คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจ้าพนักงาน

โจทก์บรรยายฟ้องตอนต้นว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานใช้อำนาจหน้าที่ทางทุจริตบังคับให้เขาส่งทรัพย์ และในตอนหลังว่า จำเลยรับทรัพย์เหล่านั้นไว้เป็นสินบนหรือสินน้ำใจอ้างกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 136, 137,138 เป็นบทลงโทษดังนี้ ศาลฟังลงโทษตามบทที่พิจารณาได้ความได้ ไม่ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำบรรยายฟ้องฐานหมิ่นประมาทที่ถือว่ากล่าวความเป็นมูลความผิด

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหมิ่นประมาทโดยกล่าวว่าจำเลยร้องเรียนกล่าวโทษพลตำรวจซึ่งจับกุมจำเลยต่อหน้าคนหลายคนว่าพลตำรวจผู้นั้นขู่เอาเงินจากจำเลย ถ้าให้เงินแล้วจะช่วยคุมไม้ขีดไฟซึ่งตรวจค้นพบนั้นไปส่งที่ด่าน ทำให้พลตำรวจผู้นั้นเสียชื่อเสียงและอาจทำให้คนดูหมิ่นเกลียดชัง ดังนี้ เป็นฟ้องที่เป็นมูลความผิดอันควรรับไว้พิจารณาต่อไปในชั้นนี้ยังไม่พอที่จะถือว่าต้องด้วยข้อยกเว้นฐานหมิ่นประมาทตาม มาตรา 283(1)

ปลัดอำเภอประจำตำบล รับผ้าไว้เป็นสินน้ำใจ ไม่จับกุมผู้กระทำผิดฐานมีผ้าผิดบัญชีที่แจ้งปริมาณไว้มีผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม.137 เพราะเป็นการละเว้นหน้าที่เพื่อให้คุณแก่ผู้กระทำผิด แม้จำเลยจะมิได้มีหน้าที่ตรวจจำนวนผ้าที่แจ้งปริมาณก็ดี แต่จำเลยมีอำนาจและหน้าที่จับกุมผู้กระทำผิดตาม พ.ร.บ.ปกครองท้องที่

ปลัดอำเภอประจำตำบล รับผ้าไว้เป็นสินน้ำใจ ไม่จับกุมผู้กระทำผิดฐานมีผ้าผิดบัญชีที่แจ้งปริมาณไว้มีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 137เพราะเป็นการละเว้นหน้าที่เพื่อให้คุณแก่ผู้กระทำผิดแม้จำเลยจะมิได้มีหน้าที่ตรวจจำนวนผ้าที่แจ้งปริมาณก็ดี แต่จำเลยมีอำนาจและหน้าที่จับกุมผู้กระทำผิดตาม พระราชบัญญัติปกครองท้องที่

การที่จะเป็นความผิดตาม ก.ม.อาญา ม.226 นั้นจะต้องได้ความว่า จำเลยได้บอกให้เจ้าพนักงานผู้มีตำแหน่งทำการตามหน้าที่จดข้อความซึ่งมันรู้อยู่ว่าเป็นเนื้อความเท็จลงในหนังสืออย่างใด ๆ ฯลฯ
การที่จำเลยพิมพ์เอกสารนั้นเองทั้งฉะบับ นำมาให้เจ้าหน้าที่เซ็นชื่อโดยไม่ได้บอกให้เจ้าหน้าที่จด และเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้จดตามจำเลยบอก ไม่เป็นความผิดตามมาตรานี้

การที่จะเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 226 นั้นจะต้องได้ความว่า จำเลยได้บอกให้เจ้าพนักงานผู้มีตำแหน่งทำการตามหน้าที่จดข้อความซึ่งมันรู้อยู่ว่าเป็นเนื้อความเท็จลงในหนังสืออย่างใดๆ ฯลฯ
การที่จำเลยพิมพ์เอกสารนั้นเองทั้งฉบับ นำมาให้เจ้าหน้าที่เซ็นชื่อโดยไม่ได้บอกให้เจ้าหน้าที่จดและเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้จดตามจำเลยบอกไม่เป็นความผิดตามมาตรานี้

เสมียนแผนกสรรพสามิตต์จังหวัด ไม่ใช่เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์จังหวัด อันจะมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิด พ.ร.บ.เกลือ ผู้ใดให้สินบนเสมียนแผนกสรรพสามิตต์จังหวัดย่อมไม่มีผิดฐานให้สินบนเจ้าพนักงาน
ผู้ช่วยสรรพสามิตต์จังหวัดถือว่ามีตำแหน่งเป็นพนักงานสรรพสามิตต์ มีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดตาม ป.วิ.อาญา
เสมียนสรรพสามิตต์นั้นแม้ไปกับตำรวจก็ไม่ถือว่าเป็นเจ้าพนักงานอันมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิดตาม ป.วิ.อาญา มาตรา 2 (16)

แม้ถ้อยคำที่จำเลยกล่าวจะมีความหมายเป็นการหมิ่นประมาทผู้ที่เป็นเจ้าพนักงานถ้าเป็นการกล่าวแสดงความคิดเห็นโดยสุจริตในการสรรเสริญและติเตียนบุคคล ตามอาญา ม.283(3) แล้วจำเลยไม่ต้องรับโทษฐานหมิ่นประมาท

จำเลยเป็นผู้ได้รับอนุญาตให้ทำไม้ได้ จำเลยได้ทำการชักลากไม้มาก่อนที่เจ้าพนักงานป่าไม้ได้ตีตราอนุญาต โดยจำเลยได้รับคำสั่งอนุญาตด้วยวาจาจากเจ้าพนักงานให้ชักลากไม้มาก่อนแล้วจะตีตราให้ภายหลังซึ่งเป็นวิธีการที่เคยปฏิบัติกันมา ถือว่าจำเลยได้กระทำการไปโดยสุจริต ไม่เป็นบังอาจหรือเจตนาที่จะกระทำความผิดทางอาญา จำเลยจึงไม่ควรรับอาญา ไม้ของกลางไม่ริบ