คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 36

ศาลได้พิพากษาลงโทษจำเลยฐานมีไม้แปรรูปไม่รับอนุญาตและริบรถยนต์ของกลาง ที่ใช้บรรทุกไม้นั้น ผู้ร้องยื่นคำร้องว่ารถยนต์ของกลางเป็นของผู้ร้อง ผู้ร้องมิได้มีส่วนรู้เห็นในการกระทำผิดของจำเลย ขอให้ศาลสั่งคืน โจทก์แถลงรับว่าเป็นความจริงแต่จะมาขอคืนไม่ได้
ข้อความตามพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2503มาตรา 18 บัญญัติเฉพาะเรื่องริบทรัพย์และมิได้มีข้อความอย่างไรเป็นพิเศษว่าการริบนั้นไม่ต้องคำนึงว่าเป็นของบุคคลใด และเจ้าของจะได้รู้เห็นในการกระทำผิดนั้นหรือไม่ ผู้ร้องจึงขอคืนรถยนต์ของกลางได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36

การขอคืนทรัพย์ที่ใช้ในการกระทำผิดศุลกากร ตามพระราชบัญญัติศุลกากร มาตรา 24 ซึ่งแก้ไขโดยพระราชบัญญัติศุลกากร (ฉบับที่ 12) พ.ศ.2497 มาตรา 3 ต้องแปลว่าเมื่อเจ้าของไม่มาติดตามและร้องขอคืนภายในกำหนดก็หมดสิทธิเพราะกฎหมายให้ถือว่าพ้นกำหนดแล้วเท่ากับเป็นของไม่มีเจ้าของ ให้ตกเป็นของแผ่นดินไป
เรือยนต์ที่ให้เช่าไปแล้วผู้เช่าเอาไปใช้หลบหนีภาษีจนศาลสั่งริบ แม้เจ้าของผู้ให้เช่าจะไม่ได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำผิด ก็ต้องมายื่นคำร้องขอคืนภายในกำหนด 60 วัน นับแต่วันที่ยึด(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/2504)

ถึงแม้ศาลพิพากษาเสร็จเด็ดขาดแล้วว่าไม้ของกลางเป็นไม้หวงห้าม จำเลยมีไว้เป็นความผิดและให้ริบไม้ของกลางแล้วก็ดีเจ้าของไม้ย่อมใช้สิทธิตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36 ขอคืนไม้ของกลางโดยอ้างว่าไม่ใช่เป็นไม้หวงห้ามเพราะขึ้นอยู่ในที่สวนของตนได้เพราะเจ้าของไม้ไม่มีโอกาสต่อสู้คดีกับโจทก์ คำพิพากษานั้นไม่มีผลผูกพันเจ้าของไม้
เมื่อผู้ร้องร้องขอคืนไม้ของกลางในกรณีเช่นนี้ถึงแม้ศาลแขวงสั่งยกคำร้องก็ดี ผู้ร้องมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาไม่อยู่ในบังคับแห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงฯ มาตรา 22 ที่ห้ามอุทธรณ์ข้อเท็จจริง
(ประชุมใหญ่ครั้งที่ 5/2504)

การเพิ่มโทษและลดโทษที่มีกำหนดเสมอกันนั้น แม้จำเลยต้องโทษประหารชีวิตหรือจำคุก 20 ปี ก็ต้องหักกลบลบกันตาม ม.39
เมื่อศาลชั้นต้นลงโทษ โจทก์อุทธรณ์ฝ่ายเดียว เมื่อศาลอุทธรณ์ตัดสินแล้วจำเลยก็ฎีกาเถียงในข้อเท็จจริงได้.

ถ้าโทษที่จำเลยได้รับโดยแท้จริงไม่ถึงประหารชีวิตแล้วศาลยกอาญาที่รอไว้มาลงแก่จำเลยได้

จำเลยถูกศาลพิพากษาจำคุก
สำนวนและรอการลงอาญาไว้ทั้งสองสำนวนเมื่อโจทก์ขอให้นำอาญาที่+ไว้มาลงแก่จำเลยใน+ดีที่ทำผิดใหม่ ศาลต้อง+อาญาที่รอไว้ทั้ง 2 สำนวนมาลงแก่จำเลย
+ที่ถูกจำคุก 20 ปีแล้ว +อาญาที่รอไว้มาลงด้วยเกิน 20 ปีได้.

ถูกพิพากษาลงโทษจำคุก 20 ปีแล้ว เอาโทษอาญาที่รอไว้มาลงโทษต่อจากกำหนด 20 ปีได้

จำเลยต้องคำพิพากษาในคดีเรื่องก่อนมีกำหนด 20 ปี แล้วมาต้องคำพิพากษาในคดีเรื่องหลังถูกตัดสินลงโทษจำคุกอีกการนับโทษในคดีหลังต้องนับต่อจากโทษในคดีแรก

คำของพรรคพวกผู้ร้ายด้วยกันถ้าหากมีพะยานอื่นประกอบฟังเปนพะยานหลักฐานได้
ศาลอุทธรณ์แก้ศาลเดิมว่าถ้าจำเลยไม่ใช้ทรัพย์ให้จัดการตามมาตรา 18 แต่จะจำแทนไม่ได้เพราะจำเลยรับโทษจำคุก 20 ปีแล้วจำเลยฎีกาข้อเท็จจริง ศาลฎีกากล่าวข้อความที่กล่าวแล้วไม่เปนปัญหาที่ศาลฎีกาจะวินิจฉัย

ความผิดเกิดนอกประเทศ วิธีพิจารณาอาญา เจ้าพนักงานอังกฤษร้องขอให้ฟ้องศาลสยามปัญหากฎหมายจำเลยกำลังต้องโทษในเรื่องอื่นอยู่แล้วรวมโทษ 16 ปีเศษ