คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ประวัติ ปัตตพงศ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2007/2492

การไม่มีทะเบียนเรือในขณะตรวจสอบ ไม่เป็นความผิด หากมีเหตุผลสมควรในการนำไปต่ออายุ

การที่นายท้ายเรือยนต์ไม่มีใบอนุญาตทะเบียนเรือติดในเรือไว้ให้เจ้าพนักงานตรวจชั่วระยะเวลาที่เจ้าหน้าที่นัดให้เอาไปต่ออายุนั้น ไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติเดินเรือในน่านน้ำสยาม 2456 มาตรา 150,151

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1918-1919/2492

ความผิดสมคบกันปล้นทรัพย์และการพยายามปล้นทรัพย์ ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลชั้นต้น

คดีที่หาว่า จำเลยปล้นทรัพย์ 2 ราย ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดจริงดังข้อหาทั้ง 2 รายพิพากษารวมกระทงให้จำคุกจำเลยคนละ 10 ปี ลดกึ่งหนึ่งคงเหลือ 5 ปี ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยพยายามปล้นทรัพย์รายเดียวพิพากษาแก้ให้จำคุกคนละ 6 ปี 8 เดือน ลด 1 ใน 3 คงจำคุกคนละ 4 ปี 5 เดือน 10 วัน ยกฟ้องรายหนึ่ง ดังนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1918-1919/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดสมคบกันปล้นทรัพย์และพยายามปล้นทรัพย์: ศาลฎีกาแก้ไขคำพิพากษาให้เป็นไปตามศาลชั้นต้น

คดีที่หาว่า จำเลยปล้นทรัพย์ 2 ราย ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดจริงดังข้อหาทั้ง 2 ราย พิพากษารวมกะทงให้จำคุกจำเลยคนละ 10 ปี ลดกึ่งหนึ่งคงเหลือ 5 ปี ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยพยายามปล้นทรัพย์รายเดียวพิพากษาแก้ให้จำคุกคนละ 6 ปี 8 เดือน ลด 1 ใน 3 คงจำคุกคนละ 4 ปี 5 เดือน 10 วัน ยกฟ้องรายหนึ่ง ดังนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1903/2492

การจำหน่ายคดีเนื่องจากไม่สามารถส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยได้ แม้คดีเกี่ยวข้องกับเงินรางวัลนำจับ

แม้โจทก์ฎีกาในเรื่องเงินรางวัลนำจับอย่างเดียว ถ้าส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ ศาลฎีกาก็สั่งจำหน่ายคดี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1903/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การจำหน่ายคดีเนื่องจากจำเลยถูกเนรเทศและไม่สามารถส่งสำเนาฎีกาให้ได้

แม้โจทก์ฎีกาในเรื่องเงินรางวัลนำจับอย่างเดียว ถ้าส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ ศาลฎีกาก็สั่งจำหน่ายคดี.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1897/2492

การเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงในชั้นพิจารณาคดี: ทำร้ายร่างกายจากวิวาท ไม่ถือว่าต่างจากฟ้อง

คดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายบาดเจ็บฝ่ายเดียว แม้ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยทำร้ายบาดเจ็บเนื่องจากวิวาทกัน ก็ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1897/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความแตกต่างของข้อเท็จจริงในฟ้องกับข้อเท็จจริงตามการพิจารณาในคดีทำร้ายร่างกาย

คดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหายบาดเจ็บฝ่ายเดียว แม้ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยทำร้ายบาดเจ็บเนื่องจากวิวาทกัน ก็ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย ตาม ม.254 ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1893/2492

การขนย้ายข้าวในเขตจังหวัดเดียวกัน ไม่ผิดตามพ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว

ผู้ที่จะมีความผิดตามพ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10 ต้องปรากฏว่าได้ขนย้ายข้าวจากเขตจังหวัดหนึ่งไปยังจังหวัดอื่น หากขนย้ายในเขตจังหวัดเดียวกันแล้วไม่ผิดตามมาตรานี้
และเมื่อไม่ผิดตามมาตรา 10 แล้วจะใช้พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว(ฉบับที่ 2)2489 มาใช้บังคับไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1893/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การขนย้ายข้าวภายในจังหวัดเดียวกัน ไม่ผิด พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว

ผู้ที่จะมีความผิดตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10 ต้องปรากฎว่าได้ขนย้ายข้าวจากเขตต์จังหวัดหนึ่งไปยังจังหวัดอื่น หากขนย้ายในเขตต์จังหวัดเดียวกันแล้ว ไม่ผิดตามมาตรานี้
และเมื่อไม่ผิดตามมาตรา 10 แล้วจะใช้ พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว (ฉะบับที่ 2) 2489 มาใช้บังคับไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1892/2492

ฟ้องซ้ำ: คดีเดิมยังไม่ถึงที่สุด แม้ยังมิได้เข้าครอบครอง แต่ประเด็นเป็นเรื่องเดียวกัน

ในคดีเรื่องก่อนโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย ซึ่งศาลพิพากษาว่าขับไล่ไม่ได้เพราะโจทก์ยังไม่ได้เข้าครอบครองที่ดินคดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์มาฟ้องจำเลยคนเดียวกันนั้นอีกโดยเพิ่มข้อหาว่า จำเลยอาศัยอยู่ในที่ดินส่วนหนึ่งดังนี้ถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ประวัติ ปัตตพงศ์