คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจ้าพนักงาน

พระภิกษุผู้น้อยขัดคำสั่งพระภิกษุผู้มีอำนาจเหนือไม่มีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.219 ศาลชั้นต้นยกฟ้องโดยข้อกฎหมาย ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องโดยข้อเท็จจริงโจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

จำเลยเป็นเสมียนแผนกสรรพากรมีหน้าที่เขียนใบอนุญาตฆ่าสุกร มีผู้มาขอแก้วันเลื่อนวันฆ่าสุกรจำเลยก็ขูดแก้ให้โดยมิได้รับอนุญาตจากนายอำเภอมีผู้มีหน้าที่โดยตรงดังนี้มีผิดตาม ม.224 แต่ไม่เป็นผิดตาม ม.229

พ.ร.บ.อากรค่านาเป็นกฎหมายพิเศษให้อำนาจแก่เจ้าพนักงานที่จะจัดการยึดทรัพย์ผู้ค้างชำระเงินค่านาออกขายทอดตลาดเอาเงินใช้หนี้แก่รัฐบาลได้โดยไม่จำต้องนำคดีขึ้นฟ้องร้องต่อศาลเสียก่อน ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.271-290 +วางที่เจ้าพนักงานฝ่าย+ครองยึดทรัพย์ของผู้ค้างอากรค่านาไว้ ศาลไปยึดมาขายทอดตลาด เจ้าพนักงาน+ปกครองยอมมาร้องต่อศาลให้หักเงินอากรค่านาได้ + ไม่จำต้องเป็นเจ้าหนี้+คำพิพากษา +ไม่เกินคำขอสิทธิได้รับชำระหนี้ก่อนหนี้อื่น ๆ เมื่อเพียงแต่ขอเฉลี่ยขึ้นมาเท่านั้นก็ได้แต่จะพิพากษาให้ได้+เฉลี่ยตามคำร้องขอนั้น

จำเลยกับพวก 5 คน สมคบกันถือสาตราวุธเข้ากระทำการจับกุมพวกเจ้าทุกข์หาว่าเล่นการพะนัน แลว่าต้องเสียเงินให้จำเลย มิฉะนั้นจะต้องส่งตัวไปอำเภอเจ้าทุกข์มีความกลัวจึงส่งเงินให้ไป ดังนี้จำเลยยังไม่มีผิดฐานปล้น

กล่าววาจาใส่ร้ายหมิ่นประมาทผู้พิพากษาเพราะเหตุที่ได้กระทำการตามหน้าที่ แม้จะกล่าวเมื่อพ้นจากที่ได้กระทำตามหน้าที่แล้ว ก็ต้องมีผิดตาม ม.116 ทั้งเป็นผิดตาม ม.282 ด้วย แต่ไม่เป็นผิดตาม ม.136 แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาความแพ่ง หน้าที่นำสืบ คำกล่าวที่เป็นผิดฐานหมิ่นประมาทตาม ม.282 นั้น เพียงแต่อาจทำให้เจ้าทุกข์เสียขื่อเสียงหรือทำให้คนทั้งหลายดูหมิ่นหรือเกลียดชังก็ต้องเป็นผิดฐานนี้ โจทก์หาจำต้องสืบว่าเจ้าทุกข์ได้รับความเสียชื่อเสียงอย่างใดไม่ กล่าวใส่ร้ายว่าผู้พิพากษากินไข่ โจทก์นำสืบว่าหมายความถึงกินินบนจำเลยต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาทกะทงโทษ กล่าวคำหมิ่นประมาท 2 คราวแต่ละคราวเป็นผิดตาม ม.116-282 ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยในบทที่หนักตามมาตรา 282 -70-71 ได้ ฎีกาอุทธรณ์ปัญหาข้อเท็จจริงเจตนาหรือไม่เป็นข้อเท็จจริง

พะยานหน้าที่นำสืบเรื่องหมิ่นประมาทที่ต้องด้วยข้อยกเว้นไม่มีโทษตามมาตรา 283-285 แล 284 ข้อ 2 นั้น เป็นน่าที่ของจำเลยต้องนำสืบ การฟ้องร้องกล่าวโทษเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็น

นำตั๋วพิมพ์รูปพรรณกระบือของผู้อื่นไปทำการโอนต่อเจ้าพนักงานโดยกล่าวว่าตนเป็นเจ้าของตามตั๋วนั้นเจ้าพนักงานหลงเชื่อทำการโอนให้แล้วผู้นั้นเซ็นชื่อปลอมในช่องผู้โอน เป็นผิดตามมาตรา 225-(1)กับ ม.226 การกระทำอันเดียวเป็นการเลมิดกฎหมายหลายบท ศาลลงโทษจำเลยฉะเพาะบทหนักบทเดียว

จำเลยฆ่าเขาตายแล้วหนีไปบอกความผิดแก่ผู้อื่นแลสั่งให้ผู้นั้นบอกคนอื่นว่าจำเลยอยู่ที่นั่น แต่ผู้นั้นบอกเรื่องแก่เจ้าพนักงานอันเป็นเงื่อนเบื้องต้น ให้เจ้าพนักงานจับตัวจำเลยได้สดวกและเป็นประโยชน์แก่การไต่สวนแลการพิจารณาดังนี้เป็นเหตุปราณีลดโทษจำเลยตามมาตรา 59 ได้

ขัดขืนคำสั่งให้ช่วยราชการซึ่งเจ้าพนักงานได้สั่งโดยชอบด้วยกฎหมายมีผิดตามมาตรา 117 พ.ร.บ.ลักษณปกครองท้องที่ พ.ศ.2457 ม.118 กรมการอำเภอเรียกเกณฑ์ราษฎรมาช่วยซ่อมแซมถนนหนทางได้

ฟ้อง ตัดสิน ฟ้องหาว่าทำร้ายคนหนึ่ง แม้ปรากฎว่าจะพลั้งพลาดไป+ดนอีกคนหนึ่งเมื่อไม่ได้ฟ้อง +มาศาลไม่ลงโทษให้