คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
โทษปรับ

ความผิดฐานเข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรไทยโดยไม่มีใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าว อันเป็นผิดตาม พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว 2493 มาตรา 5,20 นั้น ศาลจะลงโทษได้ในปีสุดท้าย(ซึ่งอยู่ในอายุความ)ปีเดียว คือปรับไม่เกิน 500 บาทเท่านั้น

ม.8 พ.ร.บ.สาธารณสุขมิได้กำหนดให้อำนาจเทศบาลสั่งห้ามการกระทำเกี่ยวกับสุขลักษณ์โดยทั่วไป แต่ให้มีอำนาจออกเทศบัญญัติหรือข้อบังคับควบคุมได้ ถ้าผู้ใดไม่ปฏิบัติตามก็ชอบที่จะขอให้ลงโทษตาม ม.68 จะดำเนินคดีแพ่งอย่างเดียวขอให้ห้ามมิให้ผู้กระทำผิดกระทำการต่อไปไม่ได้
อำนาจสั่งห้ามผู้กระทำผิดมิให้กระทำต่อไปตาม ม.68 นั้น เป็นวิธีอุปกรณ์ของโทษปรับตาม ม.นั้นเท่านั้น

มาตรา 8 พระราชบัญญัติสาธารณสุขมิได้กำหนดให้อำนาจเทศบาลสั่งห้ามการกระทำเกี่ยวกับสุขลักษณ์โดยทั่วไปแต่ให้มีอำนาจออกเทศบัญญัติหรือข้อบังคับควบคุมได้ถ้าผู้ใดไม่ปฏิบัติตามก็ชอบที่จะขอให้ลงโทษตาม มาตรา 68 จะดำเนินคดีแพ่งอย่างเดียวขอให้ห้ามมิให้ผู้กระทำผิดกระทำการต่อไปไม่ได้
อำนาจสั่งห้ามผู้กระทำผิดมิให้กระทำต่อไปตาม มาตรา 68นั้นเป็นวิธีอุปกรณ์ของโทษปรับตาม มาตรา นั้นเท่านั้น

การวางโทษปรับตาม พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2496 ม.4 นี้ นั้นจะต้องวางเรียงตัวผู้กระทำผิดและเรียงตัวสัตว์ที่ฆ่าจะวางโทษเรียงตัวสัตว์แต่ปรับจำเลยทุกคนรวมกันมาแล้วแบ่งแยกความรับผิดเรียงตัวในภายหลังไม่ได้

การใช้บทกฎหมายที่อาญาหนักลงโทษความผิดที่ละเมิดกฎหมายหลายบทนั้นต้องถืออัตราโทษจำคุกสูงสุดที่ศาลอาจวางกำหนดลงโทษแก่จำเลยสำหรับความผิดที่จำเลยกระทำลงได้นั้นเป็นสำคัญ มิใช่ถืออัตราโทษปรับมากน้อยหรือต้องลงโทษทั้งจำทั้งปรับ
ตาม พระราชบัญญัติศุลกากรนั้น ความผิดฐานพยายามมีโทษเท่ากับความผิดสำเร็จ เมื่อความผิดของจำเลยเป็นความผิดฐานพยายามพระราชบัญญัติศุลกากรจึงเป็นบทหนักกว่า พระราชบัญญัติควบคุมการส่งออกไปนอกฯ
ประชุมใหญ่ครั้งที่ 5/2497

ความผิดฐานมีฝิ่น มูลฝิ่น เสพย์ฝิ่นนอกร้าน ตาม พระราชบัญญัติฝิ่นที่บัญญัติให้ลงโทษผู้กระทำผิด จำคุกและปรับนั้น เมื่อศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยแล้ว จะยกโทษปรับเสียก็ได้ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 23

มีไว้ในครอบครองซึ่งไม่หวงห้ามอันยังมิได้แปรรูปทั้งมิได้มีรอยตราค่าภาคหลวงประทับไว้ เป็นความผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ 2484 มาตรา 69 ข้างท้าย อันมีโทษปรับไม่เกิน 500 บาท จำคุกไม่เกิน 6 เดือน ฯลฯ นั้น การฟ้องคดีอยู่ในอายุความ 5 ปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 78 (3) มิใช่มาตรา 78 (4)

ตามพ.ร.บ.อากรการฆ่าสัตว์ กฎหมายให้ปรับตามจำนวนตัวสัตว์ที่ฆ่า ไม่ใช่เรียงตามตัวผู้กระทำผิด (อ้างฎีกาที่ 106/2476)
เมื่อศาลปรับจำเลยในการฆ่าสัตว์ โดยมิได้รับอนุญาต และจำเลยรับโทษครบแล้ว เมื่อโจทก์ฟ้องจำเลยอื่นขึ้นมาอีกศาลได้แต่พิพากษาปรับจำเลยคดีหลังรวมกับจำเลยในคดีก่อนแล้วให้ปล่อยตัวไป

โทษครั้งก่อนของจำเลยมีทั้งปรับและจำ แม้โทษปรับจำเลยจะได้รับไปแล้ว แต่โทษจำยังถูกรอการลงอาญาอยู่ต้องถือว่ายังไม่พ้นโทษเพิ่มโทษไม่ได้
การเพิ่มโทษไม่เข็ดหลาบแก่ผู้ถูกรอการลงอาญานั้น เพิ่มได้ความผิดครั้งหลังเป็นความผิดในกฎหมายลักษณะอาญาภาค 2 ตั้งแต่ส่วนที่ 1 ถึงส่วนที่ 9 ตามที่บัญญัติไว้ในวรรค 2แห่งมาตรา 42 เท่านั้น

กำหนดโทสที่อาดมีถึงจำคุก ย่อมหนักกว่ากำหนดโทสที่มีแต่ปรับสถานเดียว.
อัตราโทสตาม ม. 48 พ.ร.บ.การเก็บรักสาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 คือปรับตั้งแต่ 200 บาทถึง 1000 บาท ส่วนอัตราโทสตาม ม. 22 พ.ร.บ.การปันส่วนน้ำมันเชื้อเพลิงบัญญัติโทสไว้สามสถานถึงจำคุก กำหนดโทสตามกดหมายอันหลังย่อมหนักกว่าอันแรก.