คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า

ทำสัญญาเช่า 2 ฉบับเป็นการเช่า 2 รายคือ เช่าตึกด้านหน้าทำเป็นโรงกลึงรายหนึ่งและเช่าที่ดินหลังตึกปลูกเรือนอยู่อาศัยอีกรายหนึ่งแม้การเช่าตึกทำเป็นโรงกลึงถือว่าเป็นการเช่าประกอบการค้าไม่ได้รับความคุ้มครองจากพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าก็ดีแต่การเช่าที่ปลูกเรือนอยู่ด้านหลังนั้นเป็นการเช่าใช้เป็นที่อยู่อาศัยโดยเฉพาะย่อมได้รับความคุ้มครองตาม พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ แม้ที่เช่าด้านหลังต้องใช้ทางออกทางตึกด้านหน้าก็ดี ก็ไม่ทำให้การวินิจฉัยเปลี่ยนแปลงไปได้

เช่าแผงลอยเป็นที่ขายข้าวต้ม ตั้งอยู่ที่ทางเข้าออกโรงงิ้ว มีสิ่งของสำหรับวางเครื่องขายข้าวต้ม ดังนี้ไม่มีทางจะเห็นได้ว่าใช้เป็นที่อยู่อาศัย จึงย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

ผู้เช่าประกอบอาชีพทางรับจ้างปะยางและอาศัยอยู่ในตึกเช่าพร้อมทั้งครอบครัว ปรากฎว่าตึกเช่านี้ตั้งอยู่ในย่านการค้าผู้เช่ายอมเสียเงินกินเปล่า เสียค่าเช่าแพง เสียภาษีป้ายและภาษีร้านค้า ดังนี้ย่อมถือได้ว่าเช่าบ้านเพื่อประกอบกิจการค้า ฉะนั้นแม้ผู้เช่าจะพลอยอาศัยอยู่ด้วย ก็ไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

เช่าห้องไว้เพื่อเป็นที่เก็บรถยนต์และให้คนใช้อยู่อาศัย โดยผู้เช่ามีบ้านของตนเองเป็นที่อยู่อาศัยต่างหากแล้ว ดังนี้ ห้องที่เช่าย่อมมิใช่ "เคหะ" ตามความหมายใน พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯ การเช่ารายนี้ จึงไม่อยู่ในความคุ้มครองของ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

ชั้นแรกจำเลยได้ตกลงกับโจทก์เช่าห้องเป็นที่อยู่อาศัย ต่อมาจำเลยได้ตกลงกับโจทก์เปลี่ยนแปลงห้องเช่าเป็นร้านค้า และเพิ่มอัตราค่าเช่า ให้โจทก์ด้วย ดังนี้คู่กรณีได้เปลี่ยนแปลงอาคารจากบ้านที่อยู่มาเป็นร้านค้า จำเลยจึงไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

เช่าห้องใช้เป็นที่สำหรับทำการค้า โดยมีการค้าขายชั้นล่าง แม้จะใช้เป็นที่อยู่ชั้นบนก็ดี ผู้เช่าก็มิได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ ตามนัยแห่งคำพิพากษาฎีกาที่ 1099 - 1147/2492

ข้ออ้างที่ว่าการเช่าได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯลฯ นั้น เป็นหน้าที่ของผู้เช่าที่จะต้องนำสืบให้รับฟังได้
การเช่าตึกอยู่อาศัยนั้นแม้ในชั้นแรกเช่าเพื่ออยู่อาศัย แต่ต่อมาได้ทำสัญญาเช่ากันใหม่ หลายครั้งและได้มีการขึ้นค่าเช่ากันเรื่อย ๆ มา จนเป็นที่เห็นได้ว่าวัตถุประสงค์แห่งการเช่าเปลี่ยนไปเป็นเพื่อประกอบธุระกิจหรือการค้าแล้ว การเช่านั้นก็ย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

ตึกแถวอยู่ริมถนนวานิช ซึ่งเรียกกันว่าถนนสำเพ็ง ผู้เช่าจดทะเบียนพาณิชเป็นร้านค้าและเสียภาษีโรงค้า มีป้ายยี่ห้อร้านทำการค้าเครื่องชั่งตวงวัด ศาลไปตรวจสถานที่แล้วเห็นว่าที่ผู้เช่าและครอบครัวอยู่ด้วย ก็อยู่เพื่อทำการค้าดังนี้ ย่อมถือได้ว่า การเช่ามิได้มีวัตถุประสงค์เพื่ออยู่อาศัย จึงไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯ

การใช้อยู่อาศัยหรือไม่ต้องถือความตามจริง หาใช่พิเคราะห์ตามลักษณะอาคารว่า เพียงแต่ตามปกติจะใช้อยู่อาศัยหรือไม่
เช่าตึกประกอบการค้าเป็นร้านสาขา ให้ครอบครัวลูกจ้างอยู่ ส่วนตัวผู้เช่าอาศัยอยู่อีกแห่งหนึ่งต่างหาก ถือว่าเป็นการเช่าเพื่อการค้าเท่านั้น

การใช้อยู่อาศัยหรือไม่ต้องถือตามความจริง หาใช่พิเคราะห์ตามลักษณะอาการว่า เพียงแต่ตามปกติจะใช้อยู่อาศัยหรือไม่
เช่าตึกประกอบการค้าเป็นร้านสาขา ให้ครอบครัวลูกจ้างอยู่ส่วนตัวผู้เช่าอาศัยอยู่อีกแห่งหนึ่งต่างหากถือว่าเป็นการเช่าเพื่อการค้าเท่านั้น