คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
คดีแพ่ง

โจทก์ฟ้องว่ากู้เงินแล้วมอบที่มือเปล่าให้จำเลยทำต่างดอกเบี้ยจำเลยต่อสู้ว่า ไม่ได้กู้แต่โจทก์ขายให้ และจำเลยได้ครอบครองมากว่าสองปีแล้ว ดังนี้หน้าที่นำสืบก่อนตกอยู่แก่โจทก์ เมื่อไม่สืบพยานโจทก์ก็ต้องแพ้คดี

โจทฟ้องว่าลูกจ้างของจำเลยขับรถอันเปนปรกติธุระของจำเลยชนรถยนต์ของโจทเสียหายโดยประมาทเลินเล่อ จำเลยต่อสู้ว่าการชนเกิดจากความผิดของฝ่ายโจท ไม่ได้กล่าวว่าลูกจ้างของจำเลยไม่ได้ทำการไนทางการที่จ้างดังนี้ ย่อมไม่มีประเด็นที่จำเลยไม่ได้ต่อสู้นั้นและโจทไม่จำต้องนำสืบ. ไนคดีแพ่งโจทไม่ต้องนำสืบไนข้อที่ไม่มีประเด็นต้องโต้เถียงกัน ไนคดีแพ่งนั้นคำไห้การจำเลยต้องสแดงโดยชัดแจ้งว่าจำเลยยอมรับหรือปติเสธข้ออ้างของโจททั้งสิ้นหรือแต่บางส่วนรวมทั้งเหตุแห่งการนั้น.

โจทก์ฟ้องว่าลูกจ้างของจำเลยขับรถอันเป็นปกติธุระของจำเลยชนรถยนต์ของโจทก์เสียหายโดยประมาทเลินเล่อ จำเลยต่อสู้ว่าการชนเกิดจากความผิดของฝ่ายโจทก์ ไม่ได้กล่าวว่าลูกจ้างของจำเลยไม่ได้ทำการในทางการที่จ้าง ดังนี้ ย่อมไม่มีประเด็นที่จำเลยไม่ได้ต่อสู้นั้นและโจทก์ไม่จำต้องนำสืบ ในคดีแพ่งโจทก์ไม่ต้องนำสืบในข้อที่ไม่มีประเด็นต้องโต้เถียงกันในคดีแพ่งนั้นคำให้การจำเลยต้องแสดงโดยชัดแจ้งว่าจำเลยยอมรับหรือปฏิเสธข้ออ้างของโจทก์ทั้งสิ้นหรือแต่บางส่วนรวมทั้งเหตุแห่งการนั้น

โจทก์ทำสัญญาขายอวนให้จำเลย โดยให้จำเลยนำอวนไปจับปลามาขายให้โจทก์มีกำหนด 5 ปี หักค่าอวนร้อยละ 70 แห่งราคาปลา ครบ 300 บาทเมื่อใดให้อวนตกเป็นของจำเลย พฤติการณ์แสดงว่าโจทก์มีเจตนาขายอวนเชื่อให้แก่จำเลยโดยให้จำเลยจับปลานำมาขายให้โจทก์เพื่อใช้เป็นราคาอวน ฉะนั้นเมื่อจำเลยไม่นำปลามาขายให้โจทก์หักค่าอวนหรือไม่นำอวนมาคืนจึงเป็นคดีแพ่ง ไม่ใช่เรื่องยักยอก

คำขอให้ใช้เงินบำเหน็จนำจับเป็นคำขอทางแพ่ง ซึ่งต้องมีคำขอบังคับเมื่อโจทก์ไม่มีคำขอบังคับให้จำเลยใช้เงินบำเหน็จนำจับ ศาลก็ไม่ตัดสินให้(อ้างฎีกาที่375/2486)

คดีที่สาลดีกาได้พิพากสาเส็ดเด็ดขาดไปแล้ว คู่ความจะยื่นดีกาไหม่อีกไม่ได้.

โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์คืนจากจำเลย จำเลยให้การว่าทรัพย์พิพาทนี้เดิมเป็นของโจทก์จริงแต่ได้ขายให้จำเลยและชำระราคาแล้ว เมื่อโจทก์ไม่สืบพยานจำเลยก็เป็นฝ่ายชนะ (อ้างฎีกา 1541/2482)

การที่โจทขอไห้สาลไต่สวนพยานที่สืบไว้แล้วไนคดีแพ่งและที่จะขอสืบไหม่ว่าคดีของโจทมีมูลนั้น สาลชั้นต้นหาชอบที่จะสั่งงดการไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากสายกฟ้องเสียไม่
คำพิพากสาไนคดีแพ่งย่อมไม่ตัดสิทธิโจทที่จะฟ้องคดีอาญาต่อไป

การที่โจทก์ขอให้ศาลไต่สวนพยานที่สืบไว้แล้วในคดีแพ่งและที่จะขอสืบใหม่ว่าคดีของโจทก์มีมูลนั้น ศาลชั้นต้นหาชอบที่จะสั่งงดการไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากษายกฟ้องเสียไม่
คำพิพากษาในคดีแพ่งย่อมไม่ตัดสิทธิ์โจทก์ที่จะฟ้องคดีอาญาต่อไป

ไนคดีก่อนโจทฟ้องจำเลยถานยักยอกทรัพย์ที่ยืม จำเลยต่อสู่ว่าซื้อ สาลวินิฉัยว่าหลักถานโจทนำสืบขัดกันยังไม่พอลงโทส จึงไห้ยกฟ้องดังนี้ โจทมาฟ้องคดีแพ่งและนำสืบว่าจำเลยยืมทรัพย์นั้นได้