คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 ม. 7-8

ฟ้อง บรรยายฟ้อง โจทก์ฟ้องแลบรรยายฟ้องว่าจำเลยต้มกลั่นสุราเถื่อนและจับสุราเถื่อนได้ 1 ไห ขอให้ลงโทษจำเลยฐานต้มกลั่นสุราเถื่อน ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีสุราเถื่อน 2 ขวดเช่นนี้ จะลงโทษจำเลยไม่ได้

ศาลชั้นต้นปรับจำเลย 30 บาท ฐานขายสุราเถื่อน ศาลอุทธรณ์แก้เป็นว่าจำเลยผิดฐานมีสุราเถื่อนให้ปรับ 160 บาทเช่นนี้ คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงมิได้

เมื่อฟ้องโจทก์อ้างบทขอให้ลงโทษจำเลยในบทที่เบา แม้โจทก์บรรยายข้อความในฟ้องชัดเจน ซึ่งอาจจะลงโทษจำเลยในบทที่หนักได้ ศาลจะสันนิษฐานว่าโจทก์ประสงค์จะขอให้ลงโทษตามบทที่หนักหาได้ไม่ เว้นแต่โจทก์ขอผิดบทอันเกิดแต่เข้าใจผิดหรือหลงลืม

คดีเรื่องทำน้ำสุราเถื่อนนั้นผู้ทำมีผิดตาม ม.38 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 แลต้องวางโทษตาม ม.7 แห่ง พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 มาตรา 8 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 เป็นบทปรับโทษผู้ซื้อผู้ขายแลผู้มีน้ำสุราซึ่งมาจากต่างประเทศ หรือที่กระทำขึ้นโดยผิดกฎหมาย ฯลฯ จะใช้บังคับในคดีเรื่องทำสุราเถื่อนไม่ได้ ยกเลิกกฎหมาย พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 ม.38 ยังใช้เป็นบทปรับผู้กระทำน้ำสุราเถื่อนอยู่ หาได้มีกฎหมายใดยกเลิกไม่

เมื่อโจทก์อ้างว่าเข้าหมักหวานเป็นส่าสำหรับทำสุราเถื่อนก็เป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบให้สมเพียงแต่ได้ความว่าเข้าหมักหวานที่จับได้จากจำเลย เจ้าพนักงานเอาไปทิ้งไว้ 2 วันแล้วบีบน้ำไปกลั่นมีแรงแอลกอฮอล์นั้นยังไม่พอลงโทษจำเลยได้