คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476

ผู้ค้าสุราเอาน้ำสุราของรัฐบาลชนิดต่างๆ เจือปนกัน โดยมิได้ใช้น้ำหรือวัตถุอย่างอื่นเจือปน หามีความผิดตามพ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 มาตรา 9 ไม่ (อ้างฎีกาที่ 336/2484)

ในคดีที่หาว่าจำเลยมีน้ำข้าวหมักส่าเชื้อสุราเถื่อนมีแอลกอฮอล์สามารถดื่มกินได้เช่นเดียวกับน้ำสุรา ไว้ในครอบครองนั้น โจทก์ไม่นำผู้ตรวจพิสูจน์ของกลางมาสืบแม้แต่รายงานการตรวจและของกลางก็ไม่ได้ส่งศาล คงนำพยานปากหนึ่งซึ่งไม่ใช่เป็นผู้ตรวจของกลางมาสืบว่าอำเภอได้พิสูจน์ของกลางแล้ว มีดีกรีได้เช่นเดียวกับสุรา ดังนี้ ยังไม่พอจะชี้ได้ว่าของกลางเป็นน้ำสุราตามบทวิเคราะห์แห่งกฎหมายคดีจึงลงโทษจำเลยไม่ได้
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้องและริบของกลางศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์สืบไม่ได้ว่าของกลางเป็นน้ำสุราพิพากษายกฟ้อง แต่ของกลางให้ริบดังนี้ แม้จำเลยจะไม่ได้ฎีกาในเรื่องริบของกลาง เมื่อคดียังชี้ขาดไม่ได้ว่าของกลางเป็นของผิดกฎหมาย ย่อมสั่งยกเรื่องริบของกลางเสียได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 โจทก์อุทธรณ์ฎีกาให้เรียก พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1249 ดังนี้เปนเรื่อง+หยิบหาสาระมิได้เพราะ+โจทก์พอใจในผลแห่งพิพากษาแล้วก็ไม่มีเหตุที่จะ+อุทธรณ์ฎีกาต่อไป

สุรา

ยกฟ้อง