คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ลงโทษ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบุกรุกเข้าไปในเคหะสถานขอให้ลงโทษตาม ม.327-328 ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยกระทำผิดตาม ม.329 ตอน 2 ดังนี้ศาลลงโทษจำเลยมาตรานี้ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.298 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตาม ม.299 ถึงแม้โจทก์ระบุเหตุฉกรรจ์ในมาตรา 299 มาด้วย ก็ลงโทษจำเลยตาม ม.299 ไม่ได้เพราะเป็นการเกินคำขอ

โจทก์ฟ้องบรรยายข้อความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายเขาโดยเจตนาและอ้าง ม.256 เป็นบทลงโทษ แต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายเขาโดยประมาท ลงโทษจำเลยมิได้อุทธรณ์ฎีกา ในคดีที่ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริง โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงมิได้เจตนาหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

ฟ้อง บรรยายฟ้อง โจทก์ฟ้องแลบรรยายฟ้องว่าจำเลยต้มกลั่นสุราเถื่อนและจับสุราเถื่อนได้ 1 ไห ขอให้ลงโทษจำเลยฐานต้มกลั่นสุราเถื่อน ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีสุราเถื่อน 2 ขวดเช่นนี้ จะลงโทษจำเลยไม่ได้

ฟ้องว่าจำเลยกระทำการชิงทรัพย์ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยลักทรัพย์ก็ลงโทษจำเลยได้ แต่จะลงโทษฐานวิ่งราวทรัพย์ไม่ได้ เมื่อในฟ้องโจทก์มิได้กล่าวว่าจำเลยเอาทรัพย์พาหนีไปต่อหน้า

โจทก์ฟ้องแลบรรยายฟ้องว่าจำเลยสมคบกับใช้สาตราวุธทำร้ายร่างกายแล้วเอาทรัพย์ไปขอให้ลงโทษตาม ม.301 - 60 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดฐานทำร้ายร่างกายดังนี้ ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายได้

วิวาทกันในที่สาธารณสถานไม่ถึงบาดเจ็บเป็นผิด ตามมาตรา 335(6) ไม่ใช่ ม. 338(3)
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 201, 213
++++ที่โจทก์ฎีกาแต่ส่งสำเนาฎีกาให้แก่จำเลย++หนึ่งมิได้ เมื่อการวินิจฉัยข้อฎีกาของโจทก์+++ในลักษณคดีก็+++โจทก์ให้เป็นผลถึงจำเลยที่ส่งสำเนาฎีกาให้+++นั้นด้วยอย่างไรเป็นเหตุในลักษณคดี

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยหลายคนเล่นการพะนันกัน จำเลยคนหนึ่งให้การรับสารภาพคนอื่น ๆ ให้การปฏิเสธเมื่อคดีฟังได้ว่าได้มีการเล่นการพะนันกันก็ลงโทษจำเลยคนที่รับสารภาพได้

คำของผู้ที่ไปกระทำผิดด้วยกันแต่โจทก์ไม่ได้ฟ้องเป็นจำเลยนั้น ฟังประกอบลงโทษจำเลยได้
ไม่เสนอ

ผู้ร้ายกว่า 3 คนถืออาวุธครบมือขึ้นไปบนบ้านเขาแล้วเที่ยวเก็บทรัพย์ เจ้าของบ้านมีความกลัวจึงลงเรือนหนีไป กิริยาเช่นนี้เรียกว่าเป็นการขู่เข็ญตาม ม.298 และเป็นผิดฐานปล้นตามมาตรา 301
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดภายนอกพระราชอาณาจักร์สยามเป็นหน้าที่ของโจทก์ที่จะต้องนำสืบความให้ครบ 4 ประการดังที่ระบุไว้ในมาตรา 10(4) จึงจะลงโทษจำเลยได้
ฟ้องว่าจำเลยทำผิดฐานปล้นทรัพย์และลักทรัพย์ที่เมืองไทรย์บุรี โจทก์สืบแต่เพียงวากฎหมายเรื่องปล้นในเมืองไทรย์บุรีมีอย่างไรแต่มิได้สืบกฎหมายในเรื่องลักทรัพย์จะลงโทษฐานลักทรัพย์ด้วยไม่ได้
ความสันนิษฐาน
ศาลจะสันิษฐานเสียเองโดยไม่ฟังคำพะยานว่ากฎหมายของประเทศหนึ่งมีลักษณเช่นไรนั้นไม่ได้