คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 ม. 60

หน้าทีนำสืบ
ถ้าปรากฏว่ามีน้ำสุราเจือปนอยู่ในความครอบครองของผู้ขาย ก็ลงโทษได้ความในมาตรา 60 ที่ว่าถ้าจำเลยทำโดยสุจริตก้มิให้ตัดสินให้จำเลยทำโดยสุจริตก็มีให้ตัดสินให้จำเลยแพ้นั้นนับว่าเป็นบทยกเว้น จึงตกเป็นหน้าที่จำเลยนำสืบถึงความสุจริต

ภริยาจำเลยยื่นเรื่องราวต่ออำเภอขออนุญาตทำการขายสุราแล้ว เจ้าพนักงานออกใบรับเรื่องราวนั้นให้ซึ่งมีข้อความอนุญาตมีข้อความอนุญาตให้ทำการขายสุราได้เป็นการชั่วคราวก่อนใบอนุญาตตกมา จำเลยเข้าใจโดยสุจจริตว่าขายได้ จึงช่วยภริยาทำการขายสุราดังนี้ จำเลยไม่มีความผิดฐานขายสุราไม่รับอนุญาต.
อ้างฎีกาที่ 272/2481

จำเลยขนสุราไปก่อนได้รับใบขนโดยเจ้าพนักงานอนุญาต และจำเลยเข้าใจว่าทำเช่นนั้นได้ดังนี้จำเลยไม่มีความผิด

ศาลมีอำนาจให้จำแทน 5 วัน ในจำนวนเงินค่าปรับ 160 บาทได้ไม่ผิดต่อเกณฑ์ในพ.ร.บ.ภาษีชั้นใน ม.47 เทียบฎีกาที่ 225/2476 การที่มีคำสั่งผู้ช่วยเจ้าภาษีสุราสั่งนายตรวจว่าไม่ควรเคร่งครัดจับกุมผู้ขายสุราล่วงเขตต์นั้นไม่ทำให้ผู้ขายสุราล่วงเขตต์พ้นผิด