คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 157

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า. โจทก์ได้ทำสัญญากู้เงินจำเลยเมื่อพ.ศ.2471. ครั้นจำเลยนำสัญญามาฟ้องกลับปลอม(แก้)เป็นพ.ศ.2473. เพื่อให้อายุความยืดออกไป. ดังนี้เป็นฟ้องที่ชัดเจนพอให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว. ไม่จำต้องกล่าวว่าจำเลยทำปลอมขึ้นเมื่อวัน เดือน ปี ใดและที่ไหน.

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า โจทก์ได้ทำสัญญากู้เงินจำเลยเมื่อ พ.ศ.2471 ครั้นจำเลยนำสัญญามาฟ้องกลับปลอม (แก้) เป็น พ.ศ.2473 เพื่อให้อายุความยืดออกไป ดังนี้เป็นฟ้องที่ชัดเจนพอให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว ไม่จำต้องกล่าวว่าจำเลยทำปลอมขึ้นเมื่อวัน เดือน ปี ใดและที่ไหน

ฟ้อง+ของโจทก์บรรยายการกระทำผิดของจำเลยเป็นข้อ ๆ เมื่ออ่านรวมกัน พอที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี ย่อมเป็นฟ้องที่ชอบด้วยกฎหมาย

ทำมรณะบัตร์ไปยื่นต่อศาลเพื่อแสดงว่าผู้ถูกประกันตายโดยหวังจะไม่ให้ถูกปรับตามสัญญาประกันต่อศาลนั้นเป็นผิดมาตรา 118 ไม่ใช่ มาตรา 157 เมื่อศาลเดิมว่างบทไม่ถูกต้อง แม้จำเลยอุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์ก็แก้วางบทที่ถูกต้องได้ในเมื่อโจทก์มาตรานั้นมาท้ายฟ้อง

ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรี คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นแลศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันในข้อเท็จจริงให้ยกฟ้องนั้น โจทก์จะฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.219

จำเลยบังอาจลอบเอาแหวนซุกใส่ในกระเป๋าเจ้าพนักงานซึ่งเข้าไปทำการตรวจค้นที่บ้านจำเลยโดยสงสัยว่าจะมีของต้องห้าม ถือว่าการกระทำของจำเลยเป็นการใส่เท็จทำพะยานเพื่อให้เห็นว่าเจ้าพนักงานลักทรัพย์ดังนี้ จำเลยต้องมีผิดตามม.159 แต่ไม่มีผิดตาม ม.157 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192 วิธีพิจารณาอาญาตัดสินไม่เกินคำขอ เมื่อโจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยเพียงฐานพยายาม แม้จะปรากฎว่าเป็นความผิดสำเร็จ ศาลก็ลงโทษได้เพียงเท่าที่โจทก์ขอ