คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ปรีชาวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1897/2492

การเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงในชั้นพิจารณาคดี: ทำร้ายร่างกายจากวิวาท ไม่ถือว่าต่างจากฟ้อง

คดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายบาดเจ็บฝ่ายเดียว แม้ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยทำร้ายบาดเจ็บเนื่องจากวิวาทกัน ก็ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1897/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความแตกต่างของข้อเท็จจริงในฟ้องกับข้อเท็จจริงตามการพิจารณาในคดีทำร้ายร่างกาย

คดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายบาดเจ็บฝ่ายเดียว แม้ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยทำร้ายบาดเจ็บเนื่องจากวิวาทกัน ก็ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย ตาม ม.254 ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1893/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การขนย้ายข้าวภายในจังหวัดเดียวกัน ไม่ผิด พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว

ผู้ที่จะมีความผิดตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10 ต้องปรากฎว่าได้ขนย้ายข้าวจากเขตต์จังหวัดหนึ่งไปยังจังหวัดอื่น หากขนย้ายในเขตต์จังหวัดเดียวกันแล้ว ไม่ผิดตามมาตรานี้
และเมื่อไม่ผิดตามมาตรา 10 แล้วจะใช้ พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว (ฉะบับที่ 2) 2489 มาใช้บังคับไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1893/2492

การขนย้ายข้าวในเขตจังหวัดเดียวกัน ไม่ผิดตามพ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว

ผู้ที่จะมีความผิดตามพ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10 ต้องปรากฏว่าได้ขนย้ายข้าวจากเขตจังหวัดหนึ่งไปยังจังหวัดอื่น หากขนย้ายในเขตจังหวัดเดียวกันแล้วไม่ผิดตามมาตรานี้
และเมื่อไม่ผิดตามมาตรา 10 แล้วจะใช้พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว(ฉบับที่ 2)2489 มาใช้บังคับไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1892/2492

ฟ้องซ้ำ: คดีเดิมยังไม่ถึงที่สุด แม้ยังมิได้เข้าครอบครอง แต่ประเด็นเป็นเรื่องเดียวกัน

ในคดีเรื่องก่อนโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย ซึ่งศาลพิพากษาว่าขับไล่ไม่ได้เพราะโจทก์ยังไม่ได้เข้าครอบครองที่ดินคดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์มาฟ้องจำเลยคนเดียวกันนั้นอีกโดยเพิ่มข้อหาว่า จำเลยอาศัยอยู่ในที่ดินส่วนหนึ่งดังนี้ถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1892/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องซ้ำ: ประเด็นข้อพิพาทเดิม แม้เพิ่มข้อหาใหม่ ศาลฎีกาพิพากษายกคำพิพากษาเดิม

ในคดีเรื่องก่อนโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย ซึ่งศาลพิพากษาว่าขับไล่ไม่ได้ เพราะโจทก์ยังไม่ได้เข้าครอบครองที่ดิน คดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์มาฟ้องจำเลยคนเดียวกันนั้นอีก โดยเพิ่มข้อหาว่า จำเลยอาศัยอยู่ในที่ดินส่วนหนึ่ง ดังนี้ถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1886/2492

สิทธิการเป็นผู้พิทักษ์: น้าเลี้ยงบุตรบุญธรรมไม่ได้จดทะเบียน ไม่มีสิทธิร้องขอเป็นผู้พิทักษ์

ผู้ร้องซึ่งเป็นน้า มิใช่บุคคลซึ่งระบุไว้ในมาตรา 29 และการรับบุตรบุญธรรมมิได้จดทะเบียน บัดนี้ผู้ที่เลี้ยงมานั้นได้แยกเรือนอยู่กับภริยาแล้ว ผู้ร้องไม่มีสิทธิร้องขอให้ศาลสั่งตั้งตนเป็นผู้พิทักษ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1886/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สิทธิผู้เลี้ยงดูบุตรบุญธรรมที่ไม่จดทะเบียนในการขอเป็นผู้พิทักษ์

ผู้ร้องซึ่งเป็นน้า มิใช่บุคคลซึ่งระบุไว้ในมาตรา 29 และการรับบุตรบุญธรรมมิได้จะทะเบียน บัดนี้ผู้ที่เลี้ยงมานั้นได้แยกเรือนอยู่กับภริยาแล้ว ผู้ร้องไม่มีสิทธิร้องขอให้ศาลสั่งตั้งตนเป็นผู้พิทักษ์.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1879/2492

เพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำระหว่างกักกันหลังพ้นโทษจำคุก

จำเลยต้องโทษจำคุกจนพ้นโทษจำคุกแล้ว แต่ยังอยู่ในระหว่างกักกัน จำเลยกลับมากระทำความผิดอีก ดังนี้ต้องเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1879/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำในระหว่างกักกันหลังพ้นโทษจำคุก

จำเลยต้องโทษจำคุกจนพ้นโทษจำคุกแล้ว แต่ยังอยู่ในระหว่างกักกัน จำเลยกลับมากระทำความผิดอีก ดังนี้ ต้องเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบ.

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ปรีชาวินิจฉัย