คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ปลอมแปลง

ข้อเท็จจริงได้ความเพียงตามคำรับของจำเลยว่า จำเลยได้รับอนุญาตให้มี และใช้ปืนแล้ว แต่เลขเครื่องหมายเดิมที่พานท้ายปืนลบเลือนไป จำเลยจึงตอกตราเลขเครื่องหมายเสียใหม่ด้วยตนเอง ดังนี้ ยังไม่พอจะชี้ขาดว่าการกระทำของจำเลยอยู่ในลักษณะสามารถที่อาจจะเกิดความเสียหายขึ้นแก่สาธารณะชน หรือแก่ผู้หนึ่งผู้ใด จำเลยจึงยังไม่ผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 223,224 (อ้างฎีกาที่ 1006/2481)

ข้าราชการได้รับบัญชีพลเพื่อให้ไปกรอกข้อความเอาเองเมื่อกรอกข้อความเท็จลงไปก็ย่อมไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ แต่อาจเป็นเรื่องจดข้อความเท็จตามมาตรา 230 หรือยักยอกลายมือชื่อตามมาตรา 315 ได้
การลงนามในหนังสือราชการนั้นเมื่อลงนามแทนผู้อื่นโดยมีอำนาจแล้วแม้จะไม่ระบุข้อความว่าลงนามแทนกัน ก็ย่อมไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ

กรมศุลกากรและกระทรวงมหาดไทยได้ตกลงกันมอบหมายให้คณะกรมการอำเภอชายฝั่งทะเลที่ไม่มีนายด่านศุลกากร ทำหน้าที่เป็นายด่านศุลกากรแทนดังนี้ เมื่อสมุหบัญชีอำเภอ ซึ่งเป็นคณะกรมการอำเภอได้กระทำหน้าที่นายด่านศุลกากรแทน ได้จดข้ดความเท็จและทำหลักฐานเท็จรับรองการขนสินค้าขึ้นท่าอันเป็นการเสียหายแก่กรมศุลกากร จึงเป็นการกระทำในฐานะที่เป็นเจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ จึงเป็นความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 230

ปลัดอำเภอทำหนังสือใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวในหน้าที่ราชการของตน ให้แก่คนต่างด้าวผู้ไม่มีสิทธิจะอยู่ในเมืองไทยได้ โดยจดข้อความเท็จลงในใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวนั้น เพื่อให้เห็นว่า มีสิทธิอยู่ในเมืองไทยได้ ดังนี้ปลัดอำเภอผู้นั้นย่อมมีความผดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 230 แต่ไม่ผิดตามมาตรา 222,224,229

จำเลยเอาปลอกตะกั่ว ซึ่งประทับตราปลอมเป็นตรามีรูปร่างลักษณะเป็นแบบเดียวกับที่โรงงานกรมอุตสาหกรรมใช้ปิดปากขวดสุราแม่โขงที่แท้จริงมาสรวมปากขวดสุราเถื่อนของจำเลยนั้นเป็นเพียงเครื่องหมายเพื่อจะลวงให้ผู้อื่นเข้าใจผิดว่า สุราในขวดเป็นสุราแม่โขงที่แท้จริงเท่านั้น จึงไม่เป็นการปลอมดวงตราตามที่บัญญัติไว้ใน ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 211,213 และดวงตราที่ปลอดตะกั่วก็ไม่ใช่ตราที่ใช้ในราชการของกรมโรงงานอุตสาหกรรม หากเป็นตราที่ใช้ในการขายสุราที่เรียกว่าแม่โขงจำเลยปลอมตราที่กล่าวนี้ จึงไม่เป็นการปลอมดวงตราตามที่บัญญัติไว้ใน ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 211,213

