คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
การพิสูจน์

พ.ร.บ.ป่าไม้ 2484 ม.5 กำหนดวิธีปฏิบัติในเรื่องประกาศไว้เป็นพิเศษคือให้คัดสำเนาประกาศปิดไว้ ณที่ว่าการอำเภอและที่ทำการกำนันหรือสาธารณะสถานดังนี้ เมื่อปรากฎว่าประกาศเขตควบคุมการแปรรูปไม้เรื่องนี้ได้ปิดประกาศไว้ที่ว่าการอำเภอเพียงแห่งเดียว จึงเป็นการปฏิบัติที่ยังไม่ยอม จะลงโทษจำเลยหาได้ไม่
ข้อความเรื่องปิดประกาศเขตควบคุมการแปรรูปไม้นี้ เป็นข้อเท็จจริงที่โจทก์จะต้องพิสูจน์จะอ้างว่าจำเลยไม่ได้ให้การโต้เถียงไว้ย่อมฟังไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยจับงูเห่ากัดผู้ตายตายโดยเจตนา จำเลยจะผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนานั้น โจทก์จะต้องสืบให้ได้ความว่างูเห่านั้กัดผู้ใดแล้ว ผลธรรมดาอันควรเกิดขึ้นแลน่าจะเกิดขึ้นก็คือผู้นั้นจะถึงแก่ความตาย เมื่อโจทก์ไม่สืบและข้อเท็จจริงกลับฟังได้ว่า จำเลยกระทำไปโดยมีความเชื่อมั่นว่าผู้ตายซึ่งได้รับการสัก(จากจำเลย) แล้วถูกงูเห่ากัดจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต ทั้งพะยานโจทก์กลับว่าถ้ารักษาดีหรือกินยาก็หายได้ ดังนี้ยังลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษทางอาญาแก่จำเลยฐานมีไม้แปรรูปไว้ในความครอบครองเกินกว่าปริมาณที่กำหนดไว้ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ มาตรา 48 ถ้าจำเลยต่อสู้ว่าได้รับยกเว้นโทษตาม มาตรา 50 จำเลยจะต้องนำสืบว่ากรณีต้องด้วยข้อยกเว้นนั้น มิฉะนั้นก็ไม่อาจพ้นผิดไปได้

ขณะเกิดเหตุจำเลยกับผู้ตายและคนอื่นต่างเมาสุรา พอคนอื่นชกและตีผู้ตายเซไปแล้ว จำเลยจึงแทงผู้ตายด้วยมีดซุยเฉพาะตัวมีดยาวคืบเศษแทงผู้ตายหนึ่งที จำเลยกับผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุกันมาก่อน หากแทงถูกที่สำคัญผู้ตายจึงตาย เพียงเท่านี้ยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าให้ถึงตาย

โจทก์ประสงค์จะขายฝากที่ดินของตนบางส่วน แต่เพื่อความสะดวกในทางทะเบียนผู้รับขายฝากกับโจทก์จึงตกลงกันว่าให้โจทก์ทำขายฝากไว้กับผู้รับขายฝากทั้งหมดส่วนที่โจทก์ไม่ได้ขายฝากไว้นั้น ผู้รับขายฝากได้ทำเป็นหนังสือยกให้แก่โจทก์และให้โจทก์ครอบครองในส่วนนั้นตลอดมา ดังนี้หนังสือยกให้ที่ผู้รับขายฝากทำให้แก่โจทก์นั้นโจทก์ย่อมอ้างเป็นพยานหักล้างหลักฐานการขายฝากในส่วนที่โจทก์ไม่ตั้งใจขายฝากไว้ได้ เพราะเป็นการสืบถึงนิติกรรมที่อำพรางไว้ ไม่ใช่สืบแก้ไขเอกสารสัญญาขายฝากนอกจากนี้ยังฟังเป็นเอกสารอันหนึ่งได้ว่าผู้รับขายฝากได้สละเจตนาเป็นเจ้าของในที่ดินส่วนนั้น และเมื่อโจทก์ครอบครองมาเป็นเวลาเกิน 20 ปีแล้วย่อมได้กรรมสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382อยู่ดี
ปัญหาข้อใดแม้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์จะได้กล่าวไว้ แต่คู่ความมิได้ฎีกาขึ้นมา ปัญหาข้อนั้นก็เป็นอันยุติเพราะไม่มีอะไรที่ศาลฎีกาจะวินิจฉัยถึง

