คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ขู่เข็ญ

ชายคน ๆ หนึ่งถือมีดดาบขึ้นไปบนบ้านของเขาแล้วค้นเก็บทรัพย์ไปต่อหน้าเจ้าของบ้านเช่นนี้ต้องมีผิดฐานปล้นทรัพย์ตามนัยฎีกา ที่ 187/2480

จำเลยบอกเจ้าทุกข์ว่าได้ยินเสียงผู้หญิงร้องในบ้านจำเลยในคืนวันที่ผูกพี่ลูกน้องของเจ้าทุกข์ผูกคอตายในห้องติดกับห้องเจ้าทุกข์และขอค่าปิดปาก 40 บาท เจ้าทุกข์ยอมสัญญาว่าจะให้ค่าปิดปากตามที่เรียกร้องดังนี้มีผิดตาม ม.303 ฟ้อง ตัดสิน โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.303 ตอน 2 ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.303 ตอนต้นได้

ให้เขายอมรับส่งเงินให้แก่ตน ถ้าไม่เอาเงินมาให้จะฆ่าเสีย มีผิดฐานกรรโขก พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำคุกจำเลยคนละ 3 ปี เพิ่มโทษคน 1 ตามมาตรา 4 ทวีคูณ เป็นโทษจำคุก + ปี จำเลยคนที่ถูกเพิ่มโทษ+ข้อเท็จจริงได้ส่วน+คนอื่นฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้

ความผิดฐานชิงทรัพย์นั้นไม่จำเป็นต้องมีการทำร้ายจริงจัง เพียงจะทำร้ายก็เป็นความผิดได้ ตัดสิน คำรับของจำเลยโจทก์ฟ้องว่าแย่งชิงแลทำร้าย บาดเจ็บ จำเลยรับว่าแย่งชิงจริง ศาลลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์ได้พิจารณาอาชญา หน้าที่นำสืบ เมื่อจำเลยรับว่าแย่งชิงโจทก์ก็ไม่จำเป็นต้องสืบว่าจำเลยได้ทำร้ายเจ้าทรัพย์

ผู้ร้ายได้ใช้กิริยาขู่เข็ญกระทำร้ายครั้งหนึ่งแล้วผู้ร้ายกลับเอาทรัพย์อีกโดยมีอาวุธติดมือเจ้าทรัพย์มิได้ขัดขวางเพราะกลัวความผิดของจำเลย เป็นปล้น
วิธีพิจารณาอาชญา เจ้าทุกข์กลัวโดยมีเหตุผล ฟังได้ว่าจำเลยทำการขู่เข็ญอยู่ในตัว

อย่างไรเรียกว่าขู่เข็ญ

3 คนขึ้นไปมีอาวุธขู่จะเอาเงิน เขาไม่ให้มีผิดฐานพยายามปล้นลักษณพะยานคำรับของจำเลยอย่างเดียวก็พอลงโทษฐานบุกรุกได้

ผู้ร้ายเปนแต่พูดว่าจะต้องการตุ้มหูที่เจ้าทรัพย์แลมิได้ใช้กิริยาขู่เข็ญว่าจะทำร้าย ยังไม่เปนผิดฐานชิงทรัพย์

จำเลยตั้งแต่ 3 คน ขึ้นไป มีอาวุธแสดงกิริยาขู่ ทำให้เจ้าทรัพย์กลัว และมอบทรัพย์ให้มีผิดฐานปล้น

จำเลยที่ 1 ข่มขู่บังคับให้โจทก์ร่วมไปโอนขายสิทธิการเช่าที่ราชพัสดุซึ่งมีชื่อของ ส. บุตรโจทก์ร่วมถือสิทธิ และโจทก์ร่วมยอมไปขอร้อง ส. ให้โอนขายสิทธิการเช่าดังกล่าวโดยอ้างว่าโจทก์ร่วมกำลังเดือดร้อน ส. ยอมโอนขายสิทธิการเช่าที่ดินราชพัสดุให้ผู้อื่น เงินที่ขายได้เข้าบัญชีเงินฝากของโจทก์ร่วม จะเห็นได้ว่าการกระทำตามคำขู่บังคับของจำเลยที่ 1 ไม่ทำให้จำเลยที่ 1 ได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินโดยตรงย่อมไม่เป็นความผิดฐานกรรโชก แต่การกระทำของจำเลยที่ 1 เป็นการข่มขืนใจโจทก์ร่วมให้ไปขอร้อง ส. ให้โอนขายสิทธิการเช่าที่ราชพัสดุ โดยทำให้โจทก์ร่วมกลัวว่าจะเกิดอันตรายแก่โจทก์ร่วมและคนในครอบครัว โจทก์ร่วมเกิดความกลัวยอมกระทำการตามที่จำเลยที่ 1 ข่มขู่บังคับ จึงเป็นความผิดต่อเสรีภาพตาม ป.อ. มาตรา 309 วรรคแรก ซึ่งเป็นความผิดที่รวมอยู่ในความผิดฐานกรรโชกตามที่โจทก์ฟ้อง