คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: พ.ร.บ.ฝิ่น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 621/2499 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การใช้ดุลพินิจยกโทษปรับในคดีฝิ่น: ศาลสามารถลงโทษจำคุกสถานเดียวได้แม้ พ.ร.บ.ฝิ่นจะกำหนดทั้งจำและปรับ

พ.ร.บ.ฝิ่นไม่ได้บัญญัติเรื่องการยกโทษปรับดังที่บัญญัติไว้ใน ก.ม.อาญา ม.23 ให้เป็นกรณีพิเศษ ฉนั้นเมื่อเห็นสมควรศาลย่มยก ม.23 มาใช้แก่กรณีที่มีการลงโทษทั้งจำคุกและปรับตาม พ.ร.บ.ฝิ่นได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1346/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การริบเรือของกลางในคดีฝิ่น: ศาลฎีกายกฟ้อง เนื่องจากเรือไม่ใช่ของใช้ในการกระทำผิด

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่า จำเลยมีฝิ่นไว้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ให้จำคุกจำเลยไว้ 1 ปี 6 เดือน และปรับ 4,662,000 บาท ฝิ่นของกลางให้ริบ ส่วนเรือของกลาง ไม่ใช่ของใช้ในการกระทำผิด คือมีไว้ซึ่งฝิ่นโดยตรง ไม่ใช่ของควรริบ ให้คืนให้จำเลยไป ดังนี้ โจทก์จะฎีกาโต้เถียงว่า เรือเป็นของที่ใช้ในการกระทำผิดไม่ได้ ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 632/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

อำนาจศาลในการใช้ดุลยพินิจลดโทษปรับในความผิด พ.ร.บ.ฝิ่น ตาม ก.ม.ลักษณะอาญา

ความผิดตาม พ.ร.บ. ฝิ่น ซึ่งบัญญัติโทษไว้ทั้งจำคุกและปรับนั้น ถ้าไม่ใช่กรณีเรื่องเพิ่มโทษตาม พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ. 2472 มาตรา 68 แล้ว ก็ตกอยู่ภายในบทบัญญัติของมาตรา 11, 23 แห่ง ก.ม.ลักษณะอาญา คือเมื่อศาลเห็นสมควร จะยกโทษปรับเสีย,ให้จำเลยรับโทษจำคุกแต่สถานเดียวก็ได้./

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 41/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลงโทษคดีฝิ่น: ศาลลงโทษจำคุกได้ แม้กฎหมายไม่ได้กำหนดทั้งจำทั้งปรับ และไม่เรียงกะทงโทษ

กฎหมายฝิ่นไม่ได้บัญญัติไว้เป็นพิเศษว่าต้องลงโทษทั้งจำทั้งปรับ ฉะนั้นศาลย่อมลงโทษจำคุกจำเลยสถานเดียวได้ตาม ก.ม. ลักษณะอาญามาตรา 11, 23.
พ.ร.บ.ฝิ่น 2472 แก้ไขเพิ่มเติม 2472 มาตรา 9 บัญญัติให้เรียงกะทงลงโทษตามรายตัวผู้กระทำผิด ฉะนั้นจำนะ ก.ม.-ลักษณะอาญามาตรา 71 มาใช้ไม่ได้./

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1453-1454/2495 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลงโทษปรับควบคู่กับจำคุกในความผิดเกี่ยวกับฝิ่น ศาลมีอำนาจยกโทษปรับได้ตามกฎหมายลักษณะอาญา

ความผิดฐานมีฝิ่น มูลฝิ่น เสพย์ฝิ่นนอกร้าน ตาม พ.ร.บ.ฝิ่นที่บัญญัติให้ลงโทษผู้กระทำผิด จำคุกและปรับนั้น เมื่อศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยแล้ว จะยกโทษปรับเสียก็ได้ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 23

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 468/2495 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

อำนาจศาลในการรอการลงโทษจำคุกภายใต้กฎหมายลักษณะอาญาและการใช้ดุลยพินิจกำหนดโทษภายหลัง

จำเลยมีความผิดตามพ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ. 2472 มาตรา 53 ซึ่งแก้ไขโดยม พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉะบับที่ 6) พ.ศ. 2494 อันมีกำหนดโทษจำคุกตั้งแต่หกเดือนถึงยี่สิบปี และปรับสินเท่าราคาฝิ่น แต่ต้องไม่น้อยกวา 500 บาท นั้นเมื่อศาลเห็นว่าจำเลยไม่ควรรับโทษจำคุกเกินกว่า 2 ปี แล้ว ศาลจะพิพากษาให้รอการกำหนดโทษจำคุกไว้ภายใน 5 ปี ก็ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1801/2494 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การคำนวณค่าปรับจากฝิ่นดิบ โดยใช้ราคาฝิ่นสุกตามกฎหมาย

" ฝิ่น " ตาม พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 มาตรา 3 หมายความทั้งฝิ่นดิบและฝิ่นสุก ฉะนั้นแม้จำเลยจะมีฝิ่นดิบไว้ในครอบครองโดยผิดกฎหมาย ศาลก็ย่อมใช้ราคาฝิ่นสุกของรัฐบาลที่ขายในท้องที่และเวลาเกิดเหตุมาเป็นเกณฑ์คำนวณปรับจำเลย 5 เท่าได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 718/2494 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

อำนาจศาลสูงวินิจฉัยประเด็นที่ไม่ได้อุทธรณ์ในคดีอาญา

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษเลยแล้ว แม้ศาลจะไม่เชื่อพยานโจทก์ตอนหนึ่ง และโจทก์ไม่อุทธรณ์หรือแก้อุทธรณ์จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ก็มีอำนาจวินิจฉัยเชื่อคำพยานโจทก์ตอนนั้นได้
ศาลชั้นต้นปรับจำเลยรวมพยานหลักฐานมีฝิ่นผิดพ.ร.บ. เมื่อโจทก์ไม่อุทธรณ์ฎีกา ศาลฎีกา+แก้ไข

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 64/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การทำให้เสียหลักฐาน (สักขีพยาน) ไม่จำเป็นต้องทำให้สูญหายโดยสมบูรณ์ การทิ้งของกลางเพื่อทำให้ยากต่อการพิสูจน์ความผิดถือเป็นความผิด

สักขีพยานตามมาตรา 154 ( 1 ) ไม่จำต้องสูญหายไปทีเดียวเมื่อได้ความว่าจำเลยมีเจตนาที่จะเอามูลฝิ่นของกลางไปทิ้งนอกบ้าน ก็ย่อมได้ชื่อว่าเปนการทำให้สักขีพยานสูญหายไปแล้ว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 523/2480

การเพิ่มโทษจำเลยจากประวัติโทษเดิมที่ปรากฏในเอกสารแนบท้ายฟ้อง และการพิจารณาคำรับสารภาพ

โจทก์ขอให้เพิ่มโทษจำเลยโดยกล่าวว่าจำเลยเคยต้องโทษมาดังใบแดงแจ้งโทษ+++ฟ้องนั้น ไม่นับว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม ศาล+++ฟ้องให้จำเลยฟังแม้ไม่ได้อ่านใบแดงแจ้งโทษท้ายฟ้องให้จำเลยฟังก็ถือว่าได้ปฏิบัติตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.172 เมื่อโจทก์ไม่นำพะยานมาสืบศาลก็ฟังข้อเท็จจริงเท่าที่จำเลยรับ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย พ.ร.บ.ฝิ่น