คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สมควรแก่เหตุ

พรึพิการที่ถือว่าเปนการป้องกันชีวิตไม่เกินสมควรแก่เหตุ

จำเลยไปกับพี่ชายผู้ตายซุ่มรอจับคนร้ายที่ลักโคของจำเลยไปแล้วเอามาผูกทิ้งไว้ในป่า ก่อนค่ำผู้ตายได้มาพบจำเลยและพี่ชายผู้ตายครั้งหนึ่งแล้ว และว่าผู้ตายจะไม่กลับมาที่ซุ่มนี้อีก เพราะถ้ามืดค่ำแล้วเกรงว่าจะเข้าใจผิดว่าเป็นคนร้าย ครั้นพอเวลา 19.00 นาฬิกา ผู้ตายกับ ส. ได้ไปรับจำเลยและพี่ชายของผู้ตายกลับบ้านเพราะเห็นว่าฝนตกผู้ตายเดินตรงไปยังที่จำเลยและพี่ชายผู้ตายคนเดียวห่าง 1 วา และเปิดไฟฉายส่องเต็มหน้าจำเลยจำเลยทักว่าใคร ไม่มีเสียงตอบ จำเลยจึงยิงปืนไป 1 นัด ถูกผู้ตายถึงแก่ความตายทันที การกระทำของจำเลยไม่เป็นการกระทำเพื่อป้องกันทรัพย์ของตน แต่เนื่องด้วยที่เกิดเหตุเป็นที่ป่าและเป็นเวลาค่ำคืนทั้งฝนตก ซึ่งไม่น่าจะมีใครไปมานอกจากจะเป็นคนร้ายที่จะมาเอาโคย่อมจะทำให้จำเลยเข้าใจว่าผู้ตายเป็นคนร้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ตายได้ยืนยันแล้วว่าจะไม่กลับมาอีก เมื่อจำเลยได้ยิงผู้ตายไปเช่นนี้ ก็นับว่าเป็นการป้องกันชีวิตได้และเวลานั้นจำเลยก็ถูกไฟฉายเต็มหน้าไม่เห็นอะไร ไม่มีทางทราบได้ว่าคนที่จำเลยคิดว่าเป็นคนร้ายมีอาวุธหรือไม่และทั้งอยู่ในระยะใกล้กัน ถ้าคนร้ายมีอาวุธก็อาจทำร้ายจำเลยได้ทันที การกระทำของจำเลยจึงไม่เกินสมควรแก่เหตุไม่เป็นความผิด

พรึติการน์ที่ถือว่ากะทำการป้องกันตนและทรัพย์สินไม่เกินสมควรแก่เหตุ

พฤติการณ์ที่เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

พฤติการณ์ที่เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

เจาะเผาต้นยางในป่า ให้น้ำมันไหลออกมาอยู่ในที่รองถือว่าได้ครอบครองน้ำมันยางนั้นแล้ว ผู้ที่บังอาจตักเอาน้ำมันนั้นไปโดยเจตนาทุจริต ได้ชื่อว่าลักทรัพย์
ใช้ปืนยิงผู้ร้ายที่กำลังตักน้ำมันยางจากต้นยางถึงตายเป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุ

เจ้าพนักงานเข้าตรวจจับสุราและฝิ่นที่บ้านจำเลยที่ 1 โดยไม่ได้แสดงหมายตั้งและแต่งกายอย่างราษฎรธรรมดา จำเลยที่ 1 หนีออกไปและร้องโวยวายขึ้นจำเลยที่ 3 อยู่คนละบ้านกันได้มาช่วยทำร้ายเจ้าพนักงานโดยเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ร้าย แล้วไปแจ้งเหตุต่อผู้ใหญ่บ้านไว้ เมื่อจำเลยเข้าใจผิดโดยจริงใจว่าเจ้าพนักงานเป็นผู้ร้ายเช่นนี้การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ไม่เป็นผิดฐานทำร้ายเจ้าพนักงาน

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการฆ่าคนตายโดยป้องกัน+สมควรแก่เหตุ+นันขึ้นไปจับบุคคลถึง+เรือนเขาโดยไม่มีหมาย+กรณีไม่เข้าในข้อยกเว้น 4 ประการของมาตรา 78 แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญา ดังนี้ การกระทำของกำนันไม่ถือว่าเป็นการกระทำของเจ้าพนักงานผู้กระทำตามหน้าที่

ผู้ตายขึ้นไปบนเรือนในเวลาค่ำคืน จำเลยเข้าใจว่าเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์จึงใช้ขวานแลมีคดีผู้ตาย ๆ ถอยออกไปข้างนอก จำเลยยังติดตามไปตีอีกโดยเป็นเวลาขณะติดพันกันอยู่ ผู้ตายถึงแก่ความตายที่นั้นดังนี้ ถือ ว่าเป็นการกระทำเพื่อฟ้องกันตัวแลทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ

ปัญหาว่าจำเลยกระทำป้องกันพอสมควรแก่เหตุหรือเกินกว่าเหตุ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง อ้างฎีกาที่ 290/2474