คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 225-249

ผู้ปกครองของเด็กที่ได้จ่ายเงินให้แก่เด็กเป็นค่าเสื้อผ้า ค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ดแลค่ายารักษาโรคนั้นถือว่าเป็นการให้โดยหน้าที่ธรรมจรรยา จะเรียกเงินเหล่านี้คืนไม่ได้ ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.225-249 ข้อกฎหมายที่คู่ความจะยกขึ้นโต้แย้งได้นั้น ถือเอาโอกาศแรกที่เกิดขึ้นไม่จำเป็นจะต้องโต้แย้งอันมาแต่ในศาลชั้นต้น

โจทก์ยื่นอุทธรณ์ย่อ ถึงแม้จำเลยจะมิได้ยกขึ้นคัดค้านมาแต่ต้นก็ดี ก็ยังถือว่าอุทธรณ์เช่นนั้นมิชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีลักษณเป็นอุทธรณ์เลย พ.ร.บ.ให้ใช้ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.32 ในคดีแพ่งยื่นอุทธรณ์เมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ.2478 ต้องใช้ประมวลวิธีพิจารณาแพ่งบังคับ