คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พิสูจน์ความผิด

ฟ้องหาว่าจำเลยแจ้งความเท็จโดยปลอมลายมือชื่อโจทก์ในใบแจ้งย้ายว่า จำเลยย้ายเข้ามาอยู่ในห้องเลขที่ 91 โดยเป็นความเท็จ เมื่อปรากฏว่า จำเลยได้เข้ามาอยู่ในห้องนั้นจริง และชี้ไม่ได้ว่าลายเซ็นของโจทก์ปลอม จำเลยก็ไม่มีผิดฐานแจ้งความเท็จ
จำเลยเข้าไปอยู่ในห้องพิพาทโดยเชื่อโดยสุจริตว่าจำเลยมีสิทธิครอบครองห้องพิพาท จำเลยไม่มีผิดฐานบุกรุก

คำรับของจำเลยที่รับว่า ได้ทำร้ายผู้เสียหายจริงแต่ได้ทำไปโดยการป้องกันตัวนั้น ถือว่าไม่ใช่คำรับสารภาพตามฟ้องตามที่กำหนดไว้ใน ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 176 จะฟังเอาคำรับของจำเลยแต่เพียงบางส่วนไปลงโทษจำเลยหาได้ไม่ โจทก์จึงคงมีหน้าที่ต้องนำสืบตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 174 เพื่อแสดงให้เห็นว่าจำเลยควรรับโทษถ้าโจทก์ไม่สืบ ก็ต้องยกฟ้อง
ในคดีอาญานั้น แม้โจทก์จำเลยตกลงอ้างและขอให้ศาลวินิจฉัยคดีตามคำให้การของพยานในคดีอาญาอีกคดีหนึ่งซึ่งเกี่ยวเนื่องในกรณีเดียวกันศาลก็ไม่รับฟังคำพยานเหล่านั้นเพื่อลงโทษจำเลย (ประชุมใหญ่ ครั้งที่1/2491 และครั้งที่ 8,9/2491)

พฤติการณ์ที่ถือว่า ฟ้องไม่เคลือบคลุม

ในเรื่องลักทรัพย์ จำเลยคน 1 รับสารภาพอีกคนหนึ่งปฏิเสธเมื่อพิจารณาต่อไปปรากฎว่าคนรับสารภาพไม่ได้กระทำผิดศาลก็ย่อมยกฟ้อง

ตาม พ.ร.บ. ฝิ่น 2472 ม. 22,58 มุ่งเอาผิดฉเพาะแต่ผู้รับไบอนุญาตตั้งร้านฝิ่น หาได้หมายจึงผู้จัดการร้านฝิ่นด้วยไม่
ผู้ฝ่าฝืนตาม ม. 14พ.ร.บ.ฝิ่น 2472 นั้นย่อมหมายฉเพาะผู้สูบฝิ่นเท่านั้น
ฟ้องว่ามีฝิ่นและมูลฝิ่น จำเลยไห้การรับโดยระบุถึงฝิ่นหย่างเดียวดังนี้ จะถือว่าจำเลยรับถึงมูลฝิ่นด้วยไม่ได้.

ไนคดีอาญาที่เกี่ยวกับความผิดถานปลอมหนังสือ สาลควนไห้สืบหนักด้วย ไม่ควนชี้ขาดข้อเท็ดจิงไห้แน่นอนด้วยการตรวดเทียบเคียงลายมือเอาเอง

ศาลวินิจฉัยคดีว่าสงสัยคำพยานโจทก์จึงพิพากษายกฟ้อง.ดังนี้ต้องฟังว่าจำเลยไม่ได้กระทำผิดตามฟ้อง. แม้ศาลจะพิพากษาให้ริบเงินนั้นในคดีที่คนอื่นเป็นจำเลย. ก็ต้องคืนเงินนั้นให้จำเลย. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/2485.

ไม้เหลี่ยมเป็นไม้ที่เปลี่ยนสภาพจากเดิมจนไม่อาจรู้ได้ว่าไม่มีดวงตรามาแต่เดิม ไม่เข้าข้อสันนิษฐานตามพระราชบัญญัติป้องกันการลักลอบชักลากไม้สัก ร.ศ.118 ข้อ 5

ฟ้องว่าจำเลยเล่นไพ่ผ่องไทยได้ความเพียงว่า เห็นนั่งล้อมวงเล่นไพ่กัน แต่ไม่ได้ความว่าเล่นไพ่ชะนิดใดดั่งนี้ ถือว่าไม่สมฟ้องที่ว่าจำเลยเล่นไพ่ผ่องไทย เอาผิดจำเลยไม่ได้ ต้องยกฟ้อง. อ้างคำพิพากษาฎีกาที่ 492/2480

โจทก์ฟ้องจำเลยเล่นการพะนันป๊อก แต่ทางพิจารณาไม่มีพะยานโจทก์คนใดยืนยันว่าจำเลยเล่นการพะนันป๊อกเลย ถือว่าโจทก์สืบไม่ต้องยกฟ้องคำว่า "เล่นไพ่ป๊อก" ไม่จำต้องเป็นการพะนันป๊อกเสมอไปอาจเป็นการเล่นอย่างอื่นเช่นไพ่โกยหรือการพะนันอย่างอื่นซึ่งมิใช่การพะนันป๊อกก็ได้