คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ศิลปสิทธิวินิจฉัย

คำร้องขอให้ยกเลิกเพิกถอนกระบวนวิธีการบังคับคดีที่ดำเนินการฝ่าฝืนกฎหมายตาม มาตรา 296 วรรคสอง นั้นจะต้องยื่นเสียก่อนการบังคับคดีได้เสร็จสิ้นลงหาใช่ก่อนการบังคับคดีได้เสร็จสิ้นลงตลอดทั้งคดีไม่
เมื่อการดำเนินการบังคับคดีเสร็จไปแล้วตั้งแต่ขายทอดตลาดทรัพย์ที่ยึดไว้มิได้ยื่นคำร้องไว้ก่อนแต่จะมาร้องขอให้ยกเลิกเพิกถอนหลังการบังคับคดีหาได้ไม่

การฟ้องขอให้ลงโทษตามก.ม.อาญา ม.336(2) นั้นโจทก์จะต้องบรรยายในฟ้องด้วยว่า จำเลยมิได้รับอนุญาตอันชอบด้วย ก.ม.มิฉนันย่อมจะเป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ลงโทษจำเลยไม่ได้
ที่ชายทะเลซึ่งน้ำท่วมถึงนั้นหาเป็นสาธารณะสมบัติของแผ่นดินหรือทางสาธารณะเสมอไปไม่.

การฟ้องขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา336(2) นั้นโจทก์จะต้องบรรยายในฟ้องด้วยว่า จำเลยมิได้รับอนุญาตอันชอบด้วยกฎหมายมิฉะนั้นย่อมจะเป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ลงโทษจำเลยไม่ได้
ที่ชายทะเลซึ่งน้ำท่วมถึงนั้นหาเป็นสาธารณะสมบัติของแผ่นดินหรือทางสาธารณะเสมอไปไม่

จำเลยเป็นผู้แทงผู้ตาย แต่จับอาวุธที่จำเลยใช้แทงไม่ได้ พยานโจทก์ก็ไม่สามารถแลเห็นได้ว่าที่ปลายไม้ที่จำเลยใช้แทงผู้ตายนั้นเป็นอะไร คงเห็นแต่ไม้ยาวสามศอกเศษจำเลยแทงทีเดียวแล้ววิ่งหนี พยานโจทก์ส่งไฟมาทางจำเลย ๆ ก็แทงไปดังนี้แสงไฟที่สองมาที่จำเลยนั้นไม่ทำให้จำเลยเห็นตัวผู้ตายถนัดเพื่อเลือกแทงที่สำคัญ ๆ เพราะผู้ตายห่างจำเลยไปเกือบวา ลักษณะการแทงของจำเลยดังนี้เป็นแต่ขอให้ถูกผู้ตายเท่านั้น ไม่ได้มุ่งหมายแห่งใดแห่งหนึ่ง จึงเห็นได้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าผู้ตาย จำเลยจึงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ม.251 ให้ลงโทษจำคุกจำเลย 15 ปี
โจทก์อุทธรณ์ชอให้ลงโทษตาม ม.249
จำเลยอุทธรณ์ ชอให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่าจำเลยผิดตาม ม.249 ให้จำคุกจำเลยไว้ 15 ปี ให้ยกอุทธรณ์ของจำเลย
จำเลยฎีกาว่าจำเลยไม่ได้ทำผิด
ศาลฎีกาเชื่อว่าจำเลยเป็นผู้แทงผู้ตาย ส่วนจำเลยจะแทงด้วยเจตนาหรือไม่นั้นเห็นว่าคดีนี้จับศาตราวุธที่จำเลยใช้แทงไม่ได้ พยานโจทก์ไม่สามารถแลเห็นได้ว่าที่ปลายไม้ที่จำเลยให้แทงผู้ตายนั้นเป็นอะไร คงเห็นแต่ไม้ยาวสามศอกเศษ จำเลยแทงทีเดียวแล้ววิ่งหนี พยานโจทก์ส่องไฟมาทางจำเลย ๆ ก็แทงไป แสงไฟที่ส่องมาที่จำเลยนั้นไม่ทำให้จำเลยเห็นตัวผู้ตายถนันเพื่อเลือกแทงที่สำคัญเพราะผู้ตายห่างจำเลยไปเกือบวา ลัษณะการแทงจำเลยดังนี้เป็นแต่ขอให้ถูกผู้ตายเท่านั้น ไม่มุ่งหมายแห่งใดแห่งหนึ่ง จึงเห็นได้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าผู้ตาย จำเลยมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา
พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามก.ม.อาญา ม.251 ให้จำคุก 7 ปี