จำเลยเอาปลอกตะกั่ว ซึ่งประทับตราปลอมเป็นตรามีรูปร่างลักษณะเป็นแบบเดียวกับที่โรงงานกรมอุตสาหกรรมใช้ปิดปากขวดสุราแม่โขงที่แท้จริงมาสวมปากขวดสุราเถื่อนของจำเลยนั้น เป็นเพียงเครื่องหมายเพื่อจะลวงให้ผู้อื่นเข้าใจผิดว่า สุราในขวดเป็นสุราแม่โขงที่แท้จริงเท่านั้น จึงไม่เป็นการปลอมดวงตราตามที่บัญญัติไว้ในกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 211,213 และดวงตราที่ปลอกตะกั่วก็ไม่ใช่ตราที่ใช้ในราชการของกรมโรงงานอุตสาหกรรม หากเป็นตราที่ใช้ในการขายสุราที่เรียกว่าแม่โขง จำเลยปลอมตราที่กล่าวนี้ จึงไม่เป็นการปลอมดวงตราตามที่บัญญัติไว้ในกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 211,213

เสมียนอำเภอออกสมุดใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวให้คนต่างด้าวไป โดยเขียนและเซ็นชื่อเป็นนายทะเบียนเสียเอง ซึ่งเป็นการกระทำโดยไม่มีอำนาจหน้าที่ที่จะกระทำเช่นนั้นได้ ย่อมมีความผิดฐานปลอมหนังสือตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา 224

จำเลยเป็นเสมียนเทศบาลสังกัดในแผนกสมุหบัญชี มีหน้าที่รับเงินภาษีอากรต่าง ๆ ที่ผู้มีหน้าที่นำมาชำระ ว.ฝากเงินจำเลยมาชำระค่าภาษีโรงเรือน จำเลยเอาเงินใช้เสียแล้วใช้ปลายขั้วแบบพิมพ์ใบเสร็จรับเงินของเทศบาลที่เหลือใช้จากปีก่อนมากรอกข้อความว่า ว.ได้ชำระภาษีโรงเรือนแล้ว จำเลยลงชื่อตนเองในช่องผู้รับเงินและพนักงานเก็บภาษี ซึ่งจำเลยจะเซ็นชื่อช่องพนักงานเก็บภาษีไม่ได้ เพราะไม่ได้รับแต่งตั้งเป็นพนักงานเก็บภาษี ดังนี้ เป็นการแสดงชัดแจ้งว่าเจตนากระทำเทียมให้หลงเชื่อว่าเป็นใบเสร็จอันแท้จริง จำเลยย่อมมีผิดฐานปลอมหนังสือตามมาตรา 225.

จำเลยเขียนลายมือชื่อของผู้อื่นในบัญชีรับเงิน โดยจำเลยเขียนลายมือที่เขียนเป็นลายมือของจำเลย ไม่มีการดัดแปลงเพื่อให้เหมือนหรือให้คล้ายลายมือผู้อื่น จำเลยไม่มีเจตนาจะปลอม ดังนี้ จำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ.

จำเลยทำหนังสือสัญญาให้ผู้เสียหายหนึ่งฉะบับ มีข้อความว่า ผู้เสียหายเช่าเรือนายประเสริฐ จ่ายค่าเช่าให้นายประเสริฐแล้วครึ่งหนึ่งหกพันบาท อีกครึ่งหนึ่งจะจ่ายทีหลัง ท้ายหนังสือสัญญาช่องผู้ให้เช่า จำเลยลงชื่อ แต่ลงชื่อว่า ประเสริฐ สุวรรณรังษี ไม่ใช่ชื่อที่แท้จริงของจำเลย แล้วมอบสัญญาให้ผู้เสียหายไป ทั้งนี้เพื่อให้เป็นไปตามความประสงค์ของผู้เสียหายในการที่จะเอาสัญญานี้ไปแสดงต่อสามี ขอเงินมาทำทุนการค้า ดังนี้ เป็นเพียงจำเลยแต่งหนังสือขึ้นฉะบับหนึ่ง อาศัยเนื้อเรื่องที่ผู้เสียหายนึกสมมุติขึ้น มิใช่เป็นการปลอมหนังสือจึงหามีความผิดฐานปลอมหนังสือไม่