คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจ้าพนักงาน

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยกับพวกอีกหลายคนมีอาวุธสมคบกันต่อสู้ทำร้ายเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตาม มาตรา120(2) ทางพิจารณาได้ความดังกล่าวนั้น ก็ลงโทษตามมาตรา 120 ตอน 2 ได้

พลตำหรวดไปจับของกลางไนการเล่นการพนันนอกเขตที่ตนมีอำนาดและหน้าที่นั้น ไม่ถือว่าเปนเจ้าพนักงานกะทำการตามหน้าที่ ของกลางนั้นจึงไม่เปนของต้องยึดหรืออายัดตามกดหมายและการที่ผู้ลักเล่นการพนันไช้กำลังทำร้ายและขู่เข็นเอกของกลางคืนไป จึงไม่เปนความผิดต่อเจ้าพนักงานหรือเปนความผิดต่อทรัพย์.
ความผิดถานลักเล่นการพนันนั้น ราสดรไม่มีอำนาดจับโดยลำพังตามป.ม.วิธีพิจารนาความอาญาม. 79.
อ้างดีกาที่ 1011/2484.

เสมียนแผนกมหาดไทยประจำอำเภอได้รับมอบหมายจากนายอำเภอผู้เป็นนายทะเบียนปืนให้เป็นผู้กรอกรายการตามแบบฟอร์มใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนเพื่อเสนอนายอำเภอลงนามเช่นนี้ นายอำเภอเป็นเจ้าพนักงานซึ่งมีหน้าที่ทำตามตำแหน่งในเรื่องอาวุธปืนนั้น หากเสมียนดังกล่าวแล้วปลอมใบอนุญาตอาวุธปืนย่อมมีผิดตามมาตรา 224 ไม่มีผิดตามมาตรา 229

ไช้อาวุธปืนจ้องยิงตำหรวด หากแต่ปืนนั้นมีปลอกกะสุนคาลำกล้องหยู่ แม้จะปรากตว่าปืนนั้นจะยิงได้ต่อเมื่อเอาปลอกกะสุนออกแล้วก็ดีก็นับว่าเปนเหตุพ้นวิสัยมาขัดขวางมิไห้ทำผิดสำเหร็ด กรนีเปนความผิดถานพยายามค่าคนตามกดหมายแล้ว.

โจทบันยายฟ้องว่าจำเลยที่ 1 ไช้กำลังชกต่อยทำร้ายนานแล้วผู้ไหย่บ้านผู้ทำการตามหน้าที่แม้จะได้ความว่าสถานที่ที่เกิดเหตุหยู่นอกท้องที่ของนายแก้วผู้ไหย่บ้านและนายแก้วจะได้กะทำไนถานเปนเจ้าพนักงานหรือไม่ก็ตามก็ยังคงลงโทสจำเลยตาม ม. 338 ได้.

พนักงานเทสบาลเก็บเงินพาสีโรงร้านจากพนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากสัตร์แล้วทุจริตยักยอกไว้เปนประโยชน์ส่วนตัว แม้ทรัพย์สินมหากสัตร์ไม่ต้องเสียพาสี จำเลยก็คงมีผิดถานยักยอกเงินของเทสบาล
พนักงานเทสบาลเปนเจ้าพนักงานตามความไนกดหมายลักสนะอาญาแล้ว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสตาม ม.131 และ พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม 2477 (ฉบับที่ 3) ม.3 สาลอุธรน์แก้ไห้ลงโทสตามฉบับที่ 2 ม.3 ได้ไม่เปนการเกินคำขอ

ฟ้องโจทไม่ได้ระบุชื่อเจ้าพนักงานผู้ซึ่งหาว่าจำเลยสแดงตนเปนคนสนิธชิดชอบเมื่อปรากตว่าจำเลยก็ไม่ได้ระบุชื่อเจ้าพนักงานแก่ผู้เสียหายเช่นนี้ ย่อมไม่เปนฟ้องเคลือบคลุม และโจทไม่ต้องระบุชื่อเจ้าพนักงานไนฟ้อง

ฟ้องโจทก์ไม่ได้ระบุชื่อเจ้าพนักงานผู้ซึ่งหาว่าจำเลยแสดงตนเป็นคนสนิทชิดชอบ เมื่อปรากฏว่าจำเลยก็ไม่ได้ระบุชื่อเจ้าพนักงานแก่ผู้เสียหายเช่นนี้ ย่อมไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม และโจทก์ไม่ต้องระบุชื่อเจ้าพนักงานในฟ้อง

แม้ว่าฟ้องโจทจะไม่ได้กล่าวว่าโรงเรียนประชาบาลบาเจาะ 1 เปนโรงเรียนประชาบาลที่ทางอำเพอจัดตั้ง แต่ฟ้องโจทได้กล่าวแล้วว่าจำเลยได้รับราชการเปนสึกสาธิการมีหน้าที่ดูแลรักสาเก็บผลประโยชน์รายได้ของโรงเรียนนั้นก็พอคีความได้ว่า โรงเรียนนั้นเปนของอำเพอบาเจาะ,
ฟ้องโจทว่าจำเลยกะทำผิดเวลากลางวัน แม้คำพยานโจทไม่ปรากตว่าจำเลยกะทำผิดเวลากลางวัน แต่มิได้โต้เถียงกันมาเรื่องเวลา ต้องฟ้องว่าจำเลยกะทำผิดไนเวลากลางวัน.

ฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตามกดหมายลักสนะอาญา ม.168 ถานเปนไจปล่อยไห้นักโทสหลบหนีไปจากเรือนจำ แต่ทางพิจารนาปรากตว่าจำเลยมิได้มีเจตนาปล่อยผู้ต้องคุมขังไห้หนีไป เปนแต่อนุญาตไห้นักโทสออกไปจากเรือนจำกรนีจึงไม่ข้าม.168 บันยายฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตาม ม.168 ถานเดียวย่อมไม่เปนการเพียงพอที่จะไห้สาลลงโทสจำเลยสถานอื่นได้