คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ธรรมบัณฑิตสิทธิศฤงคาร

ผู้เช่าถูกผู้ให้เช่าฟ้องขับไล่แล้วทำยอมความออกจากที่เช่าแม้ผู้เช่าจะยื่นคำแถลงสงวนสิทธิ์เรียกค่าเสียหายฐานผิดสัญญาไว้ก็มาฟ้องเรียกค่าเสียหายไม่ได้ เพราะเป็นคำแถลงฝ่ายเดียว ผู้ให้เช่าไม่ได้ตกลงด้วย

โจทก์ฟ้องว่า ลักทรัพย์ทางพิจารณาได้ความว่ายักยอกเก็บของตกลงโทษ ไม่ได้ ต้องยกฟ้อง

กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 208 ได้ถูกยกเลิกแล้วโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณะอาญา (ฉบับที่ 12) พ.ศ.2486 มาตรา 3 ใช้บังคับอีกไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหมิ่นประมาทโดยกล่าวว่าจำเลยร้องเรียนกล่าวโทษพลตำรวจซึ่งจับกุมจำเลยต่อหน้าคนหลายคนว่าพลตำรวจผู้นั้นขู่เอาเงินจากจำเลย ถ้าให้เงินแล้วจะช่วยคุมไม้ขีดไฟซึ่งตรวจค้นพบนั้นไปส่งที่ด่าน ทำให้พลตำรวจผู้นั้นเสียชื่อเสียงและอาจทำให้คนดูหมิ่นเกลียดชัง ดังนี้ เป็นฟ้องที่เป็นมูลความผิดอันควรรับไว้พิจารณาต่อไปในชั้นนี้ยังไม่พอที่จะถือว่าต้องด้วยข้อยกเว้นฐานหมิ่นประมาทตาม มาตรา 283(1)

ลูกจ้างขนสุราไปผิดตำบลในใบอนุญาต จนถูกลงโทษและริบสุราแล้ว นายจ้างมาขอคืนสุราโดยอ้างว่าไม่รู้เห็นในการขนสุราผิดตำบล มิได้กล่าวว่าลูกจ้างทำโดยทุจริตหรือโดยมีความจำเป็นอย่างไร ดังนี้ ไม่ต้องไต่สวนคำร้องเพื่อคืนสุรา

ปลัดอำเภอประจำตำบล รับผ้าไว้เป็นสินน้ำใจ ไม่จับกุมผู้กระทำผิดฐานมีผ้าผิดบัญชีที่แจ้งปริมาณไว้มีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 137เพราะเป็นการละเว้นหน้าที่เพื่อให้คุณแก่ผู้กระทำผิดแม้จำเลยจะมิได้มีหน้าที่ตรวจจำนวนผ้าที่แจ้งปริมาณก็ดี แต่จำเลยมีอำนาจและหน้าที่จับกุมผู้กระทำผิดตาม พระราชบัญญัติปกครองท้องที่

เขตจำหน่ายยาสูบตามประกาศกระทรวงการคลัง หมายความถึงตำบลที่ตั้งที่ว่าการอำเภอเท่านั้น มิได้หมายรวมถึงตำบลที่ตั้งที่ว่าการกิ่งอำเภอ
จำเลยจะมีผิดฐานจำหน่ายยาสูบสูงกว่าราคาที่อธิบดีกำหนด ฟ้องของโจทก์จะต้องบรรยายว่าจำเลยเป็นผู้ทำการจำหน่ายยาสูบ

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์จำเลยทำสัญญายอมให้โจทก์ไถ่การขายฝากต่อไปอีก 30 วัน แต่โจทก์ไม่นำสืบว่าจำเลยไม่ยอมให้ไถ่ภายในกำหนดเวลาที่ขยายออกไป โจทก์ก็ไม่มีทางชนะคดี

เจ้าของตึกทำสัญญากับผู้เช่าว่ายอมให้ผู้เช่าออกทุนสร้างตึกให้ดีขึ้นตามรายงานที่ตกลงกัน เมื่อเสร็จแล้วเจ้าของยอมให้ผู้เช่าเช่าต่อไป 15 ปีในอัตราค่าเช่าเดิม ดังนี้เป็นสัญญาต่างตอบแทนกันอันเกี่ยวกับทรัพย์สินย่อมตกทอดไปยังทายาท ผู้จัดการทรัพย์มรดกของผู้เช่าผู้เช่าฟ้องขอให้ผู้ให้เช่ายอมให้เช่าต่อไปจนครบ 15 ปีตามสัญญาเช่าได้

ผู้ได้รับอนุญาตขนสุราจ้างคนอื่นขนสุราไป คนรับจ้างเอาสุรากินเสียบ้างสุราจึงขาดจำนวนไป โดยผู้รับอนุญาตมิได้สมคบและมิได้พยายามหลีกเลี่ยงไม่เสียภาษีดังนี้ผู้ได้รับอนุญาตไม่มีความผิดตาม มาตรา 45 และจะริบสุราไม่ได้