คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: นาถปริญญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 33/2497

เจ้าพนักงานใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่ข่มขู่เรียกเงินจากประชาชน

ตำรวจไปขู่เข็ญจะจับเขาฐานมีไม้ไว้ในครอบครองเกินกว่า 1ยก และเรียกเอาเงินจากเขา 200 บาท ผลที่สุดตกลงกันเพียง 75 บาทเมื่อได้เงินจากเขาแล้วก็กลับไม่จับกุมต่อไปดังนี้ เป็นความผิดฐานเป็นเจ้าพนักงานใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริต ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 136

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 33/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจ้าพนักงานใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่ข่มขู่เรียกเงิน ถือเป็นความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 136

ตำรวจไปขู่เข็ญจะจับเขาฐานมีไม้ไว้ในครอบครองเกินกว่า 1 ยก และเรียกเอาเงินจากเขา 200 บาท ผลที่สุดตกลงกันเพียง 75 บาท เมื่อได้เงินจากเขาแล้ว ก็กลับไม่จับกุมต่อไป ดังนี้ เป็นความผิดฐานเจ้าพนักงานใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริต ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 136.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 28/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจ้าหน้าที่รถไฟทุจริต จำหน่ายตั๋วรถไฟที่ใช้แล้วเพื่อประโยชน์ส่วนตน

เสมียนสถานีรถไฟ มีหน้าที่จำหน่ายตั่วรถไฟแก่ผู้โดยสาร และมีหน้าที่รับกากตั่ซจากคนการที่เก็บจากผู้โดยสาร แล้วทำบัญชีรวบรวมกากตั๋วส่งกองบัญชีกรมรถไฟเป็นจำวัน จำเลยกลับเอากากตั่วที่ได้รับมอบจากคนการนั้นมาจำหน่ายแก่ผู้โดยสาร แล้วเอาเงินที่ได้จากการจำหน่ายกากตั่วนั้นไว้เป็นประโยชน์แก่จำเลยเอง ดังนี้ย่อมเป็นความผิดตามก.ม.ลักษณะอาญามาตรา132.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 28/2497

เสมียนรถไฟจำหน่ายกากตั๋ว: ความผิดต่อหน้าที่และทรัพย์สินของรัฐ

เสมียนสถานีรถไฟ มีหน้าที่จำหน่ายตั๋วรถไฟแก่ผู้โดยสารและมีหน้าที่รับกากตั๋วจากคนการที่เก็บจากผู้โดยสาร แล้วทำบัญชีรวบรวมกากตั๋วส่งกองบัญชีกรมรถไฟเป็นประจำวัน จำเลยกลับเอากากตั๋วที่ได้รับมอบจากคนการนั้นมาจำหน่ายแก่ผู้โดยสารแล้วเอาเงินที่ได้จากการจำหน่ายกากตั๋วนั้นไว้เป็นประโยชน์แก่จำเลยเองดังนี้ ย่อมเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 132

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1464/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สัญญาจ้างทนาย: การถอนทนายความไม่ปลดเปลื้องภาระการจ่ายค่าจ้าง

จำเลยว่าจ้างโจทก์เป็นทนายความว่าคดีให้จำเลย ครั้นคดีอยู่ในระหว่างฎีกา จำเลยขอถอนโจทก์จากการเป็นทนายโจทก์ไม่คัดค้าน ดังนี้ ไม่มีทางที่จะทำให้จำเลยหลุดพ้นจากความผูกพันในอันจะต้องชำระค่าจ้างว่าความให้แก่โจทก์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1464/2496

การถอนทนายไม่ปลดเปลื้องความผูกพันตามสัญญาจ้างว่าความ ค่าจ้างยังคงมีผล

จำเลยว่าจ้างโจทก์เป็นทนายความว่าคดีให้จำเลย ครั้นคดีอยู่ในระหว่างฎีกา จำเลยขอถอนโจทก์จากการเป็นทนายโจทก์ไม่คัดค้าน ดังนี้ ไม่มีทางที่จะทำให้จำเลยหลุดพ้นจากความผูกพันในอันจะต้องชำระค่าจ้างว่าความให้แก่โจทก์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1455/2496

การอุทธรณ์โทษจำคุกและผลของการไม่รอการลงอาญา

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยไว้มีกำหนด 1 ปี 6 เดือน ให้รอการลงอาญาไว้ภายใน 5 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุก 1 ปี 6 เดือนโดยไม่รอการลงอาญา ดังนี้ เป็นการแก้มากคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริง ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1455/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การแก้ไขโทษจำคุกจากรอการลงอาญาเป็นไม่รอการลงอาญาโดยศาลอุทธรณ์และศาลฎีกา

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุก จำเลยไว้มีกำหนด 1 ปี 6 เดือน ในรอการลงอาญาไว้ภายใน 5 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุก 1 ปี 6 เดือน โดยไม่รอการลงอาญา ดังนี้ เป็นการแก้มากคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1444-1445/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สิทธิฎีกาของผู้ต้องโทษจำคุก แม้โจทก์อุทธรณ์ขอโทษหนักกว่าเดิม ก็ยังสามารถฎีกาในข้อเท็จจริงเพื่อขอให้ยกฟ้องได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยมีกำหนด 20 ปี จำเลยมิได้อุทธรณ์ คงมีโจทก์อุทธรณ์ขอให้ศาลวางโทษจำเลยโดยไม่ลดฐานปราณีด้วย แม้ศาลอุทธรณ์จะคงพิพากษายืน จำเลยก็มีสิทธิฎีกาในข้อเท็จจริงขอให้ยกฟ้องโจทก์เสียได้ ไม่ต้องห้ามตามกฎหมายแต่อย่างใด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1444-1445/2496

สิทธิฎีกาจำเลยแม้ศาลอุทธรณ์ยืนตามคำพิพากษาเดิม: จำเลยมีสิทธิฎีกาในข้อเท็จจริงเพื่อขอให้ยกฟ้องได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยมีกำหนด 20 ปี จำเลยมิได้อุทธรณ์คงมีโจทก์อุทธรณ์ขอให้ศาลวางโทษจำเลยโดยไม่ลดฐานปราณีด้วย แม้ศาลอุทธรณ์จะคงพิพากษายืน จำเลยก็มีสิทธิฎีกาในข้อเท็จจริงขอให้ยกฟ้องโจทก์เสียได้ไม่ต้องห้ามตามกฎหมายแต่อย่างใด (ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 7/2496)

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา นาถปริญญา