คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: นาถปรีชา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 996/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลักทรัพย์ในเคหะสถาน: การ 'เข้าไป' ต้องหมายถึงตัวบุคคล มิใช่ส่วนใดส่วนหนึ่ง

จำเลยยื่นมือเข้าไปทางประตูเอาไม้เล็กประมาณ 1 แขนสอยเอากางเกงของเจ้าทรัพย์ ที่ตากไว้ข้างฝาในห้องไป ดังนี้ จำเลยย่อมมีผิดฐานลักทรัพย์ตามมาตรา 288 หาใช่ตามมาตรา 294 ข้อ 1 ไม่.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 992/2492

ค่าทำศพเป็นค่าใช้จ่ายในกองมรดก จำเลยไม่ต้องขอหักในคำให้การ

คดีฟ้องขอแบ่งมรดกของผู้ตายจากจำเลย จำเลยให้การเกี่ยวกับค่าทำศพว่า ได้ทำศพผู้ตายสิ้นเงินไป 5,000 บาท ดังนี้ ถ้าหากจำเลยได้ออกเงินค่าทำศพไปจริงก็สมควรหักเงินในกองมรดกของผู้ตายชดใช้ให้จำเลยก่อนแบ่งปันได้ โดยจำเลยไม่ต้องร้องขอหักมาในคำให้การ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 992/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ค่าใช้จ่ายในการทำศพหักจากกองมฤดกได้ แม้จำเลยมิได้ร้องขอในคำให้การ หากพิสูจน์ได้ว่าได้จ่ายจริง

คดีฟ้องขอแบ่งมฤดกของผู้ตายจากจำเลย จำเลยให้การเกี่ยวกับค่าทำศพว่า ได้ทำศพผู้ตายสิ้นเงินไป 5000 บาท ดังนี้ ถ้าหากจำเลยได้ออกเงินค่าทำศพไปจริงก็สมควรหักเงินในกองมฤดกของผู้ตายชดใช้ให้จำเลยก่อนแบ่งปันได้ โดยจำเลยไม่ต้องร้องขอหักมาในคำให้การ.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 986/2492

วิวาทสมัครใจทำร้ายร่างกาย หากไม่ถึงบาดเจ็บ ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 338(3)

ฟ้องของโจทก์กล่าวว่าจำเลยต่างสมัครใจวิวาททำร้ายซึ่งกันและกันถ้าฝ่ายใดทำร้ายอีกฝ่ายหนึ่งไม่ถึงบาดเจ็บกรณีไม่เข้าบทมาตรา 338(3) เพราะมิได้กระทำโดยบังอาจ จำเลยจึงยังไม่เป็นผิด
(อ้างฎีกาที่ 697/2489)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 986/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

วิวาทสมัครใจทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บ ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 338 (3)

ฟ้องของโจทก์กล่าวว่าจำเลยต่างสมัครใจวิวาททำร้ายซึ่งกันและกัน ถ้าฝ่ายใดทำร้ายอีกฝ่ายหนึ่งไม่ถึงบาดเจ็บ กรณีไม่เข้าบทมาตรา 338 (3) เพราะมิได้กระทำโดยบังอาจ จำเลยจึงยังไม่เป็นผิด
(อ้างฎีกา 697/2489)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 971/2492

ภาระการพิสูจน์ในคดีทรัพย์สิน: ผู้กล่าวอ้างกรรมสิทธิ์มีหน้าที่พิสูจน์ก่อน

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยยืมเสาไป จำเลยปฏิเสธว่ามิได้ยืมแม้จะอ้างว่าซื้อไป ก็เป็นการโต้เถียงกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ที่ตนเป็นผู้ครอบครองอยู่จึงเป็นหน้าที่ของโจทก์ที่จะสืบก่อน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 971/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

หน้าที่การพิสูจน์กรรมสิทธิ์: ผู้กล่าวอ้างการซื้อทรัพย์ต้องพิสูจน์ก่อนหากถูกฟ้องเรื่องยืม

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยยืมเสาไป จำเลยปฏิเสธว่ามิได้ยืมแม้จะอ้างว่าซื้อไป ก็เป็นการโต้เถียงกรรมสิทธิในทรัพย์ที่ตนเป็นผู้ครอบครองอยู่ จึงเป็นหน้าที่ของโจทก์ที่จะสืบก่อน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 970/2492

กรรโชกทรัพย์: การข่มขู่ว่าจะแจ้งความเพื่อเรียกเงิน

จำเลยได้ไปพูดหาว่า ผ.เป็นคนร้ายปล้นทรัพย์ของจำเลยถ้าผ. ไม่ให้เงินแก่จำเลย 200 บาท จำเลยจะไปแจ้งแก่เจ้าพนักงานตำรวจมาจับผ. กลัว จึงยอมตกลงไปหาเงินมาให้จำเลยและได้ความว่าจำเลยมิได้สงสัย ผ. ในการปล้น ดังนี้ การกระทำของจำเลยย่อมเป็นความผิดฐานกรรโชก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 970/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานกรรโชกจากการข่มขู่แจ้งความเท็จเพื่อเรียกเงิน

จำเลยได้ไปพูดหาว่า ผ. เป็นคนร้ายปล้นทรัพย์ของจำเลย ถ้า ผ. ไม่ให้เงินแก่จำเลย 200 บาท จำเลยจะไปแจ้งแก่เจ้าพนักงานตำรวจมาจับ ผ. กลัว จึงยอมตกลงไปหาเงินมาให้จำเลย และได้ถามว่าจำเลยมิได้สงสัย ผ. ในการปล้น ดังนี้การกระทำของจำเลยย่อมเป็นความผิดฐานกรรโชก.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 968/2492

การป้องกันเกินกว่าเหตุ: ผู้ต้องหาเข้าใจผิดว่าผู้ตายจะทำร้ายภรรยา จึงแทงผู้ตาย ศาลฎีกายืนตามอุทธรณ์

ผู้ตายกับภรรยาทะเลาะกัน แล้วภรรยาผู้ตายหนีไปอยู่ในห้องของอ. ผู้ตายตามเข้าไปโดยมีมีดปลายแหลม 1 เล่ม กับสนับมือ 1 อัน เป็นอาวุธจำเลยเป็นพี่ของภรรยาผู้ตายและอยู่ในห้องของ อ.ด้วยขณะที่ผู้ตายแหวกม่านจะเข้าไปถึงตัวภรรยาของตน จำเลยก็แทงผู้ตายโดยเข้าใจว่าจะเข้าไปทำร้ายภรรยา ดังนี้ เป็นการป้องกัน แต่เกินสมควรแก่เหตุ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา นาถปรีชา