คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
การซื้อขาย

โจทก์ฟ้องเรียกเรือจากจำเลย โดยอ้างว่าโจทก์ซื้อมาจากผู้มีชื่อ
จำเลยต่อสู้ว่าเป็นเรือของจำเลยซื้อมา แต่ไม่ได้ระบุว่าซื้อมาจากใครดังนี้ จำเลยย่อมนำสืบว่าซื้อเรือนั้นมาจากใครได้ ไม่เป็นการนอกประเด็นเพราะเป็นข้อที่ได้ให้การไว้แล้ว หากโจทก์สงสัยว่าจำเลยซื้อจากใครก็ชอบที่จะท้วงขึ้นในชั้นชี้สองสถานได้

ซื้อที่ดินแล้วเข้าครอบครองเป็นเจ้าของมาเกิน 10 ปีแม้จะยังไม่ได้แก้ทะเบียนโอนโฉนดกัน ผู้ซื้อก็ย่อมอยู่ในฐานะอันจะจดทะเบียนสิทธิของตนได้ จึงมีอำนาจฟ้องขอให้เพิกถอนการจดทะเบียนการโอนที่ดินนั้นโดยไม่สุจริตได้ตามมาตรา 1300
ในคดีแพ่งเมื่อโจทก์ ฟ้องบรรยายข้อเท็จจริงมาครบถ้วนตามมูลกรณีและมีคำขอมาถูกต้องแล้ว ย่อมเป็นหน้าที่ของศาลที่จะปรับบทกฎหมายบทใด โจทก์ไม่จำเป็นต้องอ้างบทมาตราแห่งกฎหมายนั้นมาด้วย
ความข้อใดที่คู่ความฝ่ายหนึ่งรับแล้ว อีกฝ่ายหนึ่งไม่จำต้องนำสืบความข้อนั้นอีก ศาลฟังได้ตามที่รับนั้น

คดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ศาลแสดงกรรมสิทธิ์ที่ดินมือเปล่าที่จำเลยครอบครองว่าเป็นของโจทก์นั้น เมื่อจำเลยปฏิเสธและอ้างสิทธิว่าครอบครองเป็นเจ้าของ โจทก์มีหน้าที่นำสืบให้สมฟ้อง ถ้าสืบไม่สมคือการนำสืบของโจทก์กลับได้ความว่า โจทก์ขายที่ดินนั้นแก่จำเลยเป็นการซื้อขายเด็ดขาดไปแล้ว เช่นนี้แม้จำเลยมิได้ยกข้อที่ซื้อขายเด็ดขาดแล้วขึ้นต่อสู้โจทก์ก็ต้องแพ้คดี

โจทก์ฟ้องว่าได้รับซื้อที่ดินจากจำเลย ๆ ได้มอบที่ดินให้โจทก์ปกครองเป็นเจ้าของมา 10 ปีเศษแล้ว แม้ทางพิจารณาจะไม่ได้ความว่าโจทก์ซื้อจากจำเลย ก็ยังต้องวินิจฉัยในประเด็นที่ว่าโจทก์ครอบครองที่นี้ตามความใน ป.ม.แพ่งฯ ม.1382 หรือไม่

โจทก์ฟ้องว่าได้รับซื้อที่ดินจากจำเลย จำเลยได้มอบที่ดินให้โจทก์ปกครองเป็นเจ้าของมา 10 ปีเศษแล้ว แม้ทางพิจารณาจะไม่ได้ความว่าโจทก์ซื้อจากจำเลย ก็ยังต้องวินิจฉัยในประเด็นที่ว่าโจทก์ครอบครองที่นี้ตามความในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382 หรือไม่

แม้ฝ่ายผู้เช่าจะฟ้องขอให้เพิกถอนการโอนระหว่างเจ้าของทรัพย์ที่เช่ากับเจ้าของเดิมอยู่ เจ้าทรัพย์ก็ฟ้องขับไล่ผู้เช่าได้
เช่าห้องเพื่อทำการค้าเป็นส่วนใหญ่ ย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน

จำเลยทำสัญญาตั้งผู้อื่นเป็นตัวแทนค้าต่าง จำหน่ายสินค้าและเก็บเงินให้ ดังนี้การส่งมอบสินค้ากับชำระราคาของไม่ใช่เป็นกรณีเรื่องซื้อขายอันจะต้องเสียอากรแสตมป์ตามประมวลรัษฎากร
โจทก์อ้างเอกสารสัญญาตั้งตัวแทนค้าต่างที่จำเลยทำไว้เป็นพะยานซึ่งมีข้อความชัดเจนนั้น โจทก์จะขอสืบพะยานแปลข้อความในเอกสารนั้นเป็นอย่างอื่นไม่ได้.

ข้อเท็จจริงรับกันว่า บิดาโจทก์มีชื่อในโฉนดที่นาแต่จำเลยครอบครองนาแปลงนี้มา 10 ปีเศษแล้ว โจทก์คงเถียงว่า บิดาโจทก์มอบนาให้จำเลยทำต่างดอกเบี้ย ฝ่ายจำเลยว่าขายขาดให้จำเลยโดยทำหนังสือกันเอง และจำเลยได้ครอบครองปรปักษ์มาเช่นนี้จำเลยต้องนำสืบ

ร้านค้าที่ไม่ได้เสียพาสีการค้าเมื่อขายของราคาไม่เกิน 100 บ.ไม่ต้องออกไบรับเงินราคาของเว้นแต่ผู้ซื้อจะได้เรียกร้อง

ในคดีเรื่องซื่อของเชื่อการที่โจทก์นำสืบถึงการซื้อเชื่อครั้งก่อนมาด้วยนั้นไม่ทำให้การนำสืบในประเด็นที่ฟ้องรับฟังไม่ได้