จำเลยเป็นผู้แทงผู้ตาย แต่จับอาวุธที่จำเลยใช้แทงไม่ได้พยานโจทก์ก็ไม่สามารถแลเห็นได้ว่าที่ปลายไม้ที่จำเลยใช้แทงผู้ตายนั้นเป็นอะไร คงเห็นแต่ไม้ยาวสามศอกเศษจำเลยแทงทีเดียวแล้ววิ่งหนีพยานโจทก์ส่องไปมาทางจำเลยๆ ก็แทงไปดังนี้แสงไฟที่ส่องมาที่จำเลยนั้นไม่ทำให้จำเลยเห็นตัวผู้ตายถนัดเพื่อเลือกแทงที่สำคัญๆเพราะผู้ตายห่างจำเลยไปเกือบวา ลักษณะการแทงของจำเลยดังนี้เป็นแต่ขอให้ถูกผู้ตายเท่านั้น ไม่ได้มุ่งหมายแห่งใดแห่งหนึ่งจึงเห็นได้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าผู้ตายจำเลยจึงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม มาตรา251

คดีเดิมเรื่องแรกที่ศาลพิพากษายกฟ้องเปิดช่องไว้ว่าไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องคดีใหม่ จำเลยจึงอุทธรณ์แล้วต่อมาจึงขอถอนอุทธรณ์ส่วนอีกเรื่องหนึ่งนั้นโจทก์ฟ้องหลังระหว่างที่คดีแรกอยู่ระหว่างอุทธรณ์ศาลพิพากษายกฟ้อง(เพราะต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 173) ไม่มีอุทธรณ์คดีถึงที่สุดก่อนคดีแรกทั้งคดีหลังนี้มิได้กระทบกระเทือนข้อวินิจฉัยคดีนี้
การที่โจทก์ฟ้องคดีปัจจุบันนี้ก็เนื่องจากคำพิพากษาคดีแรกเปิดช่องไว้ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องใหม่โจทก์ย่อมฟ้องคดีได้

คดีเดิมเรื่องแรกที่ศาลพิพากษายกฟ้องเปิดช่องไว้ว่าไม่ตัดสิทธิ์โจทก์ที่จะฟ้องคดีใหม่ จำเลยจึงอุทธรณ์ แล้วต่อมาจึงขอถอนอุทธรณ์ ส่วนอีกเรื่องหนึ่งนั้นโจทก์ฟ้องหลังระหว่างที่คดีแรกอยู่ระหว่างอุทธรณ์ศาลพิพากษายกฟ้อง(เพราะต้องห้ามตาม ป.วิ.แพ่ง ม.173) ไม่มีอุทธรณ์คดีถึงที่สุดก่อนคดีแรกทั้งคดีหลังนี้มิดได้กระทบกระเทือนข้อวินิจฉัยคดีนี้
การที่โจทก์ฟ้องคดีปัจจุบันนี้ก็เนื่องจากคำพิพากษาคดีแรกเปิดช่องช่องไว้ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องใหม่โจทก์ย่อมฟ้องคดีได้.

แผนที่ระวางเป็นเอกสารมหาชนซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่ได้ทำขึ้นตาม ป.วิ.แพ่ง ม.127 ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นของแท้จริงและถูกต้อง เมื่อโจทก์อ้างมาเป็นพยานจึงเป็นหน้าที่ของจำเลยซึ่งถูกอ้างเอกสารนั้นมายันจะต้องนำสืบความไม่บริสุทธิ์หรือความไม่ถูกต้อง จำเลยไม่สืบก็ต้องแพ้.

แผนที่ระวางเป็นเอกสารมหาชนซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่ได้ทำขึ้นตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 127 ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นของแท้จริงและถูกต้องเมื่อโจทก์อ้างมาเป็นพยานจึงเป็นหน้าที่ของจำเลยซึ่งถูกอ้างเอกสารนั้นมายันจะต้องนำสืบความไม่บริสุทธิ์หรือความไม่ถูกต้อง จำเลยไม่สืบก็ต้องแพ้

การใช้กระด้งตัดออกเป็นสี่แฉกสวมคอเจ้าทุกข์ผู้เสียหายแล้วหมุนกระด้งครูดคอเจ้าทุกข์ผู้เสียหายเพื่อให้บอกที่เก็บทรัพย์โดยกระทำเพียงชั่วครั้งเดียว เมื่อเจ้าทุกข์บอกที่เก็บทรัพย์แล้วก็เอากระด้งออกแต่ไม้ซี่กระด้งครูดคอเจ้าทรัพย์เป็นบาดแผลถลอกเท่านั้นถือว่าเป็นการทำร้ายโดยวิธีผิดปกติไม่เข้าลักษณะกระทำทรมานหรือทำให้ได้รับความลำบากตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา301 วรรคสาม