คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
กักกัน

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.288 และส่งไปกักกัน 5 ปีศาลอุทธรณ์แก้ให้ส่งไปกักกันพียง 3 ปี ดังนี้เป็นแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

เคยต้องโทษจำคุก 2 ครั้ง มาแล้ว 10 ปี มากระทำผิดฐานลักเก็บผลไม้ตาม กฎหมายอาญา ม. 292 เหตุร้ายเป็นครั้งที่ 3 ศาลเพิ่มโทษกักกัน

ต้องคำพิพากษาให้จำคุกมาแล้วไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง ไม่ว่าตั้งแต่เมื่อใด หากมาต้องคำพิพากษาจำคุกเพราะความผิดอาญาอันเป็นเหตุร้ายอีกครั้งหนึ่งแล้ว ต้องถูกลงโทษกักกัน ทำความผิดครั้งที่ 3 เมื่อยังไม่พ้นโทษครั้ง ที่ 2 ก็ถูกลงโทษกักกันได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยในความผิดฐานลักทรัพย์หรือรับของโจรและบรรยายฟ้องด้วยว่าจำเลยเคยต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุกไม่ต่ำกว่าหกเดือนในความผิดฐานลักทรัพย์มาแล้ว 6 คดี หลังจากพ้นโทษทั้งหกคดีแล้ว จำเลยกลับมากระทำความผิดคดีนี้อีกภายในเวลาสิบปีนับแต่จำเลยพ้นโทษ ซึ่งเป็นความผิดที่ระบุไว้ ตาม ป.อ. มาตรา 41 (8) เมื่อความผิดที่โจทก์ฟ้องมิใช่ข้อหาในความผิดที่กฎหมายกำหนดอัตราโทษอย่างต่ำไว้ให้จำคุกตั้งแต่ห้าปีขึ้นไปหรือโทษสถานที่หนักกว่านั้น จึงไม่อยู่ในบังคับที่ศาลต้องฟังพยานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่าจำเลยได้กระทำความผิดจริง ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 176 วรรคหนึ่ง เมื่อจำเลยให้การรับสารภาพในความผิดฐานลักทรัพย์และรับว่าเคยต้องโทษจำคุกและพ้นโทษตามฟ้องจริง โจทก์จึงไม่ต้องนำพยานเข้าสืบ และศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามคำรับสารภาพดังกล่าวได้ ทั้งเมื่อข้อเท็จจริงรับฟังได้ตามคำให้การของจำเลยว่า จำเลยกระทำความผิดคดีนี้ กับเคยต้องโทษจำคุกและพ้นโทษในคดีอื่นๆ อีก 6 คดี ซึ่งศาลพิพากษาลงโทษจำคุกไม่ต่ำกว่าหกเดือนในความผิดฐานลักทรัพย์และจำเลยกระทำผิดในขณะที่มีอายุเกินกว่าสิบแปดปี จำเลยพ้นโทษในคดีดังกล่าวแล้ว ภายในเวลาสิบปีจำเลยมากระทำผิดคดีนี้ฐานลักทรัพย์ ซึ่งศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกเกินกว่าหกเดือนอีก จึงเข้าหลักเกณฑ์ที่ศาลชั้นต้นจะนำมาพิจารณากักกันจำเลย ตาม ป.อ. มาตรา 41 (8) ได้