คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 186

การที่จำเลยมีอาวุธปืนติดตัวและการที่จำเลยใช้อาวุธปืนดังกล่าวจี้ขู่เข็ญ ป. จนทำให้ตก ใจกลัว เป็นการกระทำที่มีเจตนาแยกจากกันได้ เป็นความผิดต่างกรรม ลงโทษจำเลยทุกกรรมเป็นกระทงความผิดได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 186(9) คำพิพากษาต้องมีคำวินิจฉัยเรื่องของกลางด้วย เมื่อโจทก์บรรยายฟ้องว่า จับจำเลยได้พร้อมอาวุธปืนของกลางที่ใช้กระทำผิด และท้ายฟ้องมีคำขอให้ศาลริบอาวุธปืนของกลางด้วย ดังนี้ การที่ศาลชั้นต้นไม่วินิจฉัยเรื่องอาวุธปืนของกลางและไม่สั่งริบอาวุธปืนอันเป็นทรัพย์สินที่มีไว้เป็นความผิด จึงเป็นการไม่ชอบ แม้ไม่มีคู่ความอุทธรณ์ปัญหานี้ศาลอุทธรณ์มีอำนาจแก้ เสียให้ถูกต้องได้.

วางเพลิงจุดเผาบ้านเรือนซึ่งผู้เสียหายและครอบครัวใช้เป็นที่อยู่อาศัย ไม่ใช่เป็นโรงเรือนชั่วคราว เรือนที่ไหม้เป็นเรือนเสาไม้จริงฟากพื้นไม่ไผ่ เครื่องบนไม้รวก หลังคากแฝกและใบหลวง ราคา 150 บาท และไฟยังไหม้ทรัพย์สินของผู้เสียหายอีก 276 บาทไม่ใช่เป็นทรัพย์เล็กน้อยสำหรับชาวชนบท การกระทำของจำเลยจึงเป็นผิดตาม ม.186(1)

จำเลยจุดไฟเผาเรียวไผ่ที่โคนกอไผ่ขณะที่ลมกำลังแรงและที่ตรงนั้นก็มีป่าไผ่ติดต่อกันอยู่เป็นพืดตั้ง 20 กอ แห้งบ้าง สดบ้าง และใกล้ ๆ นั้นก็มีบ้านเรือนของราษฎรอยู่กันหลายหลัง จึงเป็นเรื่องที่น่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์สินของผู้อื่น มีผู้ห้ามจำเลยจำเลยก็ไม่เชื่อฟังขืนจุดจนได้ จึงเป็นเหตุให้ไฟไหม้กอไผ่ขึ้น แล้วลูกไฟปลิวตกไหม้บ้านเรือนผู้เสียหายหมด ดังนี้ ความผิดของจำเลยเลยต้องด้วย ก.ม.อาญามาตรา 187-186 ไม่ใช่เรื่องทำให้ไฟไหม้โดยประมาทตาม ม.201 (1)

โจทก์บรรยายฟ้องอันเป็นความผิดฐานวางเพลิงตามอาญา ม. 186 มาตราเดียวแม้ข้อเท็จจริงจะปรากฎว่าจำเลยมีผิดตาม ม. 187 ศาลก็ลงโทษไม่ได้ตาม วิ.อาญา ม. 192 วรรค 3

จุด+โยนขึ้นไปบนหลังคาเรือนเจ้าทรัพย์ไนขนะที่เจ้าทรัพย์กับพวกนั่งหยู่ที่ระเบียงเรือนและภรรยาเจ้าทรัพย์หยู่ไนห้องเรือนเช่นนี้ถือว่าไกล้ต่อภยันตรายได้บุคคลเปนความผิดตาม ม. 186

วางเพลิงเผาเรือนหรือกะท่อมขนาดเล็กพื้นฟากฝาแตะไหม้เกรียมหลังคา่จากไหม้โตเท่าผลส้มโอ ไม่ปรากฎว่าเป็นเหตุใกล้อันตรายต่อผู้ใด หรือไฟอาจลุกลามถึงทรัพย์ผู้อื่น ลงโทษตาม ม.189,324
ข้อเท็จจริงใหม่ที่ยกขึ้นอ้างในชั้นฎีกามิได้กลาวในฟ้องจะฟังลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเผาหย้าคาเป้นเหตุให้ไฟไหม้ต้นมะม่วงของผู้เสียหาย โดยไม่ได้กล่าวอ้างว่าจำเลยลงใจเผาต้นมะม่วง หรือจำเลยได้จุดเผาหญ้าคาในลักษณะอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์ของผู้อื่น ๆ เช่นนี้ย่อมลงโทษจำเลยตามมาตรา 186 หรือ 187 ที่แก้ไขไม่ได้

ความผิดตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา 189 นั้น อัยยการจะนำคดีขึ้นว่ากล่าวได้ติดต่อเมื่อผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ขอให้ว่ากล่าว อ้างฎีกาที่ 622/2483

โจทก์ฟ้องขอให้ ลงโทษจำเลยในฐานจุดไฟเผาทรัพย์อันน่ากลัวอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่น แต่ทางพิจารณาปรากฏว่าจำเลยจุดไฟทำให้เสียหายแก่ผู้อื่นโดยประมาทดังนี้ ลงโทษจำเลยไม่ได้

จุดไฟเผาเรือนของตนเองไม่เป็นผิดตามมาตรา 186 แต่ถ้าอยู่ในลักษณะที่น่ากลัวจะป็นอันตรายแก่ชีวิตผู้อื่นก็ย่อมมีผิดตามมาตรา 187