คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นาถปริญญา

คดีที่หาว่าจำเลยขายสิ่งของควบคุมติดป้ายแสดงราคาเล็กกว่าขนาด ตามประกาศของคณะกรรมการฯ นั้น ศาลไม่ริบป้ายของกลางเพราะไม่ใช่ของที่ต้องห้ามค้ากำไรเกินควร
(อ้างฎีกาที่ 201/2493)

การที่ผู้เช่าเคหะย้ายไปต่างจังหวัดไม่มีกำหนดกลับจนครบกำหนดเวลาตามสัญญาเช่าแล้ว ถือว่า สัญญาเช่าสิ้นสุดลง บุคคลภายนอกซึ่งเข้ามาอยู่โดยมิได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่า จะอาศัยอำนาจและคำสั่งของผู้ดูแลบ้านแทนผู้เช่าซึ่งสัญญาเช่าสิ้นสุดแล้วนั้น มาต่อสู้อำนาจของผู้ให้เช่า ซึ่งเป็นเจ้าของเคหะมิได้

การที่ผู้เช่าเคหะย้ายไปต่างจังหวัดไม่มีกำหนดกลับจนครบกำหนดเวลาตามสัญญาเช่าแล้ว ถือว่าสัญญาเช่าสิ้นสุดลง บุคคลภายนอกซึ่งเข้ามาอยู่โดยมิได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่า จะอาศัยอำนาจและคำสั่งของผู้ดูแลบ้านแทนผู้เช่าซึ่งสัญญาเช่าสิ้นสุดแล้วนั้น มาต่อสู้อำนาจของผู้ให้เช่า ซึ่งเป็นเจ้าของเคหะมิได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถรางโดยประมาท เป็นเหตุให้ชนรถยนตร์ของผู้อื่นเสียหาย แต่ฟ้องโจทก์ไม่บรรยายข้อความว่า จำเลยขับรถรางโดยประมาทนั้นประมาทด้วยอาการอย่างใด หรือชนรถยนตร์เสียหายนั้น ชนในลักษณะอย่างไร ซึ่งจะเป็นเหตุให้แสดงถึงความประมาท เพื่อจำเลยจะได้รู้และต่อสู้ได้ ดังนี้ย่อมไม่เป็นฟ้องที่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5)

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถรางโดยประมาท เป็นเหตุให้ชนรถยนตร์ของผู้อื่นเสียหาย แต่ฟ้องโจทก์ไม่บรรยายข้อความว่าจำเลยขับรถรางโดยประมาทนั้น ประมาทด้วยอาการอย่างใดหรือชนรถยนตร์เสียหายนั้น ชนในลักษณะอย่างไร ซึ่งจะเป็นเหตุให้แสดงถึงความประมาท เพื่อจำเลยจะได้รู้และต่อสู้ได้ ดังนี้ย่อมไม่เป็นฟ้องที่ชอบด้วย ป.ม.วิ.อาญามาตรา 158(5)

ผู้ที่มีชื่อในเอกสารร้องขอเป็นเจ้าของและผู้จัดการโรงเรียนราษฎร์ซึ่งทางการอนุญาตแล้วนั้น สันนิษฐานว่าเป็นผู้ครอบครองโรงเรียนนั้นจึงย่อมถูกเจ้าของสถานที่ที่ตั้งโรงเรียนฟ้องขับไล่ได้

ผู้ที่มีชื่อในเอกสารร้องขอเป็นเจ้าของและผู้จัดการโรงเรียนราษฎร์ซึ่งทางการอนุญาตแล้วนั้น สันนิษฐานว่าเป็นผู้ครอบครองโรงเรียนนั้น จึงยอมถูกเจ้าของสถานที่ที่ตั้งโรงเรียนฟ้องขับไล่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้นำจดหมายปิดประกาศโฆษณามีข้อความหมิ่นประมาทใส่ความนายสอนกำนันตำบลนาโยงมี ใจความว่า "นายสอนกำนันเป็นคนธรรมดาขาดการศึกษาดีงาม ชอบแต่ขู่เข็ญราษฎรเพื่อหวังผลประโยชน์แก่ส่วนตัวฝ่ายเดียว ฯลฯ" ดังนี้ฟ้องของโจทก์ได้กล่าวข้อความในส่วนที่กล่าวหาว่าจำเลยหมิ่นประมาทนายสอนกำนันนั้นไว้ในฟ้องโดยบริบูรณ์ตามความหมายแห่ง ป.ม.วิ.อาญามาตรา 158(5) วรรค 2 แล้ว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้นำจดหมายปิดประกาศโฆษณามีข้อความหมิ่นประมาทใส่ความนายสอนกำนันตำบลนาโยงมีใจความว่า'นายสอนกำนันเป็นคนธรรมดาขาดการศึกษาดีงาม ชอบแต่ขู่เข็ญราษฎรเพื่อหวังผลประโยชน์แก่ส่วนตัวฝ่ายเดียว ฯลฯ' ดังนี้ ฟ้องของโจทก์ได้กล่าวข้อความในส่วนที่กล่าวหาว่าจำเลยหมิ่นประมาทนายสอนกำนันนั้นไว้ในฟ้องโดยบริบูรณ์ตามความหมายแห่ง ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) วรรคสองแล้ว

คดีอาญาที่โจทก์ยื่นฎีกาโดยจำเลยยังมิได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แม้ศาลชั้นต้นจะดำเนินการให้โจทก์ฟังคำ พิพากษาศาลอุทธรณ์ฝ่ายเดียวถูกต้องตาม ม.182 วรรค 3 แล้วก็ไม่ถือว่าได้อ่านให้จำเลยฟังตาม ม.216 ศาลฎีกาไม่รับพิจารณาฎีกาโจทก์ให้จำหน่ายคดีส่งสำนวนคืนศาลชั้นต้น เพื่อดำเนินการตามกระบวนพิจารณาต่อไป