คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 288

เจ้าทรัพย์ปล่อยกระบือให้กินหญ้าอยู่ในเขตต์รั้วบ้านจำเลยเข้ามาจูงและไล่กระบือให้เคลื่อนที่ไปโดยมีเจตนาจะลักทรัพย์ดังนี้การกระทำของจำเลยเป็นความผิดบริบูรณ์หาใช่เพียงฐานพยายามไม่
อ้างฎีกาที่ 967/2456

โจทก์ฟ้องบรรยายข้อเท็จจริงว่าจำเลยลักทรัพย์ แล้วเจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยทรัพย์ของกลางโทษจำเลยรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายได้มาโดยกระทำผิดดังนี้เป็นฟ้องเคลือบคลุมต้องยกฟ้อง อ้างฎีกาที่ 975/2480 ในคดีที่พนักงานอัยยการเป็นโจทก์ยื่นฟ้องต่อศาลไว้แล้วผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ด้วยเช่นนี้เมื่อปรากฎว่าฟ้องของอัยยการโจทก์บกพร่องต้องยกฟ้องแล้วก็ทำให้คำร้องของผู้เสียหายพลอยตกไปด้วย

การเพิ่มโทษตาม ม.74 +ใช้แก่ผู้ต้องโทษซึ่ง+แนกไว้ในมาตรานี้ซ้ำ+เป็น 2 ครั้ง แล้วมากระทำผิดอย่างเดียวกันอีกภายใน 5 ปีโดยโทษครั้งที่ 1 และ 2 มิได้กำหนดว่าต้องอยู่ภายใน 5 ปี กำหนด+ ปีใช้ฉะเพาะโทษครั้งที่ 2 และ 3 เท่านั้น (ดูฉะบับภาษาอังกฤษและฉะบับเทียบโค้ตอาญาของกรมหลวงราชบุรี)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์หรือยักยอกเก็บของตกเมื่อจำเลยให้การรับสารภาพว่าได้ยักยอกเก็บของตกจริง ศาลก็พิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้วดังนี้ไม่พึงที่โจทก์จะมาแถลงขอสืบพะยานฐานลักทรัพย์อีกต่อไป

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.288 และส่งไปกักกัน 5 ปีศาลอุทธรณ์แก้ให้ส่งไปกักกันพียง 3 ปี ดังนี้เป็นแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

+นกซึ่งเกิดมีขึ้นในถ้ำ+ทรัพย์ที่ไม่มีเจ้าของ+กว่าผู้ผูกขาดจาก+บาลได้เข้ายึดถือเอานกนั้น ผู้ใดเอารังนก+ถ้ำไปก่อนผู้ผูกขาด+ยึดถือเอาไม่มีความ+ฐานลักทรัพย์

โจทก์ฟ้องบรรยายความว่าทรัพย์หายไปโดยถูกผู้ร้ายลัก ต่อมาจับของกลางได้ที่จำเลยโดยจำเลยลักมาหรือรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายหรือเก็บได้แต่ยักยอกเอาไว้เสียอ้าง ม.288 , 318 , 321 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยยักยอกเก็บของตกดังนี้ ศาลตัดสินยกฟ้อง

จำเลยเคยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษฐานลักทรัพย์มาแล้ว 2 คราวมากระทำความผิดฐานลักทรัพย์ขึ้นอีกดังนี้ ต้องถือว่าจำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้าย ลงโทษกักกันแก่จำเลยได้
ความผิดในครั้งก่อนแม้จะเกิดขึ้นและพ้นโทษไปก่อนใช้พ.ร.บ.กักกันฯลฯก็ต้องถือว่าเป็นผู้เคยได้รับโทษจำคุกตามคำพิพากษาตาม ม.8 แล้ว
ระยะเวลาระหว่างโทษครั้งแรกกับโทษครั้งหลังจะห่างกันช้านานเท่าใดก็ลงโทษกักกันได้ ไม่เหมือนการเพิ่มโทษไม่เข็ดหลาบ

จำเลยลักกางเกงพาเดิรไปเจ้าทรัพย์ทราบก็ติดตาม+ที ครั้นทันกันเจ้าทรัพย์เข้าดึงกางเกงเอามาได้จำเลยกลับแย่งเอาไปอีกและออกเดิรหนี เจ้าทรัพย์เข้าไปจะจับกุม จำเลยก็ทำร้ายเจ้าทรัพย์ดังนี้ ฟ้องมีผิดฐานชิงทรัพย์ อ้างฎีกาที่ 833/2459 และ 705/2470

ลักถอนต้นข้าวในนาของเขาไปในเวลากลางวันเป็นผิดตาม ม.292 มาตรา 292 ไม่มีข้อความแสดงว่าใช้บังคับฉะเพาะทรัพย์ที่มีราคาน้อย อ้างฎีกาที่ 425/2478