คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ดุลยพินิจ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 931/2479

อำนาจศาลในการกำหนดโทษ พ.ร.บ.การพะนัน: ศาลวางโทษจำคุกอย่างเดียวได้ แม้กฎหมายกำหนดทั้งจำและปรับ

พระราชบัญญัติการพะนัน พ.ศ. 2476 ไม่มีบทบังคับศาลให้กำหนดโทษผู้กระทำผิดทั้งจำเลยปรับไว้ ศาลมีอำนาจใช้ดุลยพินิจวางโทษแต่สถานใดสถานหนึ่งได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 835/2479

ขอบเขตดุลยพินิจศาลในการกำหนดโทษปรับ และการแก้ไขคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลย 10 สตางค์ตามมาตรา 339 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ปรับ 1 บาทตาม ม.339-59 ดังนี้เป็นแก้น้อย ฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตาม ม.218

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 727/2479

บาดแผลสาหัสหรือไม่สาหัสเป็นปัญหาข้อเท็จจริง การรอการลงอาญาอยู่ในดุลยพินิจศาล

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.256 จำคุก 2 ปี ศาลอุทธรณ์ลงโทษตาม ม.254 -55 จำคุก 6 เดือนและให้รอการลงอาญาเป็นการแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาว่าบาดแผลสาหัสหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ดุลยพินิจ การจะให้รอการลงอาญาหรือไม่เป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 484/2479

ร้องเรียนเท็จและการใช้ดุลยพินิจในการลดโทษ: ผลกระทบต่อการจับกุมและกักขัง

จำเลยแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงานหาว่าเขากระทำผิดฐานปล้นเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานจับผู้นั้นไปกักขังจำเลยยังหามีผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิศระภาพไม่ หลักวินิจฉัย ดุลยพินิจ ปัญหาว่าคำรับชั้นสอบสวนของจำเลยมีประโยชน์แก่การพิจารณาพิพากษาคดีหรือไม่ เป็นข้อดุลยพินิจ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 359/2479

ดุลยพินิจลดโทษจากคำรับสารภาพ - ศาลฎีกายืนตามศาลอุทธรณ์โจทก์ฎีกาไม่ได้

ศาลชั้นต้นตัดสินให้ปรับจำเลยตาม พ.ร.บ.ฝิ่นศาลอุทธรณ์แต่แก้ให้ลดค่าปรับให้ครึ่งหนึ่งฐานรับสารภาพ ดั่งนี้ ถือว่าเป็นแก้น้อย ฎีกาไม่ได้
ข้อที่ศาลลดโทษให้จำเลยโดยอาศัยคำรับสารภาพอันจะเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาคดีหรือไม่นั้นเป็นปัญหาในข้อดุลยพินิจในการวินิจฉัยข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 29/2479

ดุลยพินิจศาลในการลดโทษ

ดุลยพินิจในการลดโทษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1646/2479

การชำระหนี้ค่าจ้างทำของ, การตั้งตัวแทน, และดุลยพินิจศาลในการดำเนินคดี

ตาม ม.327 ใช้บังคับแก่การชำระหนี้ในหนี้รายหนึ่ง ๆไม่ใช่ใช้บังคับระหว่างหนี้หลายรายด้วยกัน การตั้งตัวแทนไปทำสัญญาจ้างทำของไม่ต้องทำเป็นหนังสือก็สมบูรณ์ตามกฎหมายประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.208-209 ในคดีโจทก์ขาดนัดไม่มาศาลและศาลสั่งจำหน่ายคดีเสียโจทก์ยื่นคำร้องขอให้ดำเนินคดีต่อไปใหม่นั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาลแล้วแต่เหตุผลเป็นเรื่อง ๆ ไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1556/2479

ดุลยพินิจการก่อการร้าย: ศาลฎีกาชี้ขาดเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

การกระทำของจำเลยอาจ+ก่อการร้ายซึ่งสมควรจะเรียกประกันทัณฑ์บนหรือไม่ เป็นข้ออยู่ในดุลยพินิจของศาลฎีกาไม่ได้ ดุลยพินิจเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 352/2478

ความผิดฐานใช้เอกสารปลอม – ใบมอบฉันทะไม่ใช่หนังสือราชการ – ดุลยพินิจศาล

ทำใบมอบฉันทะปลอมลายมือเจ้าของที่ดิน แล้วไปยื่นต่อเจ้าพนักงานขอให้ทำการโอนขายได้ดังนี้ มีผิด 2 กะทง คือตาม ม.224 แล 226 ใบมอบฉันทะให้ซื้อขายที่ดินเป็นหนังสือสำคัญ ไม่ใช่หนังสือราชการ ฎีกาอุทธรณ์ข้อเท็จจริง การกำหนดโทษที่ศาลวางไว้ภายในขอบเขตต์แห่งกฎหมายเป็นข้อดุลยพินิจของศาลซึ่งเป็นข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 251/2478

ดุลยพินิจศาลในการเรียงกระทงความผิดและการลงโทษจำเลย ศาลฎีกามีอำนาจพิจารณาตามข้อเท็จจริง

การที่ศาลจะเรียงกะทงลงโทษจำเลยหรือไม่นั้นอยู่ใน+พินิจของศาลฎีกาอุทธรณ์ปัญหาข้อเท็จจริงจำเลยพินิจข้อดุลยพินิจจัดเป็นปัญหาข้อเท็จจริง หาใช่ปัญหาข้อกฎหมายไม่+ดีที่คู่ความฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงได้เมื่อศาลล่างใข้ดุลยพินิจกำหนดโทษจำเลยโดยขอบแล้ว ศาลฎีกาไม่แก้ไขให้

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ดุลยพินิจ

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ดุลยพินิจ