คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะผัวเมีย บทที่ 74

ประเด็นที่โจทก์ตั้งมาในคำฟ้องมีว่า ภริยาโจทก์ไม่มีสิทธิได้ส่วนแบ่งในสินสมรสเพราะไม่มีสินเดิม จำเลยให้การว่าภริยาโจทก์มีสิทธิได้ส่วนแบ่งเพราะมีสินเดิมดังนี้ คำให้การของจำเลยเป็นการถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 177 วรรคสองแล้วจำเลยไม่จำเป็นต้องระบุลงไปในคำให้การว่ามีทรัพย์อะไรบ้างเป็นสินเดิมซึ่งผิดกับกรณีที่มีประเด็น ขอให้หักสินสมรสชดใช้สินเดิมด้วย เพราะในกรณีหลังนี้ความสำคัญอยู่ที่ว่าอะไรเป็นสินเดิม ราคาเท่าใด มิฉะนั้นก็ให้ชดใช้กันไม่ได้การตั้งประเด็นจึงต้องระบุถึงทรัพย์ที่เป็นสินเดิมและราคา
หากโจทก์เห็นว่าข้อต่อสู้ของจำเลยยังไม่ชัด เพื่อที่โจทก์จะได้สืบหักล้างเสียก่อนในกรณีที่โจทก์เป็นฝ่ายนำสืบก่อนเช่นนี้โจทก์ชอบที่จะขอต่อศาลให้สอบถามจำเลยในชั้นชี้สองสถานเพื่อให้ได้ความชัดในประเด็นข้อพิพาทตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 183 ได้ เมื่อได้มีการสอบถามมัดประเด็นลงไปแน่นอนว่าสินเดิมเป็นทรัพย์อะไรแล้วคู่ความก็ต้องดำเนินการตามประเด็นที่มัดไว้

ภริยาน้อยได้รับมถดกกึ่งส่วนของภริยาหลวงเมื่อไม่มีเหตุการณ์เป็นพิเศษแล้ว ศาลแบ่งสมรสส่วนของภริยาให้แก่ภริยาหลวง 2 ส่วนภริยาน้อย 1 ส่วน ในการแบ่งสมรสซึ่งขายมีภริยาหลายคน ต้องแบ่งเป็นส่วนของภริยาที่ตายไปแล้วด้วย ซึ่งส่วนนี้ย่อมตกได้แก่ทายาทของเขา คู่ความมิได้ยกประเด็นเรื่องหักเงินไว้ทำศพผู้ตายขึ้นว่าในศาลล่าง จะยกขึ้นว่ากล่าวในชั้นศาลฎีกาไม่ได้

ผัวเมียแต่งงานกันก่อนใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 5 เช่นนี้ บทบัญญัติในบรรพนี้จะใช้บังคับแก่การสมรสและทั้งสัมพันธ์ในครอบครัวรายนี้มิได้ ต้องใช้กฎหมายลักษณผัวเมียบังคับ สามีละทิ้งไม่เลี้ยงดูภริยา ๆ ฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดูเป็นรายเดือนได้