คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ธรรมบัณฑิตสิทธิศฤงคาร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1602/2492

การขู่เข็ญด้วยอาวุธและการกระทำความผิดฐานปล้นทรัพย์

จำเลยกับพวกรวม 4 คนได้ขึ้นไปบนบ้านเจ้าทรัพย์ จับเจ้าทรัพย์กับพวกมัดไว้ และค้นเอาทรัพย์ จำเลยได้ใช้ปืนขวางและถือปืนยืนร้องอยู่หน้าบันไดบ้านเจ้าทรัพย์ว่า"ไม่ใช่ธุระของใครๆ อย่าเข้ามา" ดังนี้ รูปคดีฟังได้ชัดว่า เป็นการขู่เข็ญจะทำร้าย เป็นความผิดฐานปล้นทรัพย์แล้ว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1600/2492

การชำระเงินค่าซื้อขายหมูโดยไม่มีใบรับเงิน ศาลรับฟังได้หากเป็นส่วนหนึ่งของราคาหรือเงินมัดจำ

การนำสืบถึงเงินที่ผู้ซื้อจ่ายให้แก่ผู้ขาย เป็นส่วนหนึ่งของราคาสิ่งของหรือเป็นเงินมัดจำนั้นไม่มีใบรับเงิน ศาลก็รับฟังได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1599/2492

การป้องกันตัวและการป้องกันเกียรติยศ: ศาลฎีกาตัดสินให้ยกฟ้องคดีทำร้ายร่างกายถึงแก่ความตาย

ผู้ตายและภรรยาของจำเลยได้หลับนอนกระทำชู้กันที่บ้านเรือนของจำเลย จำเลยได้มาพบผู้ตายกับภรรยาจำเลยนอนกอดกันอยู่ จำเลยได้เรียกภรรยาให้จุดตะเกียง ผู้ตายได้ถือมีดกระโดดแทงจำเลย จำเลยจึงใช้มีดฟันผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ ย่อมฟังได้ว่า จำเลยได้ใช้มีดฟัน เพื่อป้องกันตัวและชื่อเสียงพอสมควรแก่เหตุยังไม่ควรต้องได้รับโทษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1591/2492

การได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์โดยการครอบครองปรปักษ์หลังจากการจำนองและการซื้อขาย

ผู้รับจำนองที่ดินมีโฉนดโดยทำสัญญาจำนองที่หอทะเบียนอาจอ้างว่าตนเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินแปลงนั้นได้ โดยนำสืบว่า ผู้จำนองได้ขายที่ที่จำนองโดยได้รับเอาเงินเพิ่มไปแล้วมอบที่ดินให้ผู้รับจำนอง ครอบครองปรปักษ์มาเกิน 10 ปี แล้ว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1590/2492

ขอบเขตคำขอในคดีแสดงกรรมสิทธิ์: ศาลต้องตัดสินตามที่โจทก์ขอเท่านั้น แม้จะมีส่วนเกินที่ไม่ได้ระบุในคำขอ

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลแสดงว่าที่ดินหมายเลข 2 ตามแผนที่ท้ายฟ้องเป็นของโจทก์ ทางพิจารณาได้ความว่า ที่ที่โจทก์ขอตามฟ้องเป็นของโจทก์ และปรากฏว่าโจทก์ปลูกห้องแถวรุกล้ำเข้าไปในที่ของจำเลย 2 ศอก ศาลก็ควรพิพากษาให้โจทก์ชนะคดีตามที่โจทก์ขอมาเท่านั้น ที่ 2 ศอก ที่เกินมานี้ไม่มีประเด็นขึ้นมาในคดี ศาลหาควรวินิจฉัยถึงไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1588/2492

การลงโทษจำเลยที่ศาลชั้นต้นและอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลย 1 ปี 6 เดือน แม้จะลงโทษต่างรูปแบบ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 1 ปี 6 เดือน แม้ศาลหนึ่งจะลงโทษเป็นกระทง อีกศาลหนึ่งลงโทษเป็นบท ก็ไม่เป็นการแก้ไขมาก คดีต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1584/2492

การมีเครื่องชั่งที่ถูกแก้ไขไว้เพื่อใช้ในกิจการค้า เป็นความผิดตาม พ.ร.บ.มาตราชั่ง ตวง วัด

คำฟ้องของโจทก์บรรยายไว้ว่า จำเลยมีเครื่องชั่งที่ถูกแก้ไขนั้นไว้ และได้ใช้เครื่องชั่งนั้นในกิจการต่อเนื่องกับประชาชนในทางพาณิชย์กิจการของจำเลย ดังนี้ เป็นที่เข้าใจว่าจำเลยมีเครื่องชั่งไว้เพื่อใช้ด้วย จำเลยย่อมมีผิดตาม พ.ร.บ.มาตรา ชั่ง ตวง วัด 2466 มาตรา 31

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1555/2492

ความต่างของข้อเท็จจริงในฟ้องกับทางพิจารณา: การลักกระบือ และการรับของโจร

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยเป็นคนร้ายลักกระบือ 3 ตัวของซ. หรือรับกระบือนั้นไว้ โดยรู้ว่าเป็นของร้าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่า กระบือที่ถูกคนร้ายลักไปเป็นกระบือของ ซ.1ตัวอีก2ตัวเป็นของผู้อื่นฝากซ.เลี้ยงไว้ และกระบือ 2 ตัวที่จับได้จากจำเลยเป็นกระบือของผู้อื่นที่ฝาก ซ. ไว้ ดังนี้ จะว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้องหาได้ไม่ (อ้างฎีกาที่ 62/2486)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1485/2492

ผลของกฎหมายผ่อนผันต่อคดีอาวุธปืน: การยกประโยชน์ให้แก่ผู้ต้องหา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจมีอาวุธปืนไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีใบอนุญาตแล้ว แต่ขาดอายุเมื่อคดีอยู่ระหว่างพิจารณาในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกา ได้มีพ.ร.บ.ผ่อนผันให้จดทะเบียนได้ อันเป็นคุณแก่ผู้ต้องหาแล้วก็ต้องยกประโยชน์นั้นให้แก่ผู้ต้องหา (อ้างฎีกาที่766/2490)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1479/2492

การแต่งกายเลียนแบบตำรวจโดยไม่ได้รับอนุญาต ถือเป็นความผิดตามกฎหมาย

จำเลยแต่งตัวสวมเสื้อแบบตำรวจมีเครื่องหมายที่คอเสื้อทั้งสองข้าง ใส่หมวกแก๊บแบบตำรวจ มีเครื่องหมายที่หน้าหมวก และถือปืนยาวของตำรวจแต่นุ่งกางเกงดำขาสั้นแบบกางเกงจีนพยานว่า ถ้าไม่รู้จักจำเลยมาก่อนพยานต้องเข้าใจว่าจำเลยเป็นตำรวจ ดังนี้ จำเลยย่อมผิดฐานแต่งเครื่องแบบตำรวจโดยไม่มีสิทธิจะแต่งได้โดยชอบ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ธรรมบัณฑิตสิทธิศฤงคาร

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ธรรมบัณฑิตสิทธิศฤงคาร