คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ลักทรัพย์

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยกระทการลักทรัพย์แลให้ลงโทษฐานลักทรัพย์แม้โจทก์จะมีคำขอให้ลงโทษฐานรับของโจรด้วยก็ไม่ทำ++กลายเป็นฟ้องเคลือบคลุมเมื่อกรณีเข้าอยู่ในลักษณตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 163 - 164 ศาลก็มีอำนาจสั่งให้โจทก์แก้ฟ้องได้+++ไม่ต้องระบุสถานที่ที่ตน+++ผู้ร้าย ฎีกาอุทธรณ์ ฎีกาข้อกฎหมาย ++เคลือบคลุมหรือไม่เป็น ฎีกาข้อกฎหมาย ++มีอำนาจให้ฌจทก์แก้ฟ้อง+หรือไม่เป็นปัญหากฎหมาย

นายตำราวจเอาเสื้อแขวนไว้บนสถานีแลสั่งให้จำเลยซึ่งเป็นยามรักษาการณ์ดูแลไว้ จำเลยได้ลักเอาทรัพย์ซึ่งอยู่ในเสื้อนั้นไป ไม่เรียกว่าเป็นการมอบหมายทรัพย์ซึ่ง อยู่ในเสื้อนั้นไป ไม่เรียกว่าเป็นการมอบหมายทรัพย์ไห้ไว้ มิผิดฐานลักทรัพย์หาใช่ฐานยักยอกไม่

สามคนสมคบกันไปลักทรัพย์ คน 1 ใช้อาวุธขู่เจ้าทรัพย์เพื่อปล่อยตัวพวกของตัวที่ถูกเจ้าทรัพย์จับมือไว้ เป็นผิดฐานปล้นทรัพย์ทุกคน อ้างฎีกาที่ 305/2470 ที่ 385/2475 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 อุทธรณ์ฎีกา คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.295 จำคุก 4 ปี 6 เดือน โจทก์ฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

โจท์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าทรัพย์ของเจ้าทรัพย์หายไปต่อมาจับของกลางได้ที่จำเลยโดยจำเลยเป็นผู้ลักเอามาหรือจำเลยรับไว้โดยรู้สึกว่าเป็นของร้าย ขอให้ลงโทษตาม ม.294 - 321 ดังนี้ ถือว่าเป็นฟ้องที่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลต้องรับไว้พิจารณาให้

โคของเจ้าทรัพย์หลุดเพลิไปที่จำเลย ๆ ได้ฆ่าเสียในระยะเวลาที่ใกล้ชิดกับเวลาที่โคหาย ถือว่าอยู่ในระยะที่เจ้าทรัพย์อาจตามพบได้ยังไม่เป็นของตกของหายอันจะเปนผิดฐานเก็บของตก แต่จำเลยมีผิดลักทรัพย์ พ. ร. บ. ฆ่าโคกระบือฯ ร. ศ. 119 ม.18

ฟ้องของโจทก์มิได้ระบุเหตุฉกรรจ์ตาม ม.293 (2) (3) และศาลจะยกเอา ม.293 (2) (3) มาลงโทษแก่จำเลยมิได้คำพรรณาฟ้องที่ไม่ถือว่าระบุเหตุตาม ม.293 (2) และ (3)

คำกล่าวที่ว่าเขาเป็นคนลักทรัพย์กับว่าเป็นคนทนสาบาลนั้นเป็นคำใส่ความตาม ม.282 แต่ไม่เป็นคำสบประมาทตาม ม.339 (2) ว่าเขาว่าให้มันตายเร็วไม่ใช่คำสบประมาทตาม ม.339 (2) เป็นเพียงคำสาปแช่ง

การกระทำขาดตอนเมื่อไรจำเลยไปลักเรือเขาในขณะที่กำลังหักโซ่จะพาเรือไปเจ้าทรัพย์รู้สึกได้ออกมาจะจับจำเลยๆ เอาไม้ขว้างและทำร้ายเจ้าทรัพย์จนตกน้ำเช่นนี้ ต้องมีความผิดฐานพยายามชิงทรัพย์

โจทก์บรรยายความในฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์อย่างเดียว แม้จะอ้างมาตราในความผิดฐานรับของโจรมาด้วยก็ดี ก็ลงโทษฐานรับของโจรมิได้

บรรยายฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ในเคหะสถานในเวลาค่ำคืนขอให้ลงโทษตาม ม. 293 ดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยตาม ม. 294 ตอน 2 มิได้เพราะเป็นการเกินคำขอ