คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้ต้องหา

สัญญาประกันมีความว่าจำเลยได้รับประกันผู้ต้องหาไปจากความควบคุมของเจ้าพนักงานตำรวจ และสัญญาว่าจะส่งตัวผู้ต้องหาได้ตามกำหนดนัดของเจ้าพนักงาน เมื่อจำเลยไม่ส่งตัวผู้ต้องหาตามกำหนดจำเลยก็ย่อมไม่พ้นความรับผิดตามสัญญา การที่อธิบดีกรมตำรวจสั่งไม่ฟ้องผู้ต้องหาก่อนถึงกำหนดส่งตัวนั้น ไม่เป็นเหตุให้จำเลยพ้นความรับผิด หรือไม่ต้องส่งผู้ต้องหา
ความในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 113 หมายความว่า ให้อำนาจพนักงานสอบสวนเรียกประกันผู้ต้องหาได้เฉพาะเมื่อคดีอยู่ระหว่างสอบสวนเท่านั้น แต่เมื่อได้สั่งปล่อยผู้ต้องหาหรือได้ฟ้องผู้ต้องหาต่อศาลแล้ว จะเรียกประกันมิได้ มิใช่หมายความว่าเมื่อพนักงานสอบสวนสั่งไม่ฟ้องแล้วสัญญาประกันที่ทำไว้เป็นอันเลิกหรือระงับไป
ในคดีผิดสัญญาประกันผู้ต้องหาเมื่อพนักงานสอบสวนสั่งไม่ฟ้องผู้ต้องหาแล้ว ศาลย่อมลดจำนวนเงินในสัญญาให้ได้ตามนัยแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119

ผู้ใหญ่บ้านได้รับฝากผู้ต้องหาเพียงชั่วขณะหนึ่งแล้วปล่อยผู้ต้องหาไปนั้น หามีความผิดตามมาตรา 168 ไม่ คงมีผิดตามมาตรา 165.

ผู้ใหญ่บ้านได้รับฝากผู้ต้องหาเพียงชั่วขณะหนี่งแล้วปล่อยผู้ต้องหาไปนั้น หามีความผิดตามมาตรา 168 ไม่ คงมีผิดตามมาตรา 165

ฟ้องโจทก์บรรยายว่าจำเลยที่ 1 เป็นพนักงานสอบสวน จำเลยที่ 2 เป็นตำรวจ ประจำกอง 2 ตำรวจสันติบาลสมคบกันทำผิดกฎหมาย โดยจำเลยที่ 1 เรียกเงินเป็นสินน้ำใจจากผู้ต้องหา ในการที่อุปการะแก่การที่จำเลยที่ 1 ให้คุณแก่ผู้ต้องหาตามอำนาจหน้าที่ของจำเลยที่ 1 ส่วนจำเลยที่ 2 เป็นผู้ไปรับเงินมาจากผู้ต้องหา มาเป็นอาณาประโยชน์ของจำเลยทั้ง 2 ดังนี้ แม้ศาลจะวินิจฉัยว่า จำเลยที่ 2 ไม่ใช่เจ้าพนักงานมีอำนาจหน้าที่ในการสอบสวนและถือว่า อยู่ในฐานะเสมือนราษฎร ทำผิดร่วมกับเจ้าพนักงาน ควรมีผิดเพียงฐานสมรู้เท่านั้นก็ดี ศาลก็ลงโทษจำเลยที่ 2 ฐานสมรู้ได้ ไม่เรียกว่า ข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง

ฟ้องโจทก์บรรยายว่าจำเลยที่ 1 เป็นพนักงานสอบสวน จำเลยที่ 2 เป็นตำรวจประจำกอง 2 ตำรวจสันติบาล สมคบกันทำผิดกฎหมายโดยจำเลยที่ 1 เรียกเงินเป็นสินน้ำใจจากผู้ต้องหา ในการที่อุปการะแก่การที่จำเลยที่ 1 ให้คุณแก่ผู้ต้องหาตามอำนาจหน้าที่ของจำเลยที่ 1 ส่วน จำเลยที่ 2 เป็นผู้ไปรับเงินมาจากผู้ต้องหา มาเป็นอาณาประโยชน์ของจำเลยทั้ง 2 ดังนี้ แม้ศาลจะวินิจฉัยว่าจำเลยที่ 2 ไม่ใช่เจ้าพนักงานมีอำนาจหน้าที่ในการสอบสวนและถือว่า อยู่ในฐานะเสมือนราษฎร ทำผิดร่วมกับเจ้าพนักงาน ควรมีผิดเพียงฐานสมรู้เท่านั้นก็ดี ศาลก็ลงโทษจำเลยที่ 2 ฐานสมรู้ได้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง

ได้รับมอบตัวผู้ร้ายจากผู้ใหญ่บ้านเพื่อเอาไปส่งแก่พนักงานสอบสวนแล้วปล่อยผู้ร้ายไป ไม่เป็นผิดตาม ม. 154.

ได้รับมอบตัวผู้ร้ายจากผู้ใหญ่บ้านเพื่อเอาไปส่งแก่พนักงานสอบสวนแล้วปล่อยผู้ร้ายไป ไม่เป็นผิดตาม มาตรา 154

บันทึกของคำร้องที่จะใช้ยันผู้ต้องหาในชั้นพิจารณาของศาลได้นั้น จะต้องให้ผู้ต้องหาทราบเสียก่อนว่า ถ้อยคำที่บันทึกอาจใช้ยันผู้ต้องหาในการพิจารณาได้

ราษฎรไม่มีอำนาจจับกุมผู้ที่ต้องหาว่าฆ่าคน หรือต้องหาว่าลักโค
ราษฎรตามจับผู้ต้องหาว่ากระทำผิด แล้วยิงผู้ต้องหานั้นตายมีความผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา

เจ้าพนักงานสอบสวนมีอำนาจสอบสวนความผิดอาญาซึ่งได้เกิดอ้างหรือเชื่อว่าได้เกิดภายในเขตต์อำนาจหรือผู้ต้องหามีที่อยู่ หรือถูกจับภายในเขตต์อำนาจของตนได้ฉะนั้น เพียงแต่ปรากฎว่าเหตุที่เกิดและที่อยู่ผู้ต้องหาอยู่นอกเขตต์อำนาจ ยังไม่พอที่จะชี้ว่า เจ้าพนักงานสอบสวนไม่มีอำนาจสอบสวนคดีนั้น และศาลซึ่งอยู่ในเขตต์สอบสวนนั้นย่อมีอำนาจพิจารณาคดีนั้น
เมื่อจำเลยมิได้คัดค้านว่าการสอบสวนไม่ชอบ คดีจึงไม่จำเป็นต้องมีการนำสืบเรื่องสอบสวน