โจทก์ฟ้องอ้างว่าที่พิพาทเป็นสินเดิม จำเลยให้การต่อสู้ว่าที่พิพาทจะเป็นสินเดิมของโจทก์หรือไม่จำเลยไม่ทราบ เช่นนี้ถือว่าจำเลยให้การปฏิเสธข้ออ้างของโจทก์ โจทก์ต้องนำสืบว่าทรัพย์ที่พิพาทเป็นสินเดิมของโจทก์ (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 14/2498)

โจทก์ฟ้องอ้างว่าที่พิพาทเป็นสินเดิม จำเลยให้การต่อสู้ว่าที่พิพาทจะเป็นสินเดิมของโจทก์หรือไม่จำเลยไม่ทราบ เช่นนี้ถือว่าจำเลยให้การปฏิเสธข้ออ้างของโจทก์ โจทก์ต้องนำสืบว่าทรัพย์ที่พิพาทเป็นสินเดิมของโจทก์ (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 14/2498)

ที่ธรณีสงฆ์นั้นแม้ผู้ใดจะครอบครองมาช้านานเพียงใดก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองทั้งนี้ก็เพราะมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นแนวเดียวกันตามนัยที่ว่านี้มาแต่เดิม คือพระราชบัญญัติลักษณะปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ.121 มาตรา 7ความว่า 'ที่วัดก็ดีที่ธรณีสงฆ์ก็ดีเป็นสมบัติทางศาสนาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นอัครศาสนูปถัมภก ทางปกครองรักษาโดยพระบรมราชานุภาพ ผู้ใดผู้หนึ่งจะโอนกรรมสิทธิ์ที่นั้นไปไม่ได้' แม้กฎหมายมาตรานี้จะได้ถูกแก้ไขโดย พระราชบัญญัติลักษณะปกครองคณะสงฆ์แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2477 ให้มีการโอนกรรมสิทธิ์ที่วัดหรือที่ธรณีสงฆ์ได้โดยอำนาจแห่งกฎหมายเฉพาะและแม้ พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.2484 ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้อยู่ในปัจจุบันจะมีความในมาตรา 41 ว่า 'ที่วัดและที่ธรณีสงฆ์จะโอนกรรมสิทธิ์ได้แต่โดยพระราชบัญญัติ'หลักการในเรื่องสิทธิของบุคคลเกี่ยวกับที่วัดก็คงเป็นไปเช่นเดิมคือบุคคลจะอ้างเอาที่วัดหรือที่ธรณีสงฆ์เป็นกรรมสิทธิ์ของตนโดยอาศัยอำนาจปกครองโดยปรปักษ์หรือโดยอายุความไม่ได้ทั้งนี้เป็นคนละเรื่องกับปัญหาข้อเท็จจริงที่ว่าที่แปลงใดเป็นที่วัดหรือที่ธรณีสงฆ์หรือมิใช่ซึ่งในกรณีนี้จะต้องสืบให้ได้ความชัดฟังได้ว่าเป็นที่ธรณีสงฆ์

ฟ้องโจทก์กล่าวความเพียงว่า เจ้าพนักงานตำรวจจับตัวจำเลยได้พร้อมด้วยกระดาษเขียนเลขสลากกินรวบ ธนบัตร จำนวนหนึ่งเป็นของกลาง มิได้ระบุว่าเป็นธนบัตรที่ใช้ หรือได้มาจากการกระทำผิดดังนี้ แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพว่า ได้เล่นการพนันสลากกินรวบจริง ก็จะริบธนบัตรของกลางไม่ได้เพราะไม่มีข้อเท็จจริงให้ฟังว่า ธนบัตรรายนี้ได้เอาออกการพนันกัน

โจทก์ฟ้องว่า ผู้มีชื่อได้ขอให้อำเภอออกใบเหยียบย่ำทับที่ของโจทก์ และผู้นั้นได้ขายที่ให้แก่จำเลย จึงขอให้เพิกถอนสัญญาซื้อขายและแสดงว่าที่เป็นของโจทก์ ดังนี้ศาลจะวินิจฉัยแต่เพียงว่าโจทก์ฟ้องคดีเกิน 1 ปีนับแต่เจ้าหน้าที่ออกใบเหยียบย่ำ หาชอบไม่ ศาลจะต้องวินิจฉัยข้อเท็จจริงจากพยานหลักฐานต่างๆ