คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1748

คนบังคับเดนมาร์คแต่งงานกับหญิงไทย ตามกฎหมายไทยย่อมเป็นสามีภริยากันโดยถูกต้อง. มรดกซึ่งเป็นสังหาริมทรัพย์ต้องเป็นไปตามภูมิลำเนาของเจ้ามรดก. ผู้จัดการมรดกมีฐานะเป็นตัวแทนทายาททุกคน จึงยกอายุความเสียสิทธิมาใช้ยันแก่ทายาทมิได้. ทายาทเข้าครอบครองมรดกภายใน 1 ปีแต่วันเจ้ามรดกตายและสงวนไว้เป็นของกลางร่วมกันโดยยังไม่ได้แบ่งปันกัน ย่อมฟ้องขอแบ่งเมื่อพ้นกำหนด 1 ปีได้

คนในบังคับเดนมาร์คแต่งงานกับหญิงไทย. ตามกฎหมายไทยย่อมเป็นสามีภริยากันโดยถูกต้อง. มรดกซึ่งเป็นสังหาริมทรัพย์ต้องเป็นไปตามภูมิลำเนาของเจ้ามรดก. ผู้จัดการมรดกมีฐานะเป็นตัวแทนทายาททุกคน. จึงยกอายุความเสียสิทธิมาใช้ยันแก่ทายาทมิได้. ทายาทเข้าครอบครองมรดกภายใน 1 ปีแต่วันเจ้ามรดกตาย.และสงวนไว้เป็นของกลางร่วมกันโดยยังไม่ได้แบ่งปันกัน.ย่อมฟ้องขอแบ่งเมื่อพ้นกำหนด 1 ปีได้.

ทายาทคนหนึ่งปกครองที่ดินมฤดกมาตามลำพัง แต่โฉนดอยู่ที่ทายาทซึ่งเป็นผู้ใหญ่โดยผู้ตายฝากฝังไว้นั้นไม่ถือว่าทายาทซึ่งถือโฉนดไว้นั้นปกครองร่วมด้วย.ปกครองมฤดกมาตามลำพังเกินปีแล้ว การตกลงยอมแบ่งทรัพย์นั้นให้แก่คนอื่น ถ้ามิได้ทำเป็นหนังสือหรือได้เข้าครอบครองแล้ว ไม่มีผล.

ทายาทคนหนึ่งปกครองที่ดินมรดกมาตามลำพัง แต่โฉนดอยู่ที่ทายาทซึ่งเป็นผู้ใหญ่โดยผู้ตายฝากฝังไว้นั้น ไม่ถือว่าทายาทซึ่งถือโฉนดไว้นั้นปกครองร่วมด้วย
ปกครองมรดกมาตามลำพังเกินปีแล้ว การตกลงยอมแบ่งทรัพย์นั้นให้แก่คนอื่น ถ้ามิได้ทำเป็นหนังสือหรือได้เข้าครอบครองแล้ว ไม่มีผล

มฤดกของเจ้ามฤดกที่ตายมากว่า 10 ปีแล้ว แม้ผู้รับมฤดกเป็นเด็กก็หมดสิทธิ์จะฟ้องแบ่งมฤดกเพียงแต่ได้ความว่าผู้รับมฤดกเป็นพี่น้องกัน ไม่พอให้ถือว่าพี่ชายปกครองมฤดกแทนน้องชาย

สัญญาแบ่งมฤดกเป็นเรื่องหลักฐานไม่ใช่แบบ,ทายาทแห่งกองมฤดกทำสัญญาแบ่งมฤดกกัน แต่ได้ลงลายมือชื่อไว้ในช่องพะยาน ดังนี้พอถือไ้ว่าเป็นหลักฐานเพียงพอที่จะผูกพันผู้ลงลายมือชื่อนั้น,
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.182 ประเด็น
โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์มฤดกจำเลยให้การว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าโจทก์ได้ปกครองมฤดกรายนี้ร่วมกันมากับจำเลยดังนี้ไม่เรียกว่าศาลอุทธรณ์ตัดสินนอกประเด็น