คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 28

การมีเหรียญกษาปณ์อันเป็นความผิดตาม พ.ร.บ.เงินตรา 2485ฉบับที่ 2 มาตรา 3 จัตวา ยังถือไม่ได้ว่าเป็นของอันควรริบตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 28.(อ้างฎีกาที่ 626/2486)

การมีเหรียญกษาปน์ไว้เกินสมควรแก่การมีไว้โดยปกติธุระหรือความจำเป็นแก่การใช้จ่าย อันเป็นความผิดตาม มาตรา 4 พ.ร.บ.เงินตรา 2485 ฉบับที่ 2ยังถือไม่ได้ว่า เป็นของอันควรริบตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 28

การใช้ปืนยิงในหมู่บ้านโดยไม่มีเหตุอันสมควร หาเป็นความผิดในตัวเองดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 28 ไม่ และไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้ว่าการใช้ปืนเช่นนี้เป็นความผิดอันพึงจะริบ บทบัญญัติแห่งมาตรา 27 กฎหมายลักษณะอาญาเป็นเรื่องให้ศาลมีอำนาจใช้ดุลพินิจ

โจทก์ฟ้องอ้างมาตรา 10 พระราชบัญญัติการพนันซึ่งมีคำขอให้ริบของกลาง เมื่อคดีฟังได้ว่าจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องทุกประการเช่นนี้ของกลางอันเป็นของที่ใช้ในการเล่นจึงต้องริบตามมาตรา 10 ที่โจทก์อ้าง ประชุมใหญ่ครั้งที่ 7/2486

การนำไม้ขีดไฟออกนอกเขตจังหวัดโดยฝ่าฝืนคำสั่งของข้าหลวงประจำจังหวัด ย่อมผิดตามมาตรา 4,7 พระราชบัญญัติให้อำนาจการเตรียมป้องกันประเทศฯแต่จะริบไม้ขีดไฟของกลางนั้นตามมาตรา 27,28 กฎหมายลักษณะอาญาหาได้ไม่ (อ้างฎีกาที่1028/2485)

ถ้อยคำตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 มาตรา 12 ซึ่งบัญญัติว่า 'ฯลฯน้ำสุราซึ่งผู้นั้นทำความผิดก็ให้เก็บริบไว้ทั้งสิ้น'นี้ เป็นคำบังคับให้ริบไม่ใช่ให้ศาลใช้ดุลพินิจริบก็ได้ไม่ริบก็ได้
เมื่อจำเลยกระทำผิดตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 มาตรา 11(ขนสุราออกนอกเขตไม่รับอนุญาต)แล้วศาลพิพากษาริบน้ำสุราได้ทั้งหมด โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเป็นจำนวนเกินกว่า 10 ลิตรที่ยกเว้นไว้ในมาตรา 11 มากน้อยเท่าใด

การพาแร่เคลื่อนที่โดยไม่ได้รับอนุญาตอันเป็นความผิดนั้น. ไม่มีกฎหมายให้ริบแร่.(ประชุมใหญ่ ครั้งที่22/2485).

ของที่จำเลยพยายามหนีภาษีอันเป็นความผิดนั้น. เป็นของที่ต้องริบตาม พ.ร.บ.ศุลกากร.

ศาลวินิจฉัยคดีว่าสงสัยคำพยานโจทก์จึงพิพากษายกฟ้อง.ดังนี้ต้องฟังว่าจำเลยไม่ได้กระทำผิดตามฟ้อง. แม้ศาลจะพิพากษาให้ริบเงินนั้นในคดีที่คนอื่นเป็นจำเลย. ก็ต้องคืนเงินนั้นให้จำเลย. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/2485.

ไม้สักมีดวงตราปลอมแต่ฟังไม่ได้ว่าจำเลยรู้. และไม่ฟังว่าจำเลยเป็นผู้ชักลากไม้นั้น. ศาลจะริบไม้นั้นไม่ได้.