คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ลงโทษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 651/2490

การลงโทษฐานสมคบกันกระทำผิด แม้ไม่ได้อ้างมาตรา 63 ศาลยังลงโทษฐานเป็นตัวการได้

ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันฆ่าคน อ้าง มาตรา 249 เมื่อได้ความว่าจำเลยสมคบกันฆ่าเขา แม้โจทก์ไม่อ้างมาตรา 63 ศาลก็ลงโทษฐานเป็นตัวการฆ่าคนตามมาตรา 249 ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 650/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลงโทษความผิดขึ้นค่าเช่า: เลือกใช้กฎหมายโทษเบากว่าได้ แม้กฎหมายใหม่มีโทษหนักกว่า

ขึ้นค่าเช่าเคหะอันเป็นความผิดตาม พ.ร.บ. 2486 นั้น แม้ใช้ พ.ร.บ. 2489 แล้ว ก็ลงโทษได้ตาม พ.ร.บ. 2486 ซึ่งมีโทษเบากว่าได้ โดยกรณีต้องด้วยกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 8

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 650/2490

การลงโทษความผิดเดิมภายใต้กฎหมายใหม่: การใช้มาตรา 8 อาญาเพื่อลงโทษตามกฎหมายที่โทษเบากว่า

ขึ้นค่าเช่าเคหะอันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติ 2486 นั้นแม้ใช้พระราชบัญญัติ 2489 แล้ว ก็ลงโทษได้ตามพระราชบัญญัติ 2486ซึ่งมีโทษเบากว่าได้ โดยกรณีต้องด้วยกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 8

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 510/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สมคบคิดทำผิด vs. สมรู้ร่วมคิด: ศาลลงโทษได้แม้มิได้อ้างมาตราเฉพาะ

ฟ้องว่าสมคบกันทำผิดร่วมกัน ทางพิจารณาได้ความว่าผิดฐานสมรู้ แม้มิได้อ้างมาตรา 65 ศาลก็ลงโทษฐานสมรู้ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 465/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สินบนเจ้าพนักงานแม้ไม่มีความผิดฐานเล่นการพนันก็ลงโทษได้

ฟ้องขอให้ลงโทษฐานเล่นการพะนันและให้สินบนเจ้าพนักงาน แม้ฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้เล่นการพะนันก็ลงโทษฐานให้สินบนเจ้าพนักงานได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 43/2490

ความรับผิดในคดีวิวาททำให้ถึงแก่ความตาย: การลงโทษตามมาตรา 253 แม้ไม่ปรากฏว่าใครเป็นผู้ลงมือทำร้ายจนถึงแก่ความตาย

ในกรณีที่ปรากฏการตายขึ้นในที่วิวาท ปรากฏว่าจำเลยทั้งสองทำร้าย แต่ไม่ปรากฏว่าผู้ตายได้ตายเพราะใครเป็นผู้ทำดังนี้ศาลลงโทษตามมาตรา 253

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 286/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิสูจน์ความเสียหายร้ายแรงเพื่อลงโทษทางอาญา: ต้องแสดงหลักฐานว่าผู้ถูกทำร้ายทำงานไม่ได้จริง

โจทก์สืบว่าผู้ถูกทำร้ายทำงานไม่ได้เกินกว่า 20 วัน แต่ไม่ปรากฏว่า เป็นงานประกอบการหาเลี้ยงชีพตามปรกติหรืองานอะไรนั้น จะลงโทษฐานทำร้ายถึงสาหัส ตาม ม.256(8) ไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 209/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การใช้คำเบิกความของจำเลยร่วมเป็นหลักฐานลงโทษจำเลยอื่นไม่ชอบ

ในคดีอาญา ศาลจะฟังคำเบิกความของจำเลยคนหนึ่ง ซึ่งอ้างตนเองเป็นพะยานมาลงโทษจำเลยอีกคนหนึ่งไม่ได้เพราะเป็นเรื่องระหว่างโจทก์กับจำเลยคนนั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 209/2490

การใช้คำเบิกความของจำเลยร่วมในการลงโทษจำเลยอื่นเป็นพยานไม่ได้

ในคดีอาญา ศาลจะฟังคำเบิกความของจำเลยคนหนึ่งซึ่งอ้างตนเองเป็นพยานมาลงโทษจำเลยอีกคนหนึ่งไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องระหว่างโจทก์กับจำเลยคนนั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 137/2490

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่นเป็นความผิดกระทงเดียว การลงโทษพิจารณาจากปริมาณวัตถุ

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่น เป็นความผิดลักษณะเดียวกันฉะนั้นการมีฝิ่นและมูลฝิ่นในขณะเดียวกันจึงเป็นความผิดกระทงเดียว

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ลงโทษ