสำนวนไปให้สืบพะยาน

การที่จะเพิ่มโทษตาม พระราชบัญญัติฝิ่นนั้นจะต้องได้ความว่าความผิดครังแรกกับความผิดครั้งหลังเป็นเรื่องความผิดตาม พรบ ฝิ่น ด้วยกัน ครั้งแรกจำเลยกระทำผิดฐานลักทรัพย์ แต่มาครั้งหลังกระทำผิดตามพระราชบัญญัติฝิ่นต้องเพิ่มโทษตาม กฎหมายลักษณอาญา อ้างฎีกาที่ 133/2482