คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 256

เจ้าทุกข์ถูกกลุ้มรุมทำร้ายมาก่อนและกำลังวิ่งไล่กันมา จำเลยวิ่งข้ามถนนไปตีเจ้าทุกข์โดยไม่ปรากฏว่าได้มีการสมคบหรือคนร้ายได้เรียกร้องให้ช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์ ดังนี้จำเลยคงมีผิดแต่เฉพาะกรรมที่จำเลยได้กระทำลง

เขาทำร้ายกัน จึงเข้าไปกลุ้มรุมทำร้ายด้วยเป็นผิดฐานเป็นตัวการทุกคน

เขาทำร้ายกัน จึงเข้าไปกลุ้มรุมทำร้ายด้วย เป็นผิดฐานเป็นตัวการทุกคน

ใช้ปืนยิงคนในที่มืดถูกที่ขา 2 แผล สันนิษฐานว่า มีเจตนาฆ่า ต้องมีผิดฐานพยายามฆ่าคน

ใช้ปืนยิงคนในที่มืดถูกที่ขา 2 แผล สันนิษฐานว่ามีเจตนาฆ่าต้องมีผิดฐานพยายามฆ่าคน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายเขาถึงสาหัสโดยทนทุกข์เวทนาเกินกว่า 20 วัน ดั่งนี้ ศาลไม่พิจารณาว่าไม่สามารถประกอบอาชีพเกินกว่า 20 วันหรือไม่

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 256 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดตาม มาตรา254 จำคุก 1 ปี โจทก์ฎีกาเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายขอให้ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 256 เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ไม่ต้องพิจารณาฎีกาโจทก์ต่อไป

ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยคนหนึ่งตามมาตรา 258 โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยคนที่ถูกปล่อยตามมาตรา 258 แม้ศาลฎีกาฟังว่า คดีไม่มีความผิดตามมาตรา 258 เกิดขึ้น ศาลก็ไม่แก้ไขสำหรับจำเลยคนที่ถูกศาลอุทธรณ์ลงโทษได้

ผู้เสียหายจะเตะคนอื่น แต่เตะผิดไปถูกเอาจำเลย จำเลยจึงฟันผู้เสียหายไปหนึ่งที ดังนี้ ถือได้ว่าเป็นการยั่วโทสะ เกิดทำร้ายชุลมุนกันเป็นหมู่ใหญ่ เมื่อเลิกแล้วปรากฏว่ามีผู้ได้รับบาดเจ็บสาหัส ฟังไม่ได้ว่าใครทำร้ายใคร ดังนี้ จำเลยย่อมมีความผิดฐานวิวาทตามมาตรา 258

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 230 มิได้บัญญัติเฉพาะการส่งประเด็นไปสืบแต่อย่างเดียว หากบัญญัติรวมถึงการเดินเผชิญสืบด้วย
ในการเผชิญสืบจำเลยจะไปฟังการพิจารณาหรือไม่ก็ได้หากจำเลยไม่ไป เมื่อศาลสืบกลับมาแล้วอ่านให้จำเลยฟังจำเลยไม่คัดค้านอย่างใดดังนี้ไม่ขัดต่อวิธีพิจารณา
การพิจารณาและสืบพยานซึ่งกฎหมายบังคับให้ทำต่อหน้าจำเลยนั้น เฉพาะการพิจารณาและสืบพยานในศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 172 เท่านั้น