คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.มาตรา ชั่ง ตวง วัด พ.ศ.2466 ม. 31

คำฟ้องของโจทก์บรรยายไว้ว่า จำเลยมีเครื่องชั่งที่ถูกแก้ไขนั้นไว้ และได้ใช้เครื่องชั่งนั้นในกิจการต่อเนื่องกับประชาชนในทางพาณิชย์กิจการของจำเลย ดังนี้ เป็นที่เข้าใจว่าจำเลยมีเครื่องชั่งไว้เพื่อใช้ด้วยจำเลยย่อมมีผิดตาม พ.ร.บ.มาตราชั่ง ตวง วัด 2466 มาตรา 31

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีและใช้เครื่องชั่งที่ถูกแก้ไขและมีคำรับรองของเจ้าพนักงานและอ้าง พ.ร.บ.มาตราชั่งตวงวัด 2466 มาตรา 31, 32 จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยตามมาตรา 32 ซึ่งเป็นบทหนักได้
เงินค่าสินบลผู้จับในคดีผิด พ.ร.บ.มาตราชั่งตวงวัดนั้น ไม่มี ก.ม.ใดให้อำนาจอัยยการจะฟ้องเรียกสินบลให้แก่ผู้จับ
(อ้างฎีกา 362/2481, 218/2482)

ใช้ถ้วยแก้วเล็กตวงสุราต่างประเทศขาย เป็นผิด พ.ร.บ.มาตราชั่งตวงวัด ม.31 เพราะถ้วยแก้วไม่ใช่เครื่องตวงอันถูกต้องตามกฏหมาย

ใช้เครื่องชั่ง(เต็ง)ที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายชั่งฝิ่นเถื่อนขายก็เป็นผิดตามพระราชบัญญติมาตราชั่งตวงวัด

ฟ้องของโจทก์ระบุว่า จำเลยแก้ไขระบุว่าจำเลยแก้ไขเครื่องชังตวงที่มีเครื่องหมายของเจ้าพนักงานโดยเจตนาเพิ่มหรือลดเครื่องขังเครื่องตวง แล้วใช้ต่อผู้อื่นในทางพาณิชกิจนั้น นับว่า พอให้จำเลยเข้าใจข้อหาแล้ว ไม่จำต้องระบุว่า แก้ส่วนไหนตรงไหนเพิ่มหรือลดเท่าใด

การซ่อมแซมเครื่องชั่งของตนเองที่ชำรุดเพียงครั้งคราวนั้นไม่จำเป็นต้องขออาญาบัตรและไม่เป้นผิดตาม พ.ร.บ.มาตราชั่งตวงวัด 2466 ม.29,15 แต่ถ้าปรากฎว่าเมื่อซ่อมเครื่องชั่งผิดพลาดคลาดเคลื่อนแล้วนำไปใช้ก็เป็นความผิดตาม ม.31

อัยยการไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่า สินบนนำจับแทนผู้นำจับในคดีผิด พ.ร.บ.ชั่งตวงวัด

ใช้กะเพาะสวนในฐานะเปนเครื่งตวงสินค้าต่อเนื่องกับผู้อื่นในทางพาณิชย์กิจมีผิดตามมาตราข้างต้น