คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ปลอมแปลง

แก้รายงานขออนุญาตซื้ออาหารสัตว์ซึ่งเจ้าพนักงานอื่นทำยื่นต่อผู้บังคับบัญชานั้นเป็นผิดฐานปลอมหนังสือราชการตามมาตรา 224 ไม่ใช่ฐานปลอมหนังสือสำคัญในราชการตามมาตรา 225(1) เจ้าพนักงานแก้บัญชีซึ่งอยู่ในหน้าที่ของตนต้องทำให้ผิดจากความจริง เป็นผิดตามมาตรา 230 ให้คนอื่นทำใบสำคัญรับเงินซึ่งเกินจำนวนจริงหรือไม่มีการรับเงินกันเลยแล้วนำใบรับเงินนั้นไปเบิกเงินหลวงไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ ปลอมหนังสือเพื่อจะเอาเงินเกินไปใช้ราชการอื่น ก็ไม่พ้นผิดฐานปลอมหนังสือ

หนังสือใบมอบฉันทะให้ไปรับของกลางที่อำเภอนั้นไม่ใช่หนังสือสำคัญตามความหมายในกฎหมายอาญา ม.6(20) ผู้ปลอมไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 224

ครูใหญ่โรงเรียนประชาบาลไม่เป็นเจ้าพนักงานผู้มีตำแหน่งหน้าที่ครูใหญ่โรงเรียนประชาบาลทำใบสุทธิซึ่งอยู่ในหน้าที่ของตนโดยความเท็จไม่มีความผิดฐานปลอมหนังสือ

จำเลยกับผู้อื่นเข้าหุ้นกันซื้อสลากกินแบ่ง จำเลยเป็นผู้ถือสลาก เมื่อสลากถูกจำเลยได้เอาสลากของคนอื่นมาแสดงว่าเป็นสลากของหุ้นส่วนและเขียนลงในใบสลากว่าคณะหุ้นส่วนดังนี้ ไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 170, 219 คดีศาลขั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าฟ้องของโจทก์ไม่มีมูลทางอาญาให้ยกเสีย โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้ มีเจตนาทุจจริตหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

ผู้ซื้อของไปขายแก่ใบรับเงินซึ่งเจ้าของเดิมขายให้แก่ตนให้ส่งขึ้น แล้วนำไปแสดงต่อผู้ซื้อของจากตนไม่ เป็นผิดฐานฉ้อโกง

เซ็นชื่อรับรองลายมือปลอมของผู้อื่น เพื่อขอให้เจ้าพนักงานออกตั๋วพิมพ์รูปพรรณให้ต้องมีผิดฐานปลอมหนังสือตามม.225(1)
รอการลงอาญาหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาลแลเป็นข้อเท็จจริง

ปลอมบัญชีคอกสัตว์พาหนะเป็นผิดฐานปลอมหนังสือธรรมดาบัญชีคอกสัตว์พาหนะไม่ใช่หนังสือสำคัญหรือหนังสือราชการ

+ต้นขั้วใบเสร็จค่าภาษีอากรออกแล้วเอา+เสร็จทั้งต้นขั้วและลายขั้วผนึกเข้าแทนโดยเจตนาจะปิดบังความผิดฐานยักยอกค่าภาษีอากรเช่นนี้ยังไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือเพราะไม่เป็นการทำ+ของเทียมเพื่อให้ผู้อื่น+ว่าเป็นของแท้ตาม ม.6(5)

จำเลยเขียนใบสำคัญตั้งฎีกาขอเบิกเงินเพื่อใช้จ่ายสำหรับกิจการประเภทหนึ่ง แต่ความจริงจำเลยเอาเงินจำนวนนั้นไปใช้ในกิจการประเภท+ทั้งใบสำคัญนั้นก็ลงชื่ออันแท้จริงของผู้รับเงิน ดังนี้จำเลยยังไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

การกระทำอย่างไรไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือจำเลยพิมพ์หนังสือโดยทำเป็นเล่มใหม่ขึ้นทั้งเล่มด้วยวิธีคัดลอกเอามาจากหนังสือเล่มอื่น แลมีลักษณเหมือนกับฉะบับเดิมทุกประการดังนี้เป็นความผิดตาม พ.ร.บ. คุ้มครองวรรณกรรมแลศิลปกรรม หาใช่ลักษณของการปลอมหรือแปลงหนังสืออันจะมีผิดตามกฎหมายลักษณอาญา ม.222-223 ไม่ การเอาชื่อห้างบริษัทอื่นมาพิมพ์บนหนังสือของตนโดยไม่มีความชอบธรรมที่จะใช้ก็อาจเป็นผิดตาม ม.235 ได้ วิธีพิจารณาอาญาพรรณาฟ้อง