คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1663

เจ้ามรดกเจ็บครรภ์จะคลอดบุตร นั่งรถ 3 ล้อไปโรงพยาบาล ในระหว่างทางเจ้ามรดกสั่งพยานที่ไปส่งด้วยว่า ถ้าเป็นอะไรให้ยกทรัพย์ให้จำเลย แล้วต่อมาเจ้ามรดกก็ตายที่โรงพยาบาลพยานเพิ่งนำความไปแจ้งแก่กรมการอำเภอภายหลังที่สั่งไว้ถึง 8 วัน ทั้งที่บ้านพยานก็อยู่ใกล้อำเภอเช่นนี้ จะปรับเข้าตามมาตรา 1663 แห่ง ป.ม.แพ่งไม่ได้ เพราะไม่มีเหตุผลที่จะถือว่ามีพฤติการณ์พิเศษซึ่งเจ้ามรดกไม่สามารถทำพินัยกรรมได้ประการหนึ่ง และเป็นการขัดกับความในววค 3 แห่ง มาตรา 1663 ที่บัญญัติว่า ให้ไปแจ้งโดยมิชักช้า จึงจะถือเป็นนิติกรรมโดยชอบไม่ได้

การทำพินัยกรรมด้วยวาจากฎหมายบังคับว่าต้องทำต่อหน้าพยานอย่างน้อยสองคนและพยานเช่นว่านั้น จะต้องไปแสดงตนต่อกรมการอำเภอโดยมิชักช้าและแจ้งข้อความที่ผู้ทำพินัยกรรมสั่งด้วยวาจานั้น
พยานที่นั่งทำพินัยกรรมด้วยวาจาไปแจ้งและแสดงตัวต่อกรมการอำเภอภายหลังวันทำพินัยกรรมเกือบ 4 เดือน โดยไม่มีเหตุผลเพียงพอในการไปแจ้งล่าช้า พินัยกรรมด้วยวาจานั้นย่อมใช้บังคับไม่ได้

การทำพินัยกัมด้วยวาจา กฎหมายบังคับว่าต้องทำต่อหน้าพยานหย่างน้อยสองคนและพยานเช่นว่านั้น จะต้องไปสแดงตนต่อกรมการอำเพอโดยมิชักช้าและแจ้งข้อความที่ผู้ทำพินัยกัมสั่งด้วยวาจานั้น
พยานที่นั่งทำพินัยกัมด้วยวาจาไปแจ้งและสแดงตัวต่อกรมการอำเพอพายหลังวันทำพินัยกัมเกือบ 4 เดือน โดยไม่มีเหตุผลเพียงพอในการไปแจ้งล่าช้าพินัยกัมด้วยวาจานั้น ย่อมไช้บังคับไม่ได้.