คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
คดีแพ่ง

ผู้อุทธรณ์ในคดีทุกเรื่องต้องนำเงินค่าธรรมเนียมซึ่งต้องใช้แก่อีกฝ่ายหนึ่งตามคำพิพากษามาวางศาล เว้นแต่ในคดีอนาถา ส่วนการหาประกันแทนเป็นเรื่องทุเลาการบังคับเท่านั้น
ประชุมใหญ่ครั้งที่ 4และ5/2485

คดีที่สาลกะประเด็นไห้ฝ่ายไดมีหน้าที่นำสืบและฝ่ายนั้นไม่คัดค้านหย่างไดถือว่าเปนการนำสืบที่สมบูรน์แล้ว , โจทฟ้องขอไห้ขับไล่จำเลยไห้การว่า โจทยกไห้และครอบครองที่มา ชั้นพิจารนากลับนำสืบว่าที่พิพาทเปนของนางหมิเช่นนี้ สาลต้องฟังว่าที่พิพาทเปนของโจท ๆ มิได้ยกไห้

ผู้กู้จะนำพะยานบุคคลมาสืบว่าได้ชำระเงินให้ผู้ให้กู้บ้างแล้ว และผู้ให้กู้ได้ตกลงยกหนี้ให้ก่อนอุปสมบทแก่ผู้กู้แล้วโดยคืนหนังสือสัญญากู้ให้ย่อมนำสืบได้,โจทก์ฟ้องเรียกเงินตามหนังสือสัญญากู้ จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้กู้ เป็นแต่โจทก์เคยให้เซ็นชื่อให้ดังนี้ ถือว่าเป็นคำให้การปฏิเสธ เป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบก่อน.

คดีโจทก์ของให้ลงโทษจำเลยฐานสมัครรับเลือกตั้งโดยรู้+ว่าตนไม่มีสิทธินั้นเป็นคดีอาญา+อายุความตาม กฎหมายลักษณอาญาความผิดตาม พรบ การเลือกตั้งสมาชิกสภาเทศบาล 2482 ม. 19 + เป็นความผิดอาญาแผ่นดินมิใช่ความผิดต่อส่วนตัว

แจ้งความเท็จว่าเขาฟ้องตนเป็นคดีแพ่งโดยความเท็จนั้นผิดตามมาตรา 118 ไม่ใช่มาตรา +58

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย แต่ส่วนคำขอให้ใช้หรือคืนทรัพย์ราคา 150 บาทนั้นไม่รับบังคับให้ในชั้นนี้ โจทก์อุทธรณ์ในข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคำขอให้คืนหรือใช้ทรัพย์ดังกล่าวแล้วมิได้ เพราะคำขอให้ใช้หรือคืนทรัพย์ในคดีนี้จัดว่าเป็นคดีแพ่งมโนสาเร่คำขอให้คืนหรือใช้ทรัพย์นั้น ม.40 แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาบังคับให้นำประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับ

ข้อกฎหมายที่ไม่ได้ยกขึ้นโต้เถียงแต่ศาลชั้นต้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.195,255,
การพิจารณาคดีอาญาจะยกเอาข้อเท็จจริงตามคำพิพากษาคดีส่วนแพ่งมาเป็นหลักสำคัญลงโทษจำเลยในคดีส่วนอาญาหาได้ไม่ในกรณีที่ศาลฎีกาสั่งเพิกถอนและให้มีการเลือกตั้งใหม่โดยจำต้องรับฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลชั้นต้นฟังมาตามพ.ร.บ.เลือกตั้ง แก้ไข 2479 มาตรา 52 นั้น เมื่อศาลฎีกาจะพิจารณาคดีส่วนอาญาสำหรับกรณีเรื่องนี้อีกก็ไม่มีกฎหมายใดผูกพันศาลฎีกาให้จำต้องถือข้อเท็จจริงตามที่เคยจำต้องฟังมาแล้วในคดีเพิกถอนการเลือกตั้ง

โจทก์ฟ้องคดีมีทุนทรัพย์ 855 บาท แม้ศาลชั้นต้นจะตัดสินให้จำเลยต้องรับผิดชดใช้เพียง 177 บาท ก็ดีก็ไม่ทำให้เป็นคดีมโนสาเร่ขึ้น จำเลยย่อมอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงได้

จำเลยในคดีแพ่งอ้างตนเองเป็นพะยานแล้วเบิกความเท็จ+มีผิดตามกฎหมายอาญา ม.155
อ้างฎีกาที่ 593/2476 การที่ศาลรับฟังสำนวนคดีแพ่งมาเป็นพะยานในคดีอาญาแสดงถึงถ้อยคำจำเลยได้เบิกความไว้+ไม่เป็นการฝ่าฝืนกฎหมายอาญามาตรา 90

+ของโจทก์จำเลยโดน+แต่ไม่ได้เกิดขึ้นโดยความประมาทเลินเล่อของจำเลย โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลยได้ ประมวลวิธีพิจารณาอายา ม.46,47 ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.1 (11) โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกค่าเสียหายในการที่รถจำเลยชนรถโจทก์ปรากฎว่าก่อนฟ้องคดีนี้อัยยการได้ฟ้องโจทก์จำเลยหาว่าขับรถโดนกันโดยประมาทกรณีดังนี้ถือว่าโจทก์จำเลยในคดีแพ่งเปนคู่ความกันมาแล้วในคดีอาญา ศาลย่อมถือข้อเท็จจริงที่ปรากฎ+พิพากษาคดีส่วน+เปนหลักในการพิพากษาคดีส่วนแพ่งได้