คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1299

โจทก์ซื้อที่ดินมีโฉนดไว้โดยมิได้จัดการแก้ทะเบียนแต่ได้ปกครองตลอดมากว่า 30 ปี ผู้ขายตาย จำเลยคือสามีของทายาทผู้หนึ่งอ้างว่าได้ซื้อที่รายนี้ได้ แต่ได้ความว่าจำเลยได้ทราบเรื่องดีตลอดมาว่าโจทก์ได้ซื้อจากผู้ตายแลปกครองมานับว่าเป็นการซื้อโดยสุจริตจึงยกประมวลแพ่งฯ มาตรา 1299 มาบังคับไม่ได้

โจทก์ซื้อที่ดินมีโฉนดไว้โดยมิได้จัดการแก้ทะเบียนแต่ได้ปกครองตลอดมากว่า 30 ปี ผู้ขายตาย จำเลยคือสามีของทายาทผู้หนึ่งอ้างว่าได้ซื้อที่รายนี้ไว้ แต่ได้ความว่าจำเลยได้ทราบเรื่องดีตลอดมาว่าโจทก์ได้ซื้อจากผู้ตายและปกครองมานับว่าเป็นการซื้อโดยไม่สุจริตจึงยกประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1299 มาบังคับไม่ได้

อุทิศที่ดินเป็นถนนสาธารณะนั้นไม่ต้องจดทะเบียน
พฤตติการณ์ที่ถือว่าอุทิศให้เป็นทางสาธารณะ

ทำสัญญาร่วมทุนกันไปซื้อที่ดินเพื่อมาแบ่งกัน เมื่อคนหนึ่งไปจัดการซื้อและรับโอนโฉนดมาแล้วไม่ยอมโอนแบ่งให้อีกฝ่ายหนึ่งฟ้องขอแบ่งได้ สัญญาเข้าทุนกันไปซื้อทรัพย์มาแบ่งกันโดยไม่ประสงค์แบ่งกำไรนั้น ไม่ใช่สัญญาเข้าหุ้นส่วน การทำสัญญากันนั้นแม้ไม่เข้าลักษณะเอกเทศสัญญาก็ฟ้องร้องบังคับกันได้ตามหลักทั่วไปในบรรพ 1-2 ในคดีแพ่งโจทก์ไม่จำเป็นต้องอ้างบทกฎหมายเสมอไป
กรณีที่ถือว่าฟ้องของโจทก์กล่าวความครบถ้วนตามที่ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.172 บังคับไว้

ผู้ได้กรรมสิทธิ์โดยปรปักษ์จะยกขึ้นต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริต และได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้วไม่ได้ ประมวลแพ่ง ฯ มาตรา 1299 นั้นใช้บังคับแก่ผู้ได้สิทธิมาก่อนประมวลแพ่ง ฯ ได้ด้วย ในเรื่องพิพาทถึงแนวเขตต์ที่ดินถ้ามีหลักคอนกรีตของเจ้าพนักงานปักไว้โดยถูกต้องตามกฎหมายแล้ว และคงปรากฎอยู่ตามเดิมแล้วย่อมถือเอาหลักนั้นเป็นแนวเขตต์

การอุทิศที่ดินเป็นถนนสาธารณะนั้นไม่ต้องมีการจดทะเบียน

โจทก์ครอบครอบที่พิพาทติดต่อกันมาเป็นเวลากว่า10 ปีเมื่อจำเลยอ้างว่า+ไม่มีสิทธิก็เป็นหน้าที่ของจำเลยที่จะต้องนำสืบให้สมตามอ้าง ยกที่ดินให้และครอบครองมาโดยสงบและเปิดเผยติดต่อกันเป็นเวลากว่า 10 ปี แม้มิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา 1299 ก็ย่อมได้กรรมสิทธิตามมาตรา 1382 คำว่า ทรัพย์สิน นั้นหมายความถึงทรัพย์อันมีค่าใดใดทั้งสิ้นที่จะถือเอาได้

อำเภอออกประกาศขายที่ดินซึ่งบุคคลผู้อื่นเป็นเจ้าของร่วมอยู่ด้วย มิได้ไปร้องคัดค้านนั้น จะถือว่าเป็นการยินยอมให้ขายมิได้การได้มาซึ่งทรัพย์สิทธิในคลังหาริมทรัพย์ โดยทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่นั้นจะเป็นผลสมบูรณ์ต่อเมื่อการกระทำนั้นเป็นไปโดยสุจริต

ประเด็นข้อตัดฟ้องซึ่งถึงที่สุดแล้วจะหยิบยกขึ้นฎีกาอีกไม่ได้
ได้รับโอนที่ดินโดยทางทะเบียนโดยสุจริต ย่อมมีสิทธิดีกว่าผู้ครอบครองถ้าผู้ครอบครองโต้แย้งก็เป็นหน้าที่ผู้ครอบครองต้องสืบหักล้าง

โจทก์ได้ภาระจำยอมเหนืออสังหาริมทรัพย์ของจำเลยมาไม่ใช่โดยทางนิติกรรมโจทก์ต้องเป็นผู้ไปขอจดทะเบียนภาระจำยอมนั้นต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เองหาใช้หน้าที่ของจำเลยผู้เป็นเจ้าของภาระทรัพย์ไม่
โจทก์ได้ภาระจำยอมเหนืออสังหาริมทรัพย์ของจำเลยโดยไม่ใช่ทางนิติกรรมโจทก์ยังไม่มีสิทธิ์มาฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยให้ยอมให้จดทะเบียนภาระจำยอมเหนือทรัพย์นั้น ในเมื่อโจทก์ยังมิได้ ไปขอจดทะเบียนหรือปรากฏว่าจำเลยแสดงการไม่ยินยอม ขัดขวางหรือทำผิดต่อภาระจำยอมอย่างใดอันเป็นมูลที่โจทก์จะยกขึ้นฟ้องได้ตามประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.55.