คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เกินสมควร

จำเลยนอนเฝ้าข้าวสารอยู่ในห้อง. มีคนร้ายมาลักข้าวสารซึ่งอยู่นอกห้อง. จำเลยได้ยินเสียงและมองเห็นตัวคนร้ายได้บ้าง จึงใช้ปืนยิงคนร้ายไปตามเสียงนั้น. กระสุนทะลุฝาออกไปถูกโจทก์ซึ่งอยู่ที่ถนนกลางตลาดได้รับอันตรายแก่กาย. การที่จำเลยใช้ปืนอันร้ายแรงยิงคนร้ายซึ่งอยู่นอกห้องกำลังลักข้าวสารซึ่งไหลลงสู่กระสอบนั้นนับว่าเป็นการเกินกว่าเหตุ. เพราะข้าวสารไหลลงทีละเล็กละน้อยและคนร้ายที่อยู่นอกห้องไม่ปรากฏว่ามีกี่คนหรือมีอาวุธแต่อย่างใด.เมื่อเทียบการลักเช่นนี้กับการยิงเข้าด้วยกันแล้วจะเห็นได้ว่าร้ายแรงผิดกันมาก. จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นโดยเจตนาโดยป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ.

ข้อที่ว่าการกระทำเป็นการเกินสมควรหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อศาลล่างทั้งสองพิพากษาฟ้องโจทก์แล้ว โจทก์จะฎีกาในข้อนี้ไม่ได้

+ไล่ตีจำเลยๆหนีไปติดใต้ถุนเรือนไม่มีทางหนี+ไปจำเลยจึงเอาขวานเหวี่ยงไปถูกบิดาสาหัสดังนี้+ปรากฎว่าบิดามีอายุ 73ปีและได้ตีจำเลยเพียงบวมเท่านั้นการที่จำเลยทำไปจึงเป็นการป้องกันอันสมควรแก่เหตุ

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี ตามกฎหมายอาญา ม.256 ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำเลยตาม ม.256 ประกอบด้วย ม.53 จำคุก 6 เดือนดังนี้ เป็นแก้มากคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ในคดีที่ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลยและโจทก์ฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ถ้าศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยยังไม่ควรมีความผิดก็พิพากษาปล่อยจำเลยได้

ผู้ตายไปหาภรรยาจำเลยเพื่อทำชู้กันจำเลยพบผู้ตายบนชานเรือนจึงเข้าทำร้ายผู้ตายวิ่งหนี จำเลยไล่แทงผู้ตายจนถึงตายดั่งนี้เรียกว่าเป็นการป้องกันเกียรติยศชื่อเสียงเกินสมควรกว่าเหตุ
การที่ภรรยาทำชู้ด้วยชายอื่นกฎหมายถือว่าเป็นการทำให้เสื่อมเสียเกียรติยศของสามีข้างฎีกาที่ 378/2479

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าเป็นการกระทำโดยป้องกันถือมีดเมาสุราขึ้นมาท้าทาย+ เตะบุตร์จำเลยตก+ แล้วยังแสดงกิริยาทำร้ายจำเลยแลผู้อื่นอีกจำเลยจึงฟันผู้ตาย 3 ทีในทันใดนั้นเอง เป็นการ+
หมายเหตุ ส่วนประเด็นว่าควรแก่เหตุหรือไม่ศาลไม่วินิจฉัยถึง เพราะ+
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา + ศาลเดิมจำคุก 10 ปี ตาม + -55
ศาลอุทธรณ์แก้เป็นจำคุก 1 ปี ม.249-53 +ข้อเท็จจริงได้

จำเลยแทงผู้ที่ตบหน้าและยกมือขึ้นจะทำร้ายจำเลยอีกด้วยดังนี้ เรียกว่าจำเลยทำการป้องกันเกินกว่าเหตุ

ผู้ตายทำร้ายจำเลยก่อนแล้ววิ่งหนีไป และไม่ปรากฏว่าจะมาทำร้ายจำเลยอีก จำเลยยิงผู้ตาย ๆ ดังนี้ ไม่เรียกว่าจำเลยทำโดยป้องกัน จำเลยมีผิดตามกฎหมายข้างบนจำเลยสมคบกันมาจะทำร้ายผู้หนึ่งแต่มีอุปสัคเสีย เลยไปเกิดทำร้ายกับอีกผู้หนึ่งขึ้นดังนี้ จำเลยก็มีผิดฐานเปนตัวการด้วยกัน

แม้ผู้เสียหายเข้าไปภายในบริเวณบ้านจำเลย และ ส. เพื่อปรับความเข้าใจเรื่องที่ผู้เสียหายมีปากเสียงกับจำเลย แต่เมื่อ ส. ไล่ให้ผู้เสียหายกลับไป และจำเลยปิดประตูบ้าน จึงเป็นการใช้สิทธิอันชอบธรรมของจำเลย และ ส. ในฐานะเจ้าของบ้านที่จะไล่ให้ผู้เสียหายออกไปจากบริเวณบ้านของตนได้ เมื่อผู้เสียหายไม่ยอมออกไปจากบริเวณบ้าน ถือเป็นการบุกรุกบ้านของจำเลย การที่จำเลยใช้อาวุธมีดโต้ฟันผู้เสียหายจึงเป็นการกระทำเพื่อป้องกันสิทธิของตนให้พ้นจากภยันตราย ซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย แต่ผู้เสียหายไม่ได้ใช้อาวุธใดจะทำร้ายจำเลย การที่จำเลยใช้มีดโต้ฟันผู้เสียหายหลายครั้ง จนเป็นเหตุให้ผู้เสียหายรับอันตรายสาหัส จึงเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุตาม ป.อ. มาตรา 69
แม้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตาม ป.อ. มาตรา 288 แต่ความผิดดังกล่าวรวมการกระทำโดยเจตนาทำร้ายด้วยซึ่งเป็นความผิดอยู่ในตัว เมื่อทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยกระทำความผิดฐานทำร้ายร่างกายจนเป็นเหตุให้ผู้ถูกทำร้ายรับอันตรายสาหัสตาม ป.อ. มาตรา 297 (8) ศาลฎีกาย่อมมีอำนาจลงโทษจำเลยในความผิดตามที่พิจารณาได้ความได้ตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192 วรรคท้าย ประกอบมาตรา 215, 225