คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ฟ้องซ้ำ

ที่พิพาทเป็นที่บ้านที่สวนโจทก์นำสืบได้ว่ามีสิทธิในที่นั้นตามกฎหมายลักษณะเบ็ดเสร็จ บทที่ 42 แม้โจทก์จะได้ยกที่พิพาทให้แก่บุตร เมื่อ 4 ปีมาแล้ว แต่การให้ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ที่พิพาทก็ยังเป็นของโจทก์อยู่ โจทก์ย่อมมีอำนาจฟ้องจำเลยผู้กระทำการบุกรุกได้
คดีก่อนบุตรโจทก์ฟ้องจำเลยส่วนคดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยในกรณีเดียวกันไม่ใช่เป็นฟ้องซ้ำ เพราะคดีก่อนโจทก์มิได้เป็นคู่ความกับจำเลย

คดีซึ่งศาลแขวงได้พิพากษาจนคดีถึงที่สุดให้ยกฟ้อง เพราะศาลแขวงไม่มีอำนาจที่จะพิจารณาพิพากษาได้นั้น โจทก์มีสิทธิที่จะนำคดีนั้นมาฟ้องต่อศาลซึ่งมีอำนาจใหม่ได้

คดีอาญาที่โจทก์ถอนฟ้องชั่วคราวก็ดี หรือถอนฟ้องไปก่อนไต่สวนมูลฟ้องก็ดี จะนำมาฟ้องอีกไม่ได้

คดีอาญาที่โจทก์ถอนฟ้องชั่วคราวก็ดี หรือถอนฟ้องไปก่อนไต่สวนมูลฟ้องก็ดี จะนำมาฟ้องอีกไม่ได้

เดิมเจ้าของเรือฟ้องเจ้าของอู่ซ่อมเรือให้ส่งมอบเรือที่ซ่อมคืนในสภาพเดิม ซึ่งขณะนั้นปรากฎว่า ไม่มีเครื่องยนต์ในเรือเพราะมีคนถอดเอาไป ศาลจึงพิพากษาให้เจ้าของอู่ซ่อมเรือใช้ค่าเสียหาย แก่เจ้าของเรือ ต่อมาปรากฏว่า คนของเจ้าของเรือเป็นผู้มาถอดเอาเครื่องยนต์ในเรือไปแล้วหาย ต่อมาจับได้ และเจ้าของเรือได้รับเอาเครื่องยนต์คืนจากตำรวจไปแล้ว ตั้งแต่ก่อนเจ้าของเรือฟ้องเจ้าของอู่เรือ ดังนี้ เจ้าของอู่เรือย่อมมีสิทธิฟ้องเจ้าของเรือ ฐานปิดบังความจริงและใช้สิทธิโดยไม่สุจริตอันเป็นการกล่าวเท็จ เป็นเหตุให้ศาลหลงเชื่อและพิพากษาบังคับเจ้าของอู่เรือ ให้ใช้ค่าเสียหายที่ต้องชำระไปดังกล่าวคืนจากเจ้าของเรือได้ ไม่เป็นการฟ้องซ้ำ

โจทก์จำเลยเคยเป็นความกัน ฟ้องขอให้แสดงว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิของโจทก์ คดีถึงที่สุดโดยศาลพิพากษาว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์แล้ว โจทก์มาฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลย โดยอ้างว่า จำเลยทำนาในนาพิพาทโดยไม่มีอำนาจ เมื่อปรากฎว่าโจทก์มีทางที่จะเรียกค่าเสียหายที่ได้เกิดขึ้นแล้ว แม้จะเกิดขึ้นต่อไปรวมไปในฟ้องโจทก์ในคดีก่อนได้อยู่แล้วแต่โจทก์ไม่เรียกร้องเสียในคดีก่อนนั้น จะมาฟ้องเรียกภายหลัง ก็ย่อมเป็นฟ้องซ้ำ ( อ้างฎีกาที่ 744/2496 )

โจทก์จำเลยเคยเป็นความกันฟ้องขอให้แสดงว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิของโจทก์คดีถึงที่สุดโดยศาลพิพากษาว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์แล้วโจทก์มาฟ้องเรียกค่าเสียหายจากจำเลย โดยอ้างว่า จำเลยทำนาในนาพิพาทโดยไม่มีอำนาจเมื่อปรากฏว่าโจทก์มีทางที่จะเรียกค่าเสียหายที่ได้เกิดขึ้นแล้ว แม้จะเกิดขึ้นต่อไปรวมไปในฟ้องโจทก์ในคดีก่อนได้อยู่แล้ว แต่โจทก์ไม่เรียกร้องเสียในคดีก่อนนั้นจะมาฟ้องเรียกภายหลัง ก็ย่อมเป็นฟ้องซ้ำ (อ้างฎีกาที่ 799/2496)

คดีที่ได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้วห้ามมิให้คู่ความเดียวกันรื้อร้องฟ้องกันอีก ในประเด็นที่ได้วินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกัน เมื่อโจทก์และภริยาโจทก์แพ้คดีจำเลยในคดีก่อนโดยคดีถึงที่สุด ชั้นศาลฎีกาวินิจฉัยว่าเงินที่ภริยาโจทก์ชำระให้ในคดีนั้นเป็นเงินที่ภริยาโจทก์ส่งเสียให้แก่จำเลยระหว่างต้องคดีฐานกบฏด้วยความกตัญญูมิได้มีการซื้อขายกันโดยสุจริตดังนี้โจทก์จะมาฟ้องจำเลยเป็นคดีใหม่เรียกเงินจำนวนนั้นคืน โดยอ้างว่าโจทก์ชำระไปโดยเจตนาเป็นสินจ้างตอบแทนในการซื้อขายกัน ซึ่งถ้าไม่มีการตกลงซื้อขายกันโจทก์ก็ไม่ชำระให้แก่จำเลยเช่นว่านี้ไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำต้องห้าม

คดีที่ได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดแล้วห้ามมิให้คู่ความเดียวกันรื้อร้องฟ้องกันอีก ในประเด็นที่ได้วินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกัน
เมื่อโจทก์และภริยาโจทก์แพ้คดีจำเลยในคดีก่อนโดยคดีถึงที่สุด ชั้นศาลฎีกาวินิจฉัยว่าเงินที่ภริยาโจทก์ชำระให้ในคดีนั้นเป็นเงินที่ภริยาโจทก์ส่งเสียให้แก่จำเลยระหว่างต้องคดีฐานกบฎด้วยความกตัญญูมิได้มีการซื้อขายกันโดยสุจริต ดังนี้โจทก์จะมาฟ้องจำเลยเป็นคดีใหม่เรียกเงินจำนวนนั้นคืน โดยอ้างว่าโจทก์ชำระไปโดยเจตนาเป็นสินจ้างตอบแทนในการซื้อขายกัน ซึ่งถ้าไม่มีการตกลงซื้อขายกันโจทก์ก็ไม่ชำระให้แก่จำเลยเช่นว่านี้ไม่ได้ เป็นฟ้องซ้ำต้องห้าม

คดีก่อนโจทก์ขาดนัดพิจารณาจำเลยขอให้พิจารณาคดีไปฝ่ายเดียวโดยจำเลยไม่ติดใจสืบพะยาน ศาลพิพากษาว่าโจทก์ขาดนัดพิจารณาให้ยกฟ้องโจทก์ จำหน่ายคดีออกเสียจากสาร+ความนั้น เป็นคำพิพากษาซึ่งยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาดในประเด็นแห่งคดี โจทก์ย่อมนำคดีมาฟ้องใหม่ได้ ไม่เป็นฟ้องซ้ำ