คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความคุ้มครอง

พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ คุ้มครองผู้เช่าตลอดจนถึงครอบครัวของผู้เช่าด้วย.
เช่าห้องให้ภริยาและบุตรอยู่เป็นที่อาศัย แม้ผู้เช่าจะมีภริยาอีกและอยู่อีกบ้านหนึ่งก็ดี ภริยาและบุตรของผู้เช่าที่อยู่ ในห้องเช่า ก็ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ เพราะเป็นครอบครัวของผู้เช่า และอยู่ในนามของ ผู้เช่าและโดยภาระของผู้เช่าโดยตรง, ถือได้ว่าผู้เช่าได้อยู่ในห้อง รายนี้ด้วย.

เจ้าของบ้านไม่อยู่ ไปต่างประเทศเสีย ได้มอบบ้านให้ภรรยาดูแลแทน แม้ภรรยานั้นจะไม่ใช่ภรรยาเจ้าของบ้านตามกฎหมายก็ตาม เมื่อภรรยานั้นให้คนเช่าบ้านนั้นแยู่อาศัย ผู้เช่านั้นก็ย่อมได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ เพราะถือได้ว่าเป็นการตั้งภรรยาเป็นตัวแทนด้วยการแสดงออก จึงไม่ต้องทำเป็นหนังสือ

เจ้าของบ้านไม่อยู่ไปต่างประเทศเสียได้มอบบ้านให้ภรรยาดูแลแทนแม้ภรรยานั้นจะไม่ใช่ภรรยาเจ้าของบ้านตามกฎหมายก็ตามเมื่อภรรยานั้นให้คนเช่าบ้านนั้นเช่าอยู่อาศัย ผู้เช่านั้นก็ย่อมได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯลฯ เพราะถือได้ว่าเป็นการตั้งภรรยาเป็นตัวแทนด้วยการแสดงออก จึงไม่ต้องทำเป็นหนังสือ

ผู้เช่าทำการฟักไข่ขายเป็นอาชีพและได้จดทะเบียนพาณิชย์ไว้ ดังนี้ ถือได้ว่าที่เช่ารายนั้นมิใช่เคหะตามความหมายของ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ
ในกรณีเช่นนี้ แม้ตัวผู้เช่าจะไม่ได้ฟักไข่ขายเอง แต่มารดาผู้เช่าเป็นผู้ทำการฟักไข่ขายในห้องเช่า ส่วนตัวผู้เช่าไปรับจ้างที่อื่นก็ดี ก็ไม่ได้รับความคุ้มครองเช่นเดียวกัน เพราะได้ใช้สถานที่นั้นประกอบการค้า

การเช่าเคหะอยู่อาศัยนั้นจะมีหนังสือสัญญาเช่าหรือไม่มี ก็ย่อมได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯเหมือนกัน
ใบเสร็จรับเงินเป็นหลักฐานอย่างหนึ่งซึ่งแสดงว่าได้ชำระหนี้แล้ว มิได้หมายความว่าถ้าไม่มีใบเสร็จรับเงินค่าเช่าแล้ว จะเถียงว่ามีการเช่าไม่ได้

เข้าอยู่ในตึกเช่าโดยได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่าเดิมให้เช่าช่วงเพื่ออยู่อาศัย ดังนี้ กรณีตกอยู่ในบังคับแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 545 ผู้เช่าช่วงจึงตกอยู่ในฐานะเป็นผู้เช่าตึกนั้นด้วย แม้การเช่าอยู่นั้นจะไม่มีหนังสือสัญญาเช่าต่อกัน และผู้เช่าเดิมได้ล้มเลิกสัญญาแล้วก็ดี ผู้เช่าช่วงซึ่งเป็นผู้อยู่ในขณะนั้น ก็ยังได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ (ประชุมใหญ่) ครั้งที่ 15/2494

สัญญาเช่าตึกแถวมีว่าเช่าไปแล้วเพื่อประกอบการค้าแต่อย่างเดียว และก็ปรากฎว่าผู้เช่าได้ใช้สถานที่เช่าเป็นที่พยาบาลรักษาตาและทำหลอดดูดกาแฟ อันนับว่าได้ประกอบธุระกิจและการอาชีพสมกับข้อความในสัญญาเช่าแล้ว ดังนี้ย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ

การที่ผู้เช่าเอาห้องไปให้เช่าช่วงแล้ว ภายหลังกลับฟ้องขับไล่ผู้เช่าช่วงโดยอ้างเหตุว่าผู้เช่าช่วงฝ่าฝืนทำสัญญาเช่าโดยรู้อยู่แล้วว่าผู้ให้เช่าเดิมห้ามเช่าช่วงนั้น ศาลยกฟ้อง
คำฟ้องที่ประเด็นจะให้ศาลวินิจฉัยปัญหาอันหนึ่งด้วยแต่คู่ความต่างแถลงขอสืบในข้ออื่น ไม่ขอสืบในข้อนี้และฎีกาของโจทก์ก็มุ่งอ้างในข้ออื่น ดังนี้ศาลฎีกาไม่ยกปัญหานั้นขึ้นวินิจฉัยให้

ตึกรายพิพาทตั้งอยู่ในทำเลการค้า และจำเลยได้จดทะเบียนการค้าและมีป้ายว่า เศรษฐกิจโกศล และมีตัวอย่างสินค้าบางชนิดแสดงว่าเป็นตัวแทนการค้า ตัวจำเลยก็อยู่ในตึกนี้บ้างไปอยู่ที่อื่นบ้าง รูปคดีเป็นการใช้ทรัพย์ที่เช่าในการประกอบธุรกิจในการค้าจึงไม่ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ และแม้จะมีบริวารของจำเลยอยู่ในตึกเป็นประจำนั้น ก็ไม่ได้รับความคุ้มครองเช่นเดียวกัน

ซื้อที่ดินมือเปล่าโดยทำสัญญาซื้อขายและจดทะเบียนที่อำเภอ เมื่อปรากฎว่าผู้ขายเป็นเจ้าของที่ดินนั้นแต่เพียงครึ่งเดียว และยังได้ขายให้ผู้อื่นไป โดยมอบการครอบครองแก่เขาให้ครอบครองที่ดินส่วนนั้นไปแล้วด้วยดังนี้ ผู้ซื้อไม่ได้รับความคุ้มครองตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 